"Naivy!!!" rinig kong malakas na sigaw ni Cameron mula sa labas, agad itong pumasok dito sa loob at inalalyan ako sa aking pagbasak. Biglang nanlambot ang aking mga tuhod at patuloy sa pagkirot ang aking tiyan.
Cameron wraps his arms around my waist, and tries to check me out before thinking of a plan to do next, hindi ko alam, I'm a doctor but this pain is different from what I've studied for.
Ngayon ko lang ito naramdaman, I bite the bottom of my lip trying to hold and bear the pain but I can't, "Ang sakit," I whisper. Puno ng pag-aalala ako nitong tiningnan bago ako biglang binuhat at tinakbo palabas ng clinic.
"Dadalhin na kita sa hospital, sobrang namumutla ka na, at ang lamig ng mga kamay mo." he said, putting me inside his car, pagkasara ng pinto tinawag niya ang security guard mula sa kabilang shop at ibinilin muna ang clinic dito, bago ito tumakbo pasakay ng sasakyan.
Nanlalabo na ang aking paningin dahil sa luhang lumalabas sa aking mga mata, dahil sa hindi ko kinakayang kirot ng aking tiyan.
"Shit, shit, shit!" natataranta niyang binuksan ang makina ng sasakyan at mabilis na nagdrive papunta sa pinakamalapitna hospital. Parang nanlalambot lahat ng aking laman loob dahil sa sobrang sakit na dulot ng aking tiyan.
I could see how my hands were trembling as I kept biting my lip and pressing my stomach. "Agh! Ouch!" Pagiinda ko sa matinding kirot, parang pinipiga ang laman loob ko dahil sa sakit.
My tears are flowing on his own because I can't bear the pain anymore.
"Sandali na lang!!!" sigaw ni Cameron ng halos bumaluktot na ako dito sa passenger seat dahil sa sobrang sakit ng tiyan ko.
"H-hindi k-ko na k-kaya Cameron," I whisper weakly and slowly my eyes close on their own. "Sandali! Malapit na tayo!!! Shit!" narinig ko ang pagbarurot ng sasakyan pero mas lalo lang bumibigat ang pakiramdam ko dahil sa sobrang sakit.
"Ang sakit na talaga," I whispered, and after that slowly my vision went black.
"Naivs!!!" iyon ang huli kong narinig bago tuluyan nawalan ng malay.
Nagising na lang ako na nasa isang puting silid ako, kung saan nakaupo si Cameron sa aking tabi habang hawak ang aking kamay. I'm inside the hospital already, sambit ko sa aking isipan ng umikot na ang aking paningin sa buong paligid.
"Naivy, gising ka na! Shit kinabahan ako doon," Mas hinigpitan ni Cameron ang pagkakahawak sa aking mga kamay, I was about to speak and out my mouth when the doctor came in with a gentle smile.
"Hello, Doc.Tyson," she greeted, she was our batchmate during college. "Doctora Fillamor," I uttered. Tumayo ito sa aking tabi at tiningnan kaming dalawa ni Cameron bago nagsalita. "I knew you two would end up together, buti na man ay niligawan mo na siya Doc. Dela Ferrer." she cheerfully said.
Nagkatiningina kami ni Cameron bago siya tumawa at nagsalita, "Nanligaw ako pero busted, hahaha magkaibigan parin kami hanggang ngayon. We're not dating." sagot ni Cameron dito. Lumipat ang tingin ko kay Devi at ngumiti.
"I'm sorry, I thought you two are dating na, so let's talk about what happened to you," she said and looked at me.
Umupo ako at inalalayan ni Cameron bago hinarap ng maayos si Devi, she smiles at me before she speaks. "You have a problem with infertility, and what happens to you is just a symptom that you are locking something as a woman." kumunot ang aking noo sa dahil sa kanyang sinabi.
What? "I know you know this Naivy, your ovaries are having trouble releasing eggs, which means you have the possibility of not being able to give birth because your ovaries are too weak for releasing egg cells." What? Hindi magawang magsink in sa akin lahat ng kanyang sinabi, this can't be happening.
