BULUTLARIN ARDINDA

eve dönüş

İşler hızla ilerlemiş ,buğdaylar ambara kaldırılmıştı. Zamanları toplarken, bir atlı tarlaya doğru geliyordu. Herkes merakla durup gelenin kim olduğuna bakıyordu.
**
- Murat abi...
- Abi bir gelişme var mı?

Her kes heyecanla Murat'ın söyleyeceklerini bekliyordu. Büyük bir ağacın altın ki gölgeye oturdular.

***
Köyde iki aile arasındaki gerginlik tüm köyü etkiliyordu . Başta Kemal Bey ve köyün diğer ileri gelenleri bir araya gelmiş uzlaşma önerilerini iki aileye bildirdi . Fikriye'nin karsilinda ,Mehmet'in kız kardeşini, Fikriye'nin abisine vermeyi uygun gören büyükler , Fikriye 'ye ne istediğini dahi sormamışlardı.
***
Köyde barış ilan edilmiş ,düğün hazırlıkları başlamıştı. Aylardır köylerinde uzakta kalan gençlere de af çıkmış, Kemal Bey ,onları geri getirmesi için Murat'ı Halit Bey'in evine yollamıştı.
***
Yusuf'un gideceğini öğrenen Nazlı 'nın içine bir karanlık çökmüştü. Kendini huzur bulduğu derenin kıyısında attı kendini.
Yusuf Nazlı'yı ortalıkta göremeyince onu nerede bulabileceğini çok iyi bildiğinden hemen yanına gidip onu yine taşın üzerine oturmuş şarkısını söylerken buldu. Nazlı Yusuf'u görünce gülümsemeye çalışsada gözleri yaşla buğulanmıştı. Gözünden her an yaş düşmek üzereydi. Yusuf, Nazlı'nın yüzünü avuçlarının arasına alıp , parmaklarıyla Nazlı'nın gözlerinden süzülen yaşı sildi.
- Sakın ağlama! Şimdi gidiyorum ama gider gitmez annemi alıp seni almaya geleceğim . Beni bekle ve üzülme sakın .
***
Yusuf ,Nazlı'ya uzun süre sarıldıktan sonra ,onu alnından öpüp, köye dönmek için arkadaşlarının yanına gitti. Nazlı uzun boylu sevdiceğinin arkasından , kaybolana kadar öylece durup baktı.
***
Nazlı,her ne kadar ağlamayacağına söz vermiş olsada , gözünden düşen yaşlara engel olamıyordu. İçindeki masmavi bulutlar gitmiş yerini ,soğuk ve kara bulutlar kaplamıştı.