Seohee to mądra i ułożona dziewczyna mieszkająca w Yangsan ( Korea Południowa). Pewnego dnia na jej dzielnicy przeprowadzają się nowi sąsiedzi, w tym razem syn sąsiadów Jeon Jungkook.
Chcesz poznać jak potoczą się przygody bohaterów? Zapraszam do cz...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
☁︎︎☁︎︎☁︎︎
Zaczęła się lekcja geografi. Nie przepadam za tą lekcją i tak naprawdę jestem tam aby tylko być. Siedziałam razem z Taehyungiem, z którym nie da się usiedzieć na miejscu. Ciągle albo się śmieje i przeszkadza, a ja nigdy nie myślę o tym obojętnie i zawsze robię to z nim. Usłyszeliśmy dzwonek oznaczający koniec lekcji.
— Poczekajcie, nie wychodźcie jeszcze. Na za tydzień macie przygotować referaty, a tematy dostaniecie na następnej lekcji. Macie go wykonać w parach, w które możecie się podzielić. Możecie już iść.— Powiedział szybko nauczyciel.
Wiedząc, że to jest ostatnia lekcja poszłam do szatni po kurtkę. Ubrałam na siebie odzież, po czym wyszłam ze szkoły i czekałam przed nią na Taehyunga. Mieliśmy razem wracać do domu, bo mamy do siebie po drodze. Miał zjawić się za chwilę, a co do czego minęło już dobre 10 minut.
— Jakby nie ty, to byłabym już prawie w domu.— Powiedziałam pod nosem.
— Jakby nie kto?— Nagle za sobą przy uchu usłyszałam niski głos. Od razu pisnęłam i odskoczyłam trzymając się za klatkę piersiową.
— Debilu, chcesz żebym zeszła tu na zawał?!— Chłopak na to zaczął się śmiać.
— Czekasz na kogoś?— Zapytał.
— Tak czekam, a tak w ogóle nie powinno cię to interesować. Wsiadaj na ten swój motocykl i heja do domu.— Chłopak na to pokręcił głową.
— Pozwól, że to ja zdecyduję kiedy wracam na chatę złotko. Moim zdaniem nie ma co czekać na Taehyuna, pewnie albo cię olał albo bajeruje jakąś laskę.— Uśmiechnął się cwanie.
— To w takim razie ty mi pozwól jeszcze na niego czekać.— Uśmiechnęłam się wrednie, a po chwili dostałam powiadomienie w telefonie.
Wiadomość od: Taehyung 🥰 : Seohee kochana, bardzo ciebie przepraszam ale koleżanka mnie poprosiła, żebym wytłumaczył jej temat z matmy i musiałem zostać w szkole :/ W ramach przeprosin przyjdę jutro rano po ciebie i razem pójdziemy do szkoły.
Westchnęłam i spojrzałam na chłopaka przed sobą.
— To on prawda? Mówiłem że mam rację.— Założył dumnie ręce na piersi.
— On tylko pomaga jakiejś dziewczynie z matematyki, chce być po prostu miły Jungkook.
— I to jeszcze ciebie olał i bajeruje laskę jednocześnie, chyba powinienem zostać jasnowidzem.— Zaśmiał się.
