1.Bölüm(Acı Geçmiş)

2.7K 105 54
                                    



Merhaba ilk hikayem o yüzden hatalarımı görmezden gelin ve destek olun lütfen.🥰

 İlk bir iki bölümde kopukluklar olsada pes etmeden okumanızı tavsiye ediyorum pişman olamayacaksınız emin olun. Şimdiden Teşekkürler 🤗

Bu arada buraya da bir başlama tarihi atabilirsiniz🤩

Bu arada buraya da bir başlama tarihi atabilirsiniz🤩

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Mutluluk... 

Kim için ne ifade eder ki? İnsan kaybedince  mi anlar kıymetini. Oysa ben kaybetmeden önce de biliyordun. Peki o zaman neden kaybettim? 

Yine canımı acıtan  sorular gelmişti aklıma, kaçmaya çalıştıkça beynime üşüşen cevapsız acı sorular. Kendimi tanıtmadım size Nefes benim adım Nefes Yılmaz. Şuan 23 yasında yetim hanede büyümüş kimsesi olmayan bir kız. Aslında kimsesiz değilim kardeşim hatta kardeşten öte canım iki dostum var. Biri Dilan Doğan, diğerinde Umut Özen. İkisinde yetimhaneden dostlarım. Kader ortaklarım. 

Dilan 4 yaşında gelmişti benim aksime yurda. Ailesi Mardin'de yaşayan düşük gelirli birileriymiş. Zaten Dilanı'da babası kız çocuğu diye evlatlık vermiş. Bakmayın evlatlık dediğime satmış resmen bir kaç kuruşa çocuğu olmayan öğretmen bir çifte. Tabi bir kaç ay sonra çocukları olacaklarını öğrenen çift Dilanı bırakmışlar yetimhaneye. Dilan esmer uzun boylu kalın kaşlı gülüşü çiçekleri kıskandıracak kadar içten bi kız. Benim can dostum. Annesi Diyar teyze vermek istememiş dilanı ama engelde olamamış kocası Hakkı denen adama. Ama kızını bırakmamış da, ne yapmış ne etmiş  arayıp bulmuş Dilanı. Dilan 18 yaşına girdiğinde gitti gördü annesini babasını. Bir abisi bir kız bir erkek üç kardeşi varmış. Babası harıç hepsiylede arası çok iyi. Aslında babasına da kıyamıyor içten içe biliyorum ama o adam adım atmadan dilana oda atmıyacak. 

Şuanda zaten otobüste beraber Mardin'e gidiyoruz 3 günlük minik bi kaçamak yapıyoruz tabi bundan Umutun haberi yok.. Olsa keserdi bizi... Ahhh evet birde umut var. 

Umut da benım gibi kimsesiz. Beni yurdun avlusuna, umutu da Cami avlusuna bırakmışlar  bebekken sonrası zaten malum yurt. Umut bizden iki yaş büyük. Bize abilik yaptı hem korudu hem kolladı. Dilan ben ve umut birbirimizden güç aldık hep. Benim hala ayakta durabilmemin tek kaynakları onlar. Umut 18 yaşında Karadeniz üniversitesi Hukuk bölümü kazandı. 2 yıl ayrı kaldık ondan bizi unutur diye çok korkmuştum ama  o bırakmadı iki yıl boyunca hem okul hem iş çalıştı. İstanbul Trabzon arası mekik dokudu ama bizi hiç bırakmadı. Tabi o iki yılda bizi üniversiteyi kazanmamız için azda sıkıştırmadı değil. . Bizde başardık kazandık ve onun yanına Trabzon'a gittik.Kendisi şuan tuttuğunu koparan güçlü Bi avukat. Birde nişanlısı var yakında evlenecekler. Bizim babamız canımız yakında evlenecek. Allahtan nişanlısı Sibel çok tatlı ve iyi bir kız yoksa onu paylaşmamız hiç kolay olmadı. Umut da zaten şu anda  onunla birlikte Ankara'da sibelin ailesinin yanındalar zaten bizde bu fırsattan yararlanarak kaçıyoruz Mardin'e yoksa nerde umut efendi bizi salsın. 

Kaderin Bağladığı ZincirlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin