Yaşadığı tüm acılara rağmen güçlü olmak için uğraşan bir genç kızın ,tek ailesi kardeşi olarak gördüğü dostunu kurtarmak isterken düştü çıkmaz tutsaklığının hikayesi ...
Nefesin Nefessiz Kaldığı Hikaye...
Belki de
Nefessiz Kalmış Birine Nefes Olduğu...
Oy ve yorumları bekliyorum, gelecek bölümde görüşmek üzere keyifli okumalar🥰
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Geçmiş 2018)
İnsan nasıl açar gözlerini dünyaya?
Masum bir bebek olarak geldiğimiz bu yerde nasıl biliriz bizi bekleyen bir melek olduğunu? Göz kapaklarımız açıldığında ilk kimi görürüz? Ben bunu hiç bir zaman bilmedim. Gözlerimi açtığımda karşımda beni sevinçle bekleyen bir annemi, yoksa olmamı istemeyen ve benden kurtulmak isteyen bir annemi? Şu durumuma bakılırsa 2.seçenek olduğu çok açık değilmi...
Ama şimdi ağırlıktan açılmayan göz kapaklarımın altındaki gözlerim tek birini görmek istiyor. Yaşadıklarımın bir kabus olmasını diliyor kalbim. Oysa başımdaki ağrı kulağıma uğuldayan sesler ve kolumdaki bu serum sızısı herşeyin gerçek olduğunu kanıtlıyor bana. Buna rağmen zorlanarak araladım gözleri mi, karşımda bana endişeyle bakan umut ve ağladığı kızarmış gözlerinden belli olan Dilan vardı. Ne olmuştu bana? Ben nasıl buraya geldim? Evetttt.... ben en son Ali için yalıya gitmiştim sonra Tarık beyle konuşmuş....Bi anda geldi aklıma olanlar. Ali... Ali öldü demişti değil mi? Sonra ağlama krizine girmiştim daha sonrası yok bayıldım galiba. Peki ben nasıl bu kadar sakinim neden bu kadar halsizim. Elimi sızlayan başıma götürdüm ve yüzümü sıvazladım. Ama bu yaşlar ağlıyormuydum ben nasılda fark etmedim bunu...O anda Umutun sesi doldurdu odayı, bir kılıç darbesi gibi böldü sessizliği..
'nefes güzelim iyimisin'
'Alii.. Aliye götür beni Umut. Benn... Ben onsuz yaşayamam ki söz verdi bana dönücem bekle dedi, bırakmaz o beni gidip görelim nolur. Beni görünce, hissedince kalkar o ayağa dayanamaz benim ağlamama.'
'Nefes bak biraz dinlenmen lazım ayakta duracak halın yok şuan'
'Dilann gerçek değildi değil mi ben rüya gördüm. Tarık bey hiç konuşmadı bizimle'
'Konuşun sana niye susuyorsunuz? Size soruyorum Umut umut cevap ver'
Ne kadar bağırsamda konuşmuyorlardı, cevapsız bırakıyorlardı beni, ama onlar konuşmayınca ben herşeyi gerçek olduğunu sanıyorum. Konuşsunlar bir şeyler söylesinler bana susmasınlar...
'Konuşun, cevap verin bana yok öyle bir şey deyin, KONUŞUNNNN'
Çığlığımla aynı anda sarıldı Umut'özürdilerim güzelim özürdilerim'durmadan aynı şeyi söylüyordu bana gerçekti yani tüm bu olanlar. Ben öylece ağlarken hemşire geldi yanıma sakinleştirici yapacaktı galiba, ama o zaman gidemem ki Aliye ben..
'hayır hayır istemiyorum iğne falan, umut umut götür beni nolur yapmasınlar nolur, zaten yapmışlar bak kalkamıyorum bile tekrar yaparsa gidemeyiz Alime. Nolur söyle yapmasınlar İstemiyorum' bir yandan ağlarken bir yandan konuşmaya çalışıyordum.
