Yaşadığı tüm acılara rağmen güçlü olmak için uğraşan bir genç kızın ,tek ailesi kardeşi olarak gördüğü dostunu kurtarmak isterken düştü çıkmaz tutsaklığının hikayesi ...
Nefesin Nefessiz Kaldığı Hikaye...
Belki de
Nefessiz Kalmış Birine Nefes Olduğu...
Oy vermeyi unutmayılım... Şimdiden teşekkür ederim 🧡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Nefesten~
Bazı anlar vardır. Hayatınızın dönüm noktası olduğunu bildiğiniz, hissettiğiniz anlar. Bende tam şuan o andaydım sanki. Hayıtımda ki keskin bir virajın, tehlikeli dönüm noktası gibi. Nedenini bilmediğim bir şekilde bu nokta bende hiç iyi duygular uyandırmamıştı. Gözlerimin içine bakan bu yabancı adamın gözlerinde gördüğüm yangının etkisidir bu belkide.
Öfkeden yanan elaların sahibi bu adam kimdi bilmiyorum ama, tutuşundaki sertlık canımı yakmaya başlamıştı. Ve ben yaşadığım heyecanın, korkunun da etkisiyle zaten gergin olan sinirlerimin dahada gerildiğini hissediyorum. Bu anın etkisinden çıkıp anca aralaya bildim dudaklarımı.
'Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz, bırakın beni hemen' Beni duymuyomuş gibi bakan gözlerin tepkisizliği beni çıldırtmaya başlıyordu artık. Kendimi ellerinden kurtarmak için uğraştığım çırpınışlar da bir fayda etmıyodu.
'Kime diyorum ben yaa, bırak beni. Çek ellerini üstümden.' Sonunda konuşmayı akıl etmiş olacak kı bir tepki vermek için hareketlendi.
'Yürü'....
Yürümü? Bu muydu yani? yürü. ben şokla açılmış gözlerimle ona bakarken çoktan hareketlenmiş benide peşinden sürüklemeye başlamıştı. Ne yaptığını sanıyordu bu adam?
'Delimisin bee adam, ne yaptığını sanıyorsun sen, hiç bir yere gelmiyorum ben seninle, bırak beni yoksa çok kötü şeyler olacak.'
Ne kadar konuşursam konuşuym bana cevap vermeyen ve peşinden zorla sürükleyen bu adam beni korkutmaya başlamıştı artık. Beni sürüklemesine ne kadar engel olmaya çalışsamda gücümün yetmeyeceği aşikardı. Üstelik bileklerimi Mengene gibi sıkan ellerinin tutuşuda ben çırpındıkça dahada sıkılışıyordu.
'Bak bu yaptığın suç, resmen alıkoyma.'
Hiçmi korkusu yoktu bu adamın? Ne yaparsam yapayım sadece önü bakıyor, hiç Bi tepki vermiyordu. Bi an çevreme bakınmak geldi aklıma belki birileri yardım ederdi. Çoktan Bi ana yol yakınına gelmiştik üstelik etrafta bir çok kişi de vardı ve herkes bu adamın beni çekiştirerek götürmesini izliyordu. Çok mu normaldi bu durum?
'ama yeter artık, kimsin sen? bırakbeni yoksa avazım çıktığı kadar bağırırım.' Yine bir tepki yok. Günah benden gitti.
'İMDATTT... YARDİM EDİN... BU ADAM DELİRMİŞ. LÜTFEN BİRİ YARDIM ETSİN. POLİSİ ARAYIN LÜT...'
Ben daha cümle bitirmeden hışımla bana dönen bu adamın kimseden korkusu yoktu anlaşılan zaten söyledikleriylede bunu açıkça tastikledi...
'Sen o sesini kısacakmısın? ,yoksa ben kendi yöntemlerimle mi susturayım.'
