MÜHÜRLENMİŞ(Minsung-Omegaverse)

Bölüm 5

O günden sonra okuldan izin almıştı Jisung.Bacağının iyileşmesi için dinlenmeye ihtiyacı vardı.O süre zarfında Minho'yu hiç görmemişti.İçten içe özlemişti.

O gün herşey ortaya çıktığında Minho çok şaşkındı.Hala kabullenmiyordu eş olduğumuzu.Kurdum onun için deli olurken onda tek bir hareket bile yoktu.

"Jisung içeri gelebilir miyim?" Dedem kapıdan kafasını uzatmış masum bir şekilde bana bakıyordu.

"Gel baba." Evet baba diyordum ona.Benim için babadan farksızdı çünkü.Ailem öldükten sonra baba olarak onu benimsemiştim.

"Bu gün nasıl hissediyorsun?" Yatağın kenarına oturmuş sargıyı açmaya başlamıştı.

"Daha iyi yürüyebiliyorum." 

Sargıyı açtıktan sonra dezenfekte edip yarayı tekrar sarmıştı.

"Yarın okula gidebilirsin.İyileşmiş bile."

"Baba sana bir şey sormak istiyorum." Çekingen bir şekilde konuştuğumda Dedem meraklanmıştı.

"Bende benimle ne zaman konuşacaksın diye bekliyordum.Eşin ile karşılaştın dimi?" Bunu duyduğumda şok olmuştum.

"Nasıl yani? Sen biliyor muydun? " Şaşkınlığımın arasında sadece bunu diyebilmiştim.

"Evet Jisung.O günü bütün ayrıntılarıyla anlatmamı ister misin? "

--

"Minik Alfam dedesiyle gezintiye mi çıkacakmış.Şuna bak nasıl da mutlu oldu." Annesi Jisung'u hazırlarken babası keyifle onları izliyordu.

Jisung evde çok sıkıldığı için dedesi onu en sevdiği yeşil nehir kenarına götürecekti.Annesi ve babası da bu vesileyle baş başa vakit geçireceklerdi.

Bebek arabasına yerleştirdikten sonra son kez annesine baktı Jisung gülerek.Daha konuşamıyordu ama sevinçle el salladı annesi ile babasına.

Yeşil nehir kenarına geldiklerinde.Su güneş ışınlarının vurmasıyla ışıl ışıl parlıyordu.Temiz havanın rahatlatıcı hissi Jisung'u şimdiden iyi gelmişti.

"Dedesinin minik Alfası hadi gel bakalım yürüme pratiği yapalım." Dedesi bebek arabasından indirip iki minik elinden tutmuştu.Jisung paytak paytak adım atmaya çalışıyordu etrafa gülücükler saçarken.

"Aferin benim Alfama şimdi de tek elinden tutacağım." Dedesi bir elini yavaşça çektiğinde Jisung dengesini kaybetsede hemen kendini toparladı ve adım atmaya devam etti.

"Yakında kendi başına yürüyeceksin gibi." Dedesi Jisung'un adım atmak için çabasını görünce sevinmişti.O kadar dalmışlardı ki banktan uzaklaştığını fark etmemişlerdi bile.

Dedesi etrafına baktığında diğer bankta bir adam ve elinde Jisung'tan daha iri bir bebek görmüştü.

"Bak burada da bir bebek varmış tanışmak ister misin Jisung?" Dedesi onların yanına doğru ilerlediğinde Adam onları görüp gülümsedi.

"Merhaba yeni yürümeyi öğreniyor sanırım.Zor olmalı." Adam gülümseyerek konuşmuştu.Yanında bankta tutunmuş olan bebek.Hiç umursamamıştı bile onları.

"Ah zor ama çok keyifli bir süreç.Sizin ki büyük olmalı yürüdüğüne göre." Dedesi Jisung'un kucağına alıp konuşmaya başlamıştı.

"Oğlum Minho 2 Yaşında.Yürümeye başladığında zor zamanlar yaşattı bize.Yerinde hiç durmuyordu."

"Alfaları büyütmek daha zor."