MÜHÜRLENMİŞ(Minsung-Omegaverse)

Bölüm 30

"Minho çok korkuyorum!!"

Jisung'un gözlerinden yaşlar süzülürken Minho ne yapacağını şaşırmıştı.Eşini bu şekilde hıçkırarak ağlarken görmeye dayanamıyordu.Onlara bunları yaşattanların tek tek kafasını kopartmak istiyordu.Kurdu delirmiş gibi öfkeliydi.Hastane odasında sedyede yayan eşinin elini sımsıkı tutarken derin öpücükler bırakıyordu dudaklarına sakinleşmesi için.

Doktor odaya girmesiyle yüzünü buruşturmuştu.Odada yoğun feromonlar Alfa'yı rahatsız etmişti.

"Lütfen feromonlarınızı dizginleyin." Doktorun dediğine alayla gülmüştü Minho.

"Bizim yerimizde olsanız siz dizginleyebilir miydiniz acaba?"

"Merak etmeyin bebeğe zarar gelmeyecek, 1 dakika içinde bitecek."

Doktor tüm hazırlıkları tamamladığında Jisung'un şişmeye başlamış karnını açmıştı.Dikkatle girmesi gereken yeri dezenfekte ettiğinde Jisung bakışlarını Minho'ya döndürmüştü.Biraz olsun Minho'ya bakmak onu rahatlamıştı.Ama karnında hissettiği baskıyla inlemesini durduramamıştı.İğne karnında yol alırken tüm gücüyle Minho'nun elini sıkıyordu.

Doktor önce keseden sıvı almıştı daha sonra tüpü değiştirip daha gelişmemiş yavrudan sıvı almayı tamamlamıştı.

"Evet,bitti! Biraz daha yatmaya devam edin."

Minho nefesini sesli bir şekilde dışarı vermişti.Jisung'a doğru eğilip kollarını sarmıştı.Yüzünüm her bir yanına öpücükler bırakırken 'Geçti sevgilim! Bebeğimiz iyi! ' diye mırıldanıyordu.

Hastaneden çıkıp eve geldiklerinde Jisung direk yatağa atmıştı kendini.Ağlamaktan tüm yüzü şişmişti resmen.Minho eşini kollarının arasına alıp tatlı feromonlarıyla onu sakinleştirmeye çalışıyordu.Bu süreçte bitmişti böylelikle.Sadece son bir şey kalmıştı,inanıyordu Minho.Bunu da atlatacaklardı.

Birkaç hafta sonra okul bitiyordu.Bundan sonra çalışma hayatı başlayacaktı.Jisung'un hayalleri kısa bir süreliğine ertelenmişti,hamilelik yüzünden.Ama hiç üzülmüyordu bu duruma.Bebeği onun için herşeyden daha önemliydi şuan.Minho ise babasından ona kalan parayla restoran açmak istiyordu.Babası eşit bir şekilde üçüne de yüklü bir miktar para bırakmıştı.Şimdi bunun için acele etmesi gerekmiyordu.Önceliği Jisung ve bebeğiydi.

Jisung okula gitmek için uyandığında yataktan kalkar kalkmaz geri oturması bir olmuştu.Feci şekilde başı dönüyordu.İncinmemek için geri yatağa yattığında Minho banyodan çıkmıştı.Jisung'un bembeyaz solmuş suratını görünce hızla yanına doğru adımladı.

"Sorun ne bebeğim? İyi misin?"

"Yataktan kalkınca bir an başım döndü,sorun yok endişelenme." Jisung tebessüm etsede Minho endişelenmişti bir kere.

"Doktora gidelim,hadi "

"Saçmalama Minho! Sadece bir baş dönmesi,önemli bir şey değil."

"Ozaman sen hiç kalkma,belki karnın aç olduğu içindir.Ben hemen sana kahvaltı hazırlayıp getiriyorum." Minho Jisung'un alnına öpücük bıraktıktan sonra hızla mutfağa geçip ona sağlıklı,hafif bir kahvaltı hazırlamıştı.Yukarı çıkıp odaya girdiğinde Jisung yatakta masum bir şekilde yatıyordu.

"Doğrul bakalım şöyle." Minho Jisung'un yatak başlığına yasladığında hazırladığı yemekten bir parça çatala alıp Jisung'a uzatmıştı.

"Kendim yiyebilirim Minho." Minho'nun bu halleri Jisung'a çok komik gelmişti.

"Eşime kendim yedirmek istiyorum!"