MÜHÜRLENMİŞ(Minsung-Omegaverse)

Bölüm 9

Jisung evine geldiğinde onu dedesi karşılamıştı.

"Hoşgeldin oğlum." Dedesi gülümseyerek karşılasa da yüzünde ki gergin ifade belli oluyordu.

Bu yaşa kadar onu büyüttüğü için ve sevgisini hiç eksik etmediği için Jisung ona minnattardı.Şimdi ellili yaşların sonlarında olan adam yaşlılığının tadını çıkarıyordu.Eşini çok genç yaşta kaybettiği için bir tarafı hep buruktu.Jisung onu çok iyi anlıyordu,ailesinden kalan tek kişi oydu.Jisung ile ilgilenirken başkasıyla evlenmek aklından bile geçmemişti yaşlı adamın.Jisung bu yüzden kendini suçlu hissediyordu.Kendine yeni bir hayat kurabilirdi yada yeni bir aile.Çünkü o zamanlar oldukça sağlıklı ve çekici bir adamdı.O sadece tüm hayatını Jisung'a adamıştı.

"Nasılsın babacığım? Yemek yedin mi? Ben Chanların evinde yedim.Yemediysen yine de sana eşlik edebilirim."

"Yedim merak etme,hadi geç salona biraz sohbet edelim."

"Br sorun var gibi hissediyorum?" Jisung endişelenmeye başlamıştı koltuğa otururken.

"Hayır bir sorun yok Jisung.Sadece bugün birisi aradı beni.."

"Kim aradı?"

"Dediğine göre Minho'nun babasıymış."

"Ne! Neden seni aradı? Minho'nun telefonlarını kaç gündür açmıyor üstelik."

"Neden açmıyor bilmiyorum Jisung."

"Ne konuştunuz baba? Lütfen her şeyi anlat bana."

"O zamanlar Minho'ya ailesine zarar gelecek diye çok korkmuş ve eşi hamileymiş.Parkta yaşanan olaydan sonra panik olmuş,eşini ve Minho'yu direk Kuzey'e kaçırmış.Minho'nun dedesi konsey üyesiymiş Jisung."

"Oha eğer o öğrenirse biz biteriz!."

"Endişelenme Minho'nun dedesi geçen yıl ölmüş.Bu olayı kimseye anlatmamış zaten.Buraya seninle tanışması için Minho'yu göndermiş."

"Gerçekten mi? İnanamıyorum adam resmen planlı göndermiş buraya."

"Evet Jisung ve şuan adam ölüm döşeğinde,her an ölebilir."

"Biliyorum Minho anlatmıştı.O gün geldiğinde Minho'nun yanında olmalıyım."

"Aranız nasıl ?"

"İyi ilerliyor şimdilik.Birbirimizi tanıma aşamasındayız.İlk güne bakarak şuan bayağı iyiyiz aslında.Beni eşi olarak kabullenmeye başladı gibi."

Jisung biraz utanmıştı.Dedesiyle bu konuları daha önce hiç konuşmamıştı daha önce bir ilişkisi olmadığı için.Parmaklarıyla oynayan çocuğa baktığında dedesi gülümsedi.

"Sanırım sen daha fazla yoğunsun." Dedesinin söylediği cümleyle Jisung gözlerini şaşkınca büyüttü.

"Öyle mi görünüyor? Farkında değilim baba.Minho'nun yanındayken çok iyi hissediyorum.Bu bambaşka bir his.Eskiden çok eksik hissediyordum biliyorsun sana anlatmıştım.Cansız ve ruhsuzdum,hiç bir şeyden pek keyif almazdım.Sanki hayatım pause tuşuna basılarak durdurulmuş gibiydi.Ama şimdi...Hayata yeniden dönmüş hissediyorum."

"Ah benim minik Alfam! Ne zaman bu kadar büyüdün de duygularını konuşur olduk.Gerçekten çok mutluyum Jisung.Eşini bulamayacaksın diye çok korkuyordum." Dedesi Jisung'u kolları arasına alarak konuşmaya devam etmişti.Bir yandan saçlarını okşuyor bir yandan saçlarına öpücükler bırakıyordu.

"Nasıl saklayacağız konseyden? Ben çok korkuyorum baba."

"Şşt endişelenme.Bu kaderinizde olan bir şey Jisung.Kimsenin bir suçu yok.Tamam eskiden Alfalar Alfalar ile gizli gizli mühürleniyordu ama içlerinde ki kurt pek olumlu karşılamıyordu bu durumu.Sizinkisi öyle mi? Tam tersi!"