Çöplük [ c.d ]

Çok beklersin

İstanbul'a tekrar dönmüştük. Yolculuk yine zorlamıştı beni. Başım fazla dönmüştü. Ateş'le birlikte okula girmiştim.

Hastalığımdan haberi olan sadece Kaya ve Pamir'di. Bir de Ayşem tabii. Başka kimsenin bilmesine gerek yoktu.

Hep Ateş'in yanındaydım. Alev diye biri Ateş'i arayıp duruyordu. Kim olduğunu aşırı derecede merak etsem de kim olduğunu soramıyordum.

Bir gün yine kantindeyken Ateş'in telefonu çaldı. Arayan kişi Alev'di. Aramayı anında reddetti. Çok merak etmiştim. Bana su almak için kantin sırasına girince telefon yine çaldı. Aramayı cevapladım.

"Kimsiniz?"dedim.

"Sen kimsin?"

"Ateş'in kardeşi."dediğimde kendime küfretmeye başlamıştım.

"Ateş'in kardeşi yok."

"Kuzeni yani."

"Kuzeni de yok."dedi. Demek Ateş'i bu kadar iyi tanıyordu.

"Kuzen gibiyiz yani. Arkadaş. Kızım sen kimsin?"dedim.

"Sevgilisi."dediğinde Ateş elinde suyla gülümseyerek bana geliyordu. Telefonu kapatıp masaya koydum.

"Kimle konuştun benim telefonumdan?"

"Sevgilinle."

"Alev mi?"

"Evet."

"Ve evet o benim sevgilim. Bayadır sevgilim yani."

"Ne?"

"İlişkimize ara vermiştik."

"Harika! Niye açmıyorsun kızın telefonlarını?"dedim bağırarak.

"Alya sakin ol."

"Olamam sakin olamam ben. Bana sevgililik teklifi ettin şu an sevgili gibiyiz. Ama ben senin sevgilin olduğunu öğreniyorum."

"Başın ağrıyacak. Otur konuşalım."

"İstemiyorum!"deyip yürümeye çalıştım. Siktiğimin başı yine dönüyordu.

Yürürken kendimi çok kasmıştım. Ama başaramamıştım. Yine sendeledim ve Pamir bana doğru koştu bildiğin ama yetişemedi.

Yere düştüğümde Pamir beni kaldırdı. Başım hala dönüyordu ama ayakta durabiliyordum.

"Sorun yok iyiyim ben."dedim başımı tutarak.

"Revire gidelim."dediğinde Ateş koluma yapıştı bildiğin.

"Ne yapıyorsun!"diye cırladım.

"Öyle kaçmak yok benden."dedi.

"Ateş senin yanındayken ciddi anlamda üzülüyorum anlasana! Ölmek istemiyorum."deyip ağlamaya başladım.

"Ölmeyeceksin. Benimle gelmen gerek."

"Nereye?"

"Bir dakika gel işte."

Yanına gittiğimde bana fotoğraflar gösterdi. Birinci fotoğrafta simsiyah saçlı bir kızlaydı. Ikincisinde aynı kız onu öpüyordu.

"Bu Alev. Aşık olduğum kız."

"Neden bunları bana gösteriyorsun?"

"Sana aşık değilim Alya."

"Biliyorum."

"O yüzden böyle kıskanmana gerek yok."

"Kıskanmıyorum ben."

"Kıskandın."