Part (16) Zg + Uni

1.9K 85 0
                                    

မမရဲ႕ေယာက်္ားဟာ ကြၽန္ေတာ္ ေဇာင္ၿမဲျဖန္ တစ္ေယာက္တည္း ပဲျဖစ္ရမယ္... (or) မမ က ကြၽန္ေတာ့္ အပိုင္ 👽👽👽
>>>>>>>>👽👽👽👽 (Part - 16)

ျမဳပ္လိုက္ ေပၚလိုက္ ျဖစ္ေနေသာ ေဇာင္ၿမဲျဖန္ ဒီတစ္ခါ
ေအာ္ဖို႔ကို သူ အခြင့္အေရးမရေတာ့ဘဲ ေရေအာက္ထဲကို
ေရာက္သြားခဲ့သည္။

" ကြၽန္ေတာ္ မေသခ်င္ေသးဘူး မမ ကို ကယ္ရအံုးမွာ......မမ ဘယ္မွာလဲ....... မမ ဘယ္မွာလဲ........ "

ေရေအာက္ထဲကို ေရာက္သြားတာေတာင္ သူ႕ စိတ္ထဲကေန
သူ႕ မမ ကို ကယ္ဖို႔ကို ေဇာင္ ေျပာေနခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္ ေရေအာက္ထဲေရာက္ေနေသာ ေဇာင္ ဆီကို
ဈာန္ေယာ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ေဇာင္ ကိုယ္ေလးကို အတင္း
ေပြ႕ယူေလသည္။ ေဇာင္ ကိုယ္ေလးကို ေပြ႕ၿပီးတာနဲ႔
ေရျပင္ေပၚ ျပန္တက္လာကာ ကမ္းေပၚကို မရမက
ဈာန္ေယာ ကူးခတ္ၿပီး ေဇာင္ ကို ေခၚယူသြားခဲ့သည္။

" ေဇာင္....... ေဇာင္ၿမဲျဖန္ မင္း ထပါအံုး ငါေျပာတာၾကားလား
ထပါအံုး.......ထပါအံုး ေဇာင္ "
" ေဇာင္ၿမဲျဖန္ ငါ ေျပာတာၾကားလား ထလို႔ "

ဈာန္ေယာ ေခၚလာေသာ ေဇာင္ ကိုယ္ေလးက ကမ္းေပၚ
ေရာက္တာနဲ႔ ဥာဏ္ဏ က ေဇာင္ မ်က္ႏွာကို လက္နဲ႔
ပုတ္ၿပီး အတင္းႏိုးေလသည္။
ဈာန္ေယာ ကေတာ့ ေဇာင္ ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ ဖိၿပီး
သူပါ ေဇာင္ နာမည္ကို ေအာ္ေခၚေနခဲ့သည္။

ရင္ဘတ္ကို အသားကုန္ လက္နဲ႔ ဖိလိုက္ လုပ္တာ
အေခါက္ေပါင္း မနည္းေတာ့မွ ေဇာင္ သတိျပန္လည္လာၿပီး
ေရေတြ အန္ေနခဲ့သည္။

" ေဇာင္..... မင္း သတိရလာၿပီေနာ္ ...မင္း သတိရလာၿပီ "
" မင္း ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္ ......မင္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး"

ေဇာင္ လည္း သတိရလာေရာ ေဇာင္ ကိုယ္ေလးကို
ဈာန္ေယာ နဲ႔ ဥာဏ္ဏ က အတင္းဖက္ၿပီး ေျပာၾကသည္။

" လႊတ္ပါအံုး မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဒီမွာ ငါ အသက္႐ႉၾကပ္ေနၿပီ "

" ေဆာရီး ေဇာင္...... ငါတို႔ အေပ်ာ္လြန္သြားလို႔ပါ "
" မင္း သိလား မင္းကို ႏိုးေနတုန္းက မင္း က ထမလာလို႔
မင္းကို ေသၿပီလို႔ ငါ ထင္ထားတာ......ငါ ကယ္တာ
ေနာက္က်သြားၿပီလားလို႔....... "

မမရဲ့ ယောင်္ကျားက ကျတော် ‌‌ဇောင်မြဲဖြန် တစ်ယောက်တည်းပဲဖြစ်ရမယ် Where stories live. Discover now