Pov ashton
Ik krijg een bericht terug van dagmar waarin staat dat ze moet wachten tot morgen ochtend omdat dan de trein pas weer gaat rijden, meteen krijg ik een goed idee en ren naar de jongens toe. En vraag ze of dagmar hier vanavond mag komen omdat haar trein niet meer rijd. Ze vinden het prima en ik sttuur haar een bericht om te vragen waar ze nu staat. Na een minuutje krijg ik een antwoord. We rijden meteen naar haar toe maar ze weet niet dat wij komen. Dus zal ze eerste wel schrikken.
We rijden naar haar toe na eerst even verdwaald te zijn omdat we niet helemaal wisten waar het was maar uit eindelijk zijn we er toch gekomen.we lopen het station op met mutsen op en hoofd naar beneden gericht omdat we niet willen dat iedereen gillend naar ons toe komt. Want dan heeft dagmar ook door dat wij er zijn, en het moet een verrassing blijven. Na een paar minuutjes lopen zien we haar staan daar staat ze dan met haar mooie haren langs haar hoofd hangend geconcentreerd naar haar mobiel kijkend. En dan ren ik naar haar toe als een klein kind.
