Pov ashton
Ik werd wakker van twee uurtjes slapen en het is een wonder dat ik heb geslapen want de afgelopen dagen is dat nooit gelukt. Ik ben ook best wel wat afgevallen omdat ik ook niet heb gegeten maar ik heb besloten dat ik vandaag uit bed ga, en ook iets probeer te eten. Ik stap uit bed trek snel een shirt en een joggingbroek aan en loop dan naar beneden. Ik zeg hoi tegens de jongens maar verder ook niks want zin om te praten heb ik niet. Ik loop door naar de keuken, ik weet dat dagmar vandaag uit het ziekenhuis mag en om precies te zijn mag ze nu naar huis toe gaan, als ik niet zo dom was geweest dan had ik haar nu opgehaald en konden we iets leuks gaan doen zodat ze niet in haar eentje thuis zou zitten, maar ja ik moet het weer verpesten. Ik voel tranen opkomen maar knipper een paar keer om het tegen te houden, ik pak een broodje en smeer er wat pindakaas op, en loop al etent naar de bank waar de jongens zitten te gamen. Ze kijken me allemaal aan en hun mond valt open.
Wat zeg ik
Je ziet er niet uit je hebt wallen van hier tot tokio je haar is vet en je bent mager zegt Michael, ik
Ik besteed er geen aandacht aan en ga gewoon zitten. Weetje ash, we snappen dat je verdrietig bent maar ze gaat vandaag uit het ziekenhuis en ze is helemaal alleen en ze mist jij ook dat zagen we toen we bij haar waren dus misschien is het goed als je vandaag naar haar toe gaat en zegt wat je voelt en dat je niet met dat meisje wou zoenen. We hebbem haar adres dus je kan er heen gaan als je wil, zegt luke. Ik zucht even maar misschien is het inderdaad wel beter als ik even langs ga ik wil natuurlijk niet dat ze gekke dingen gaat doen. Oke is goed zeg ik dan maar tegen de jongens, ze glimlachen en ik eet verder. Als ik mijn broodje op heb word ik mee naar boven gesleurd de badkamer in door Michael. En nu douchen jij stinkdier grinnikt hij, ik lach even en neem dan snel een douche en meteen voel ik me een stuk schoner, na een half uur onder de douche te hebben gestaan sta ik er onder weg en droog me af, wikkel een handdoek om mijn middel en loop dan door naar mijn kamer om me aan te kleden. Ik trek een zwarte skinny jeans aan en een simpel t shirt. Ik sprint naar beneden en trek mijn schoenen aan, de jongens hebben een briefje op tafel gelegt waar de straatnaam en het huisnummer op staat, ik pak het van tafel en loop naar buiten. Op weg naar dagmar. Na een half uurtje lopen ben ik er en sta voor haar huis, ik twijfel of ik wel moet gaan wat nou als ze me niet meer wil zien of met een andere jongen is, en die gedachte breekt mijn hart een beetje. Maar uit eindelijk ga ik toch maar, ik sta nu voor de deur en gek genoeg staat die open en ik raak in paniek ik ren naar binnen en zie niemand in de woonkamer ik hoor geschuifel boven en sprint de trap op, en meteen zie ik haar staan met haar rug naar de deur en haar mouwen opgestroopt en een mesje in haar hand. Ik schrik me dood, wat doe je schreeuw ik van schrik laat ze het mesje vallen en ze draait zich met een ruk om ik zie tranen in haar ogen komen maar die veegt ze ruw weg. Ik loop wat dichter bij en ze blijft gelukkig staan. Ik sta nu recht voor haar en ze kijkt me aan met tranen in haar ogen en zonder er bij na te denken sla ik mijn armen om haar heen en knuffel haar stevig en ze stribbelt niet tegen en op dat moment barst ze in tranen uit. Ik wrijf over haar rug en fluister wat lieve dingen en ondertussen trek ik haar mee naar haar bed om daar op te kunnen gaan zitten, ik laat haar niet los. Het voelt zo goed als ik haar knuffel en er voor haar kan zijn en ik hoop dat we alles kunnen uitpraten.
