Pov dagmar
Uh hi ashton mompelde ik, ik moet met je praten. Uhm is goed zal ik naar je toe komen? Zei ik, ik knikte maar dat kon hij niet zien dus zij ik maar snel ja. Oke zie je zo babe, mijn wangen werde rood de manier hoe hij dat zij. Tot zo mompelde ik en hing op. Shit hij weet niet dat ik bij mijn moeder ben, ik sms hem nog even snel mijn adres en dat ik alles uit leg als hij er is. Maar eerst moet ik goed tot rust komen. Ik heb mijn mesjes mee genomen dus dat komt goed van pas. Ik zet muziek zachtjes op en pak een mesje. En druk het in mijn huid en trek een grote snee, het bloed heel erg en ik kijk er de hele tijd naar, maar ik moet het natuurlijk wel schoon gemaakt hebben voor ash hier is. Ik dep het bloed er om heen weg en ruim het ook oo van de grond maar het stopt maar niet met bloeden. Ik raak een beetje in paniek want ashton kan hier zo zijn. Ik pak een ehbo doos en haal er verband uit. En wikkel het om mijn been in de hoop dat het er niet door heen gaat bloeden. Maar ik kan nu geen skinny jeans aan doen want dan valt het op dus ik trek snel een joggingbroek aan en precies op dat moment gaat de deur bel. Ik zucht van opluchting en ren van de trap af. En trek de deur open. Ik geef ashton een knuffel hij wil een kus op mn mond drukken maar ik draai weg, de tranen komen in mijn ogen want het liefst wil ik hem gewoon zoenen maar dat kan niet, ik weet dat mijn vader ergens gelijk heeft. Dat ashton straks weer moet touren en hij allemaal knappere meisjes gaat ontmoeten dus ik kan het beste niet hier mee stoppen zodat het misschien iets minder pijn gaat doen, maar ik weet zeker dat het zo verschrikkelijk veel pijn gaat doen. Ik schrik op uit mijn gedachten door ashton die met een hand voor mijn hoofd zwaait. Ik trek hem mee naar de bank en ga er op zitten. Iets verder bij ashton vandaan dan ik normaal deed. Wat is er dagmar? Ik mag geen vriendje ashton het mag niet van mijn vader. Hij weet dat jij mij pijn gaat doen omdat je er niet altijd voor mij kan zijn en waarschijnlijk heeft hij ook nog gelijk want je gaat over een tijdje weer touren en ik moet weer naar school en je gaat zoveel knappe meisjes ontmoeten en zoveel plezier hebben en ik moet je daarbij niet in de weg zitten. Zo dat is er uit. Ik kijk naar ashton terwijl de tranen over mijn wangen stromen. Hij kijkt me aan en zijn mond staat open van verbazing. Maak je een grap dagmar? Want dit is dus niet grappig. Ik slik en kijk weg. Ik ben serieus ash, ik.. sorry ik kan er niks aan doen. Hij staat op en ik zie tranen in zijn ogen glinsteren. Maar gelukkig ben ik je vriendje niet he dagmar. En met die woorden stormt hij de deur uit. Shit dat deed pijn, ik wist wel dat we geen vriendje vriendinnetje waren maar het voelde zo en zo gedraagde we ons ook, maar dit was de harde waarheid en het deed me zoveel meer pijn dan ik me kon voor stellen.
