Pov ashton
We lachen daar maar een beetje dom op de grond boven op dagmar. Het zag er vast raar uit maar het maakte me niet zoveel uit omdat ik super blij was om weer bij haar te zijn. Ze lachtte en ik smolt van haar mooie lach, ze keek me even aan en ik kreeg een kriebel in mijn buik. We gingen weer staan en ze knuffelde ons allemaal. En toen we haar vertelden dat ze bij ons mocht blijven vanavond was ze nog blijer en knuffelde ons helemaal plat. Overal waar ze me aanraakte tintelde het na ik weet niet wat ze met me doet maar ik heb dit nooit eerder gehad bij een meisje, en ja ik ken haar nog maar 1 dag maar het voelde al zo vertrouwd en ik wou dat ik nog veel langer met haar kon blijven maar ik weet dat dat niet kon omdat wij zoveel moeten touren enzo. Ik was helemaal in gedachten verzonken en was pas weer in de realiteit toen Michael me aanstootte, hij vroeg wat er was maar ik had niet veel zin om er nu over te praten dus ik wuifde het maar weg. Ik liep maar dagmar toe en ging naast haar lopen. Ze vroeg of ze op mijn rug mocht en natuurlijk vond ik dat prima, wie wil er nou niet een mooi meisje op zn rug hebben zitten. Ondertussen was ze op mijn rug geklommen en achter me hoorde ik de jongens smoezen en volgens mij ging het over mij en dagmar. Ik begon te rennen en dagmar gilde maar moest ondertussen ook hard lachen. En voor ik het wist lagen we op de grond. Dagmar belande boven op mij, en lachtte zich dood ze keek me diep in me ogen aan en onze hoofden waren gevaarlijk dicht bij elkaar.
