Pov dagmar
Ik schrok me dood van ashton. Het mesje viel uit mijn handen en ik draaide me met een ruk om. Ik stond daar naar ashton te kijken wat deed hij hier? Maar ik kon het niet vragen omdat hij me al in een knuffel had getrokken, en voor ik het wist liepen de tranen over mijn wangen en het stopte maar niet. Ashton trok mij mee naar het bed en daar gingen we op zitten, en de tranen bleven maar komen. Na een tijdje stopte het eindelijk en was mijn ademhaling weer normaal. Nog steeds zat ik in ashton zijn armen het voelde goed maar ook weer niet want hij heeft met een andere gezoend terwijl hij zij dat hij op mij verliefd was precies zoals erik deed. Ik maakte me los uit zijn armen en zuchte even diep, ashton keek me aan en toen pas zag ik dat hij mega grote wallen had en zijn ogen stonden verdrietig. Waarom ashton? Waarom zoende je dat meisje? Het was er uit voor dat ik het door had, hij keek me aan en zag dat de tranen in zijn ogen stonden. Ik had dit niet moeten vragen wat ben ik ook weer dom geweest, maar ik moet het gewoon weten verlegen kijk ik naar beneden en pruts wat aan mijn shirt. Ik hoor ashton zuchten ik kijk em aan en hij kijkt mij aan en ik voel de vlinders in mijn buik. Hij klopt naast zich zodat ik weer kwam zitten en hij begon te vertellen, kijk dagmar ik wou je nooit kwetsen en wat ik in het ziekenhuis zij dat meende ik ook echt, maar toen jij mij vertelde dat je tijd nodig had brak mijn hart een beetje maar ergens snapte ik het ook wel. Hij slikt even en veegt een traan weg. En hij praar weer verder, ik ging naar buiten om even wat frisse lucht omdat jij toch met de dokter bezig was, en toen kwamen er dus twee meisjes aan en voor dat ik het wist ging ze me zoenen, en ik duwde haar van me af maar dat was te laat want jij had het gezien en rende weg. Ik voelde me verschrikkelijk ik had nooit op die meisjes moeten reageren en ik weet dat ik ook dom ben maar ik wist niet dat dit ging gebeuren. En de rest van de dagen heb ik alleen maar in bed gelegen en verder helemaal niks gedaan. Ik kijk ashton aan en weet even niks te zeggen hij lijkt er echt kapot van. Het enige wat ik nu kan doen is hem helemaal plat knuffelen en zeggen dat ik het hem vergeef dus dat doe ik dan ook. Na een tijdje te hebben geknuffeld gaan we op mijn bed liggen ik rust met mijn hoofd op zijn borst en hij speelt mijn haar dit voelt zo goed. Dan zegt ashton uit het niets, ik hou van je dagmar. Ik verstijf even en weet niet wat ik terug moet zeggen. Ashton..... ik hou ook van jou. Het komt er als een fluistering uit maar hij hoort me wel. Ik kijk op en zoenen we. De vlinders ontploffen in mijn buik, echt waar deze jongen geeft mijn een gevoel wat nog nooit bij iemand anders is gebeurd.
