Pov dagmar
Ik zit hier verveeld op een bankje met een beker starbucks. En zit een beetje verveeld naar mijn mobiel te staren. ashton vroeg me waar ik zat. Ik weet niet waarom maar ik antwoorde en toen reageerde hij niet meer. Vreemd dacht ik bij mezelf. Een half uur later zat ik hier nog steeds verveeld op het bankje. Ik keek om me heen en zag een groepje jongens staan ze zagen er een beetje creepy uit en ik besloot om maar weer gewoon naar mijn mobiel te staren. Ik zag in mijn ooghoeken ze aan komen rennen ik schrok en stond op en toen zag ik dat het ashton Michael luke en calum waren. Ik moest lachen en voor ik het wist lach ik op de grond met vier jongens boven op me. Mensen keken me raar aan maar dat maakte me niet echt uit want ik was al lang blij dat ze naar me toe waren gekomen. Ze gingen van me af en trokken me omhoog, ik omhelsde iedereen en toen vertelde ze dat ik vanavond bij hun mocht blijven omdat mijn trein niet meer reed. Ik was zo blij en gaf een klein gilletje en omhelsde ze allemaal
