Bu kadar karmaşanın içinde kendimi kaybetmeyi bırakmam gerekiyordu nede olsa ne kadar destek olsalarda benim de çabam etkendi, toparlandım bi an önce kahvaltıyı yaptım dışarısı okadar güzeldiki kışın yaz havası dedikleri bu olsa gerek istemsizce enerji veriyordu , dışarıya dalmışken sabah aldığım karar aklıma geldi kendimi bırakmayacaktım nerden koparsa kopsun arkamdan yıkılan köprüden koşarak karşıya geçicektim... Saate baktığımda Aden'in okula gelmesine 20 dk vardı onu görmeyi çok istiyordum , hemen hazırlanmaya kalktım . Sofradayı arkamı dönüp bıraktığımı farkettim o heyecanla gülerek makine yerleştirip odaya geçmiştim; Siyah eşofman takımlarımı giyindiğim gibi evden çıkmıştım , evden dışarısı gerçekten güzel gözüküyormuş çıktığım an suratıma çarpmıştı soğuk. Durağa geçip bi an önce otobüsünün gelmesini bekledim , sabah sabah okadar fazla insan doluşmuştu ki durağa beni görebilirse mutlu olurdum... Sonunda otobüsü gelmişti gözlerim inen kişilerde onu aradı , en son o inmişti gözleri indiğinde direk beni görmüştü , gülümserken kısılan gözlerinde bulmuştum kendimi , koşarak sarılmıştı her zaman olduğu gibi sımsıkı bırakmadık bir kaç dakika boyunca birbirimizi Aden-Çok özledim -Bende çok özledim Sarılmayı bırakıp kollarını kaldırmıştım -zayıfladın mı sen bakim -birazz -çok zayıflama bak kışın hemen üşütürsün -bir şey olmaz ya Ankara ayazına okadar alıştım ki yenik düşeceğimi sanmıyorum O konuşurken sadece gözlerine bakıyordum o konuşsa saatlerce bıkmadan gözlerine bakarak dinlerdim. -Eveet bugün seni kaçırıyorum bi anda ne diyeceğini şaşırarak nası yani dercesine gülümsedi -hiç öyle bakma hava şimdi çok güzel akşama tekrar bozup hafta boyu düzelmeyecek bugünü kaçıramayız -bizimkilere idare haber verir ama gelmediğimi başım derde girecek nası yapacağız -Ablan'a beraber mesaj atalım durumu idare eder bizim için demi -haklısın ya zaten zor görüşüyoruz ablama bırakalım Tuğçe ablaya yazdıktan sonra rahatlamıştık -Bugün artık bizim şimdi teşrif ederseniz bir piknik hazırlayabilir miyim -oo bakıyorum piknik işinden anlıyorsunuz ."diyerek gülümsedi.. Beraber eve gittiğimizde sepete piknik için ne lazım olursa dolduruyordum , Adende kapıya yaslanmış gülümseyerek beni izliyordu -Sen böyle izlersen benim elim ayağım dolanır bak ben şimdiden söyliyeyim sonra neden güzel olmadı falan demek yok. Yavaş yavaş yanıma gelip ellerimi tuttu , o an hiç beklemediğim bir hareketti . Ben , ben ilk defa bir kızın elini tutmuştum. Herkes kelebek hissi derdi inanmazdım ama kıpır kıpırdım tek huzur bulduğum yer yanıydı tepeden gözlerine eğilip bakarken oda boynunu kaldırmış bana; -Bu parmaklardan her ne olursa olsun kötü bir yemek çıkacağını hiç sanmıyorum ama istersen bende yardım edebilirim şefim -he yani bari yardım edeyimde yiyecek bir şey çıksın diyosun -çokmu belli ettim ." diyerek parmak uçlarına basıp yanağımdan öpmüştü . -Seni çok seviyorum Aden ."diyerek bende alnından öpmüştüm . -sen çok oyalanıyorsun ama şefim hadi ama bak ." diyerek içeri kaçmıştı, bende gülümseyerek köfte ve salataları hazırlamaya devam etmiştim. Her şeyi hazırladıktan sonra evde Adeni arıyordum sesleniyordum sesime cevapte vermiyordu korkumdan her odaya koşarak girmeye başlamıştım odamın kapısından nası girdiğimi hatırlamıyordum birden içeri atlamıştım oda siyah sweathimi giymiş karşımda sırıtıyordu -sweathim mi büyük yoksa sen mi küçüksün bilemedim doğrusu diye duvara yaslanıp gülmeye başladım -geç sen dalganı vermeyeceğim bu sweathi sana birdaha da gör bakim ."diyerek bir tane vurdu ama gerçekten sağlam vurmuştu , şimdide karşıma geçmiş o gülüyordu -hadi kalk şefim daha piknik yapacağız Kapıyı kitledikten sonra sepetlerle evden çıkmıştık
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
