Yorgun ve bitkin bi halde geldiğimiz yolu dönüyorduk; Hala üstümüzden yaşadıklarımızın şokunu atamamışken tedirgin bir şekilde etrafıda kolaçan ediyorduk. Geldiğimiz yere döndüğümüzde polisler bir kaç kişiyle konuşuyordu - sanırım izleyen insanlar polisi aramıştı- polislerle konuşan insanlar bizi görünce polislere bizi göstermişti, Adene bakarak bugün bitmeyecekmiş sanırım dercesine bi bakış atmıştım - korkmuştu biliyorum ama daha fazla gerilmesini istemiyordum - elini sıkıca tutarak; -korkma ben yanındayken güvende olduğunu hep bilmeni istiyorum . Korkulu gözlerinin ardından bi gülümseme geldi o mutlu olduğunda sizin mutlu olmamanız imkansızdı gülerken kısılan gözlerine karşılık donup kalıyordum ... Polis; -Merhaba gençler, ben polis memuru Tarık. Alınan ifadelere göre olay yerinde ki kadınla beraber kaçmışsınız , sizinde ifadenizi almamız gerekecek bizle gelin lütfen.
Saat 18.43 dü nerdeyse akşam olmuştu bizimkiler eve gelmek üzeredir karakoldayım nasıl diyecektim. Aden; -Ben ablama haber vereyim gelsin yanımıza. -Telaşlandırma istersen işimiz bittiğinde ben bırakıcam seni , benim yanımda olduğunu biliyor sonuçta ablan , gidip bi konuşalım sıcağı sıcağına korkarlar şimdi. -Haklısın bencede öyle yapalım Polis arabasına binmiştik hayatımda ilk defa polis arabasına biniyordum ve Adenle, oda olayı ciddiye alamıyordu beni gibi yol boyu birbirimize bakıp gülüyorduk. Polis Tarık; -Gençler orda herkes izlerken sizin böyle bir şeye atlamanız takdire şayan bir durum gerçekten ama karşınızdaki kişiler çok tehlikeli insanlar dosyası kabarık baya yani, Allah korusun başınıza bir şey gelmedi. İyisiniz demi? -Abi , bilmiyorum küçüklüğümden bu yana sessiz kalmadım hiçbir şeye karşı ve o anda da kendime hakim olamadım .Sürekli haberlerde gördüğüm için bu tarz olayları insan kabullenemiyor bu tarz insanların istediği gibi davranmasını , kendimi düşünmedim kız arkadaşım için çok endişelendim ne kadar savunmam gereken bir durum olsa da onu tehlikeye atmıştım. Biraz fazla konuşmuştum sanırım Aden için endişelendiğimi abiye anlatıyordum Aden'in yanında. Abi dikiz aynasından gözüyle bana bakıp güldü söylediklerimden sonra...
Karakola gelmiştik, içerisi okadar çok hayatlar ile doluyduki , ki mi kan davası, ki mi yakınını kaybetmiş daha niceleri. Bizi bir odaya almışlardı içerde koltuğunda oturan bir polis daha vardı . Olayları en başından anlatmamızı istediler , en başından anlatarak uzun bir süre orda durmuştuk. Aden'i daha fazla karıştırma istemiyordum bu işe o yüzden tüm sorularına ben katlanarak cevaplıyordum.
Tüm işlemler tamalandıktan sonra kapılarımıza polis konulcağını güvenliğimiz için sürekli izlenmemiz gerektiğini söylediler. Ben bunları nasıl anlatıcam ev ahalisine diye düşünürken kapının çalınmasıyla içeri ailem ve Aden'in ailesi girmişti Babam sakinliğini korumuş ama annem çok telaşlı olduğu için beti benzi atmıştı çok yıpranmış görünüyordu. Aden ve aileside bir o kadar telaşlıydı . Adenle birbirimize işte şimdi ayvayı yedik bakışımızı atmıştık. Ailelerimiz sorgulayıcı bakışlar atarak yanımıza oturmuşlardı. Polis; -Gençler sizle olan işimiz bitti kapıya geçin siz ailenizle konuşalım. Her şey için teşekkür ederek kapının önündeki koltuklara oturmuştuk. Aden çok yorulmuştu başını göğsüme yatırarak sarılmıştım, bende çok yorulmuştum .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
