KOZA

KARMAŞA

Eve dönerken yolda çok güzel bir dondurmacı görmüştüm, Adene bakıp "hadi hadi çabuk kalk"diyerek elinden tutup otobüsün inecek butonuna bastım.
Aden anlam verememiş bir şekilde bakıp "noluyo niye çekiştiriyorsun" diyerek gülmeye başlamıştı .
Otobüsten inip dondurmacının önüne geçmiştik , elini bırakıp dondurmacının önüne geçerek "buyrun efendim "yaptım.
Aden kahkaha atarak "sen cidden delisin farkındaysan kış mevsimindeyiz "
-Aa sen hiçbir şey bilmiyorsun asıl kışın yenir dondurma hadi bakim.
Neyse dercesine kafa sallayarak içeri girmiştik Adenle , kış ayında olduğu için kimse yoktu içerde sanırım ama Aden hala gülüyordu . Ben yaptığımızın normal olduğunu düşünerek "hangilerinden istiyorsunuz küçük hanım sen seç ilk"
-Hmm mavili bide beyazlı olan
Dondurma seçerkenki isim takmalarına gülmeye başlamıştım çünkü bende üşenip renklerine göre seçiyordum.
Yanında çocuk olmak hiç bir şeyi umursamamak  bambaşkaydı...
Dondurmalarımız elimizde yürüyerek eve dönüyorduk, arkamızda ki bağırışma sesleriyle ikimizde irkilmiştik. Kadın elindeki çantayla çevresindeki 3 erkeğe vurmaya çalışıyordu.
Bir yanlış anlama mı oldu kavgaya sebebiyet mi diye bakarken kadını zorla kollarından tutmaya çalıştıklarını farkettim ,
Aden- Uzak duralım yaklaşma sakın tehlikeli insanlar
-Saçmalama seyirci mi kalıcam sence
Kolumdan tutarak gitmemi engellemeye çalışıyordu Aden ama duramazdım öylece seyredemezdim .
-Bak Aden kimse yaklaşıpta bir şey yapmıyor kimse haketmez böyle bir şeyi merak etme bana bir şey olmayacak.
Diyip koşarak aralarına dalmıştım , kadının her yeri harabeye dönmüştü saçı başı dağılmıştı, tutup arkama aldım direk kadını .
-Hayırdır lan kimsin sen tutuyorsun karımı
İnsan demeye dilimin varmadığı varlık üstüme bu sözleri söyleyerek yakamdan tutmuştu, adamların hepsi benden cüsseli ve büyüklerdi, biliyordum alt edemezdim onları ama boş duramazdım orda.
Bacak arasına tekmeyi vurarak kurtulmuştum adamdan diğerleri üstüme koşarak vurmaya çalışıyorlardı bense durmadan yerimde durmadan kaçıyordum , en sonunda hiç birimiz böyle kurtulamayacağını anlamıştım kadını kolundan tutarak Aden'e doğru koşmaya başlamıştık
-Aden durma koş koş!!
Kadının topukluları bile çıkmıştı , adamlar arkamızdan arabaya binip geliyorlardı . Yetişmeleri zaten an meselesiydi direk bir sitenin içine atmıştık kendimizi. Hiç durmadık durmadan koşmuştuk , nefes nefese kalmıştık ama adamlar bize yetişmemeliydi .
Arkamıza bakmadan durmadan koştuğumuz için arkamızda kimsenin kalmadığını farketmemişiz bile , en sonunda kendimizi apartman aralarına atmıştık. Nefes nefese duvara yaslanarak soluklanmaya çalışıyorduk, kadın çok korkmuştu belliydi.
Ben soluklanmaya çalışırken bir anda kalbime biri bıçak saplamış gibi bir ağrı girmişti, olduğum yerde kıvranırken Aden telaşlanmıştı
Aden-Sakin ol sakin ol İsmail derin derin nefes al lütfen bak bana burdayım ben hadi.
Aden bana sakin ol diyordu ama kendi benden daha çok korkmuştu dizlerine kafamı koyup dinlenmeye çalıştım ve yavaş yavaş gözlerim kapanmıştı...
Yarım saat sonra...
Yavaş yavaş gözlerimi açtıktan sonra Aden başımda uyuya kaldığını gördüm , kadın? Kadın yerinde yoktu, telaşlanarak yerimden kalktım koşarak etrafa bakmaya başladım ama çoktan gitmişti, nereye gidecekti adamlar hala peşindeydi tek başına kalmıştı şimdi.