Irytacja

10.

Aiko i Shin wrócili po jakimś czasie do rodziców, zaczęli się obawiać, że "ktoś" może ich podejrzewać.
Brunetka rozejrzała się po sali, szukając mężczyzny. Z tyłu głowy czuła niepokój, który nie wróżył nic dobrego, a brak Nakuramy na sali to jeszcze potęgował. Zaczepiła delikatnie jego ciotkę, która właśnie kończyła jeść ciasto.

-Gdzie jest pan Saburo?-Spytała się, mając nadzieję, że poszedł tylko do toalety, albo po kieliszek wina. 

-Coś go ugryzło. Zdenerwowany zabrał się i wrócił do domu. Czasami ma takie napady złotko, nie przejmuj się.-Odparła pani Yoo, uśmiechając się miło do dziewczyny.
Aiko zamarła. Domyśliła się, że pewnie jej szukał i zobaczył ich. Jej ręce zaczęły drgać, a mózg panikować. Dzwoniła do niego, pisała, ale nie reagował. Nawet nie był aktywny. 

-Shin odwieziesz mnie do domu? Bardzo źle się czuję.-Jęknęła łapiąc się za brzuch po jakimś czasie. Nie mogła już usiedzieć na gali. Musiała wyjaśnić to z Saburo. Martwiła się tym, co o nie musiał pomyśleć. Jednak zdała sobie sprawę, że na pewno było to trafne, bo jest nic nie warta. Potraktowała go okrutnie, pogłębiając stosunki z jego własnym kuzynem.
Shin zmartwiony spojrzał się na brunetkę. Wziął ją pod rękę i wyprowadził z sali. Nie chciał by się męczyła z bólem, na przymusowej i tak gali, jednak miał nadzieje, że zostanie u niego na noc.

-Zrób sobie herbatę i połóż się. Ja niestety muszę wracać na przyjęcie.-Odprowadził ją do drzwi.-Napisz jeśli będzie gorzej to od razu przyjadę do ciebie i zabiorę do lekarza.-Pocałował ją, po czym odjechał.
Aiko pobiegła do swojego pokoju, aby przebrać się w spodnie, bluzę i trampki. Wyszła przez okno, po drabinie, która służyła do wejścia na dach. Zeskoczyła z niej, a następnie pobiegła do domu Saburo. Strach, który jej towarzyszył był ogromny. W głowie tworzyły się najczarniejsze scenariusze, które miały jednakowe zakończenia. Ulżyło jej nieco, gdy tylko zobaczyła znajomy dom w którym paliło się światło. Dzwoniła i waliła do drzwi, jednak nikt jej nie otwierał.
-Kurwa, Saburo, ja wiem, że tam jesteś. Proszę daj mi się wytłumaczyć!-Wrzasnęła, jednak niczym to nie poskutkowało. Zrezygnowana, chciała już wrócić do domu, ale usłyszała jak mężczyzna odklucza drzwi.

-Po co tu przylazłaś? Przypomniałaś sobie nagle o mnie, Yoo się znudził?-Warknął nieprzyjemnie. Miał rozwalone włosy i rozpiętą koszulę, bo właśnie miał wejść pod prysznic. Nerwowo zaczął zapinać guziki, czując jak uczennica go ogląda. 

-Ja nie chciałam Saburo na prawdę daj mi to wytłumaczyć.-Spojrzała się na niego błagalnie, jednak ciemnowłosy nic sobie z tego nie robił. Przed oczami cały czas widział, jak Shin całuje Aiko. Chciał, aby to tylko było złudzenie, albo zły sen. 

-Nie chciałaś abym się dowiedział?!-Wzdrygnęła się na jego głośny ton. Chciała go nieco uspokoić by nie zwrócić uwagi sąsiadów, ale bała się okropnie mu przerwać. Stała ze spuszczoną głową słuchając go.-Od początku mnie uwodziłaś! Co ja ci takiego zrobiłem?! Starałem się jak mogłem!-Krzyczał zdruzgotany.-Jesteś jedyną osobą na tym świecie na, której mi tak kurewsko zależy. Gdybyś powiedziała, że wolisz innego, nie czułbym się aż tak źle.-Nastolatka zaczęła płakać, widząc rozgoryczonego faceta. Nie chciała, żeby tak wyszło. Przeklinała się w myślach za swoją głupotę. Jej relacja z Shinem nie powinna mieć miejsca. Nie chciała Nakuramy stracić. 

-Przepraszam jestem głupia po prostu, zaślepiona własną bezmyślnością.-Oznajmiła przez łzy. Była załamana swoją postawą, że aż cała się trzęsła. nigdy jeszcze nie czuła takiej odrazy do własnej osoby.-Ja już może pójdę.-Mruknęła, gdy widziała, że jest już za późno. Spuściła głowę, po czym odwróciła się, aby iść w stronę domu. Dreszcz ją przeszedł na myśl, że znowu musi wracać przez ciemne uliczki.
Nauczyciel przeczesał włosy ręką. Westchnął przewidując, że może źle podejmie decyzję i może się na tym przejedzie, ale chciał jej dać jeszcze szanse. Wiedział, że mimo to zawsze będzie ją kochał, nawet nie wiadomo jakby go miała zranić.