𝑰 𝒅𝒂𝒔𝒉𝒖𝒓𝒊 𝒊𝒎 𝒆̈𝒔𝒉𝒕𝒆̈ 𝑽𝒂𝒎𝒑𝒊𝒓𝒆̈!

Capitolo 2

Kamila's POV

«Ku do të dalësh me  falë? Si nuk del me? Nga ç'farë?» ai largohet nga dhoma duke qeshur por Iridesa i bllokon derën. «E hapë gojën? Tani mbaroje muhabetin.»
Kthet nga ne dhe shfryhet me inat.
«Aman ju të dyja!»  mbështetur tek dera, kryqëzon duart dhe qesh. «Shkova dikur me disa miq në kështjellen e Transilvanis. Deri aty ok gjërat. Vetëm se...
Vajza që te bën guida turistike, duket perfekte, e mirë, e bukur. Kush e shikon mahnitet nga ajo...»

«Kur u kthyem brenda në kështjell, u kënaqem për bukuri, dilnim me vajzat. Një miku im. Pas guides, nuk u kthye në hotel. E pritëm por nuk u duk fare! Natën e parë që nuk u bë i gjallë, thamë “He se do jet me ndonjë femër...” por jo...
Kaluan tre ditë dhe nuk u duk. Hera e fundit që e pam ishte në kështjell - nga aty è tutje nuk u pa me. Tani ky muhabet ishte katër vjet më parë.»
«Po miku yt?» me shikon mua dhe më pas ul kokën.
«Akoma sot... Asnjëri nuk di asgjë rreth tij. Ndoshta miku yt ose me sakte i dashuri yt, nëse të do vertet, nuk do të bjeri në dashuri me të.» «E boll e trëmbe miken time! Këto ndodhin vetëm. Në filma!! Aman!!» Iridesa è gjuan me jastëk kokës. «IK!» Damon ikën nga dhoma dhe Irisesa më përqafon.
«Shiko... Mh, t'i këtu gjys orë që ke ardhur, lërë të kalojnë disa orë, dhe me pas merre në telefon... Ose do Jet ai që duhet të të marri. Nesër ke provimet e universitetit mos e harro. Lëre këtë muhabet..
Siç te tha dhe Damon që rrall shumë fare i thotë gjera te sakta.
Nëse të do, nuk do te marroset pas asaj vajzë.» flasim për disa orë  dhe me pas nga ora e darkës nga ora nëntë, kthehem në shtëpi.

«Uroj që te me marri në telefon....do ç'mendem nëse është e vërtetë.» duke mbajtur telefonin në dorë, hy ne rrjete sociale, dhe shkoi tek profili I Robertit. «Ah, por paska arritur prej dy orësh aty! Dhe nuk më ka marr në telefon?» «Mos harxho leket ne telefon kot. Duhet të te marri ai.» «AH! Perëndi e madhe! Damon!!»
«Do e merrja në WhatsApp. Por t'i ca dreqin do? Ndjek të tjerët?» ai qesh dhe me merr telefonin nga duart. «Mh... Me duket se i dashuri yt ka gati pesë orë që ka arritur atje. Dhe jo tre ore.» «Nga è di t'i ?»  me tregon foton e nje vajzë të bukur. Të veshur me fustan të kuq dhe të holl shumë pas trupit. Gjoksim gati e ka jasht fare.

«Por!?» «Është vajza që bën guiden...» «Ajo e ka hedhur foton pesë orë më parë. Kështu që... Ai i yti ndoshta e ka hedhur para o mbrapa, nuk merret vesh.» è marr në telefon pa u menduar dy herë.  Por nuk përgjigjet. «Bie zilja?» «Më tradhtoi?» shikoi Damon duke qar dhe në ato çaste Damon me përqafon...
Sa mire qe ndihem! Por ç'farë dreqin po them!?
Dhe në ato çaste bie zilja. Shikoi telefonin dhe përgjigjem menjeher

“Robert!! A je mire?! Kush ishte ajo vajza!?”
Ai habitet nga pyetjet e mia.

“Më fale? Për ç'farë e ke fjalën?”

“Thjesht një miku im, ose me sakt... Vëllai i Irideses... Ka mikesh në Instagram vajzën e guidave. Dhe pash atë foto paksa shumë të zbuluar që kishte hedhur ajo!”

“Ah, me falë pak? Nuk ke besim tek un t'i?
Pastaj “Një mik? Vëllai? Po Irideza sikur nuk kishte vëlla. Nga doli ky?”

“Nuk po të tradhtoj! Un të dua!”

“Mua nuk më duket se me do, duke par qe nuk më beson. Tani të më falesh por me duhet te fle. Ciao.”

«

Të të shoqëroj në shtëpi?» nuk përgjigjem dhe eci pa u menduar shumë. Por Damon nuk më ndahet dhe me çon në shtëpi.

«Të falënderoj vërtet. Me falë që të gjykova Damon.» sa ngre sytë dhe asgjë me shume. «Sheqerk?» «EH? Si me thirre? E kam emrin Kamila dhe jo “Sheqerk”. Natën!» sa futem në shtëpi ai me ndalon dhe me puth tek faqja.