𝑰 𝒅𝒂𝒔𝒉𝒖𝒓𝒊 𝒊𝒎 𝒆̈𝒔𝒉𝒕𝒆̈ 𝑽𝒂𝒎𝒑𝒊𝒓𝒆̈!

Capitolo 9

𝐏𝐚𝐫𝐚 𝐧'𝐝𝐨𝐝𝐡𝐢𝐬:

Kamila's POV

«E bëjmë kështu! Do bëjmë lojën “detyrim apo e vërtet” Dihet si eshte. Kështu, kush nuk pranon sfidën do pi atë pijen djekse atje.» «Në rregull Iris, ti è di.. Ok fillojmë.» i them un Irideses.
«Detyrim apo e vërtet Kami?» mendoj një her. «E vërtet.» «Kështu nuk ka lezet.» «Nga njëshi deri tek dhjeta, sa te bën lagsh Damon?» «Aman dhe ti moj vajz. Un jam e lidhur. Ç'pun kam un me të?»
«Nuk u përgjigje.» shfry è mërzitur pastaj përgjigjem. «Pesë. Pra, nuk kam interes. Është vetëm i bukur.»vajzat qeshin por jam e gjitha e kuqur  në fytyrë.
Loja ecën duke qeshur duke pirë dhe duke nxjerr të palarat! Derisa

«Ok ok! Hajde detyrim.» nuk kisha zgjedhur detyrim deri më tani se nuk kam shumë besim tek Iridesa kur bëhet llaf për këtë lojë.
«E sigurt» me shikon serioze
«Po. Nuk dua të dukem fëmijë. Shkrepe hajde!»
«Po të jap lejen të zgjedhë një djalë që sonte do besh seks me orë të tëra!» vajzat aty afër habiten nga kërkesa e Irideses. Por un atë pije as që dua ta provoj!
«Atëherë?»
«Damon!»
«Por sikur the që nuk të pëlqen!» me shkel syrin Iridesa. «Është i bukur.» «Kur të kem momentin, do e bej.»

Që kur bëra dashuri me Damon, ka kaluar gati një javë plotë.  Ose dy. Damon nuk më flet me goj.  Dhe as un atij. Iridesa me ngacmon shpesh për atë. Por si mund ti dal un Damon para, tani që do kthehet Roberti? Shenjat në trup ikën, por nga një anë, è adhurova atë natë, po nga një anë, nuk do të doja aspak që të ndodhte për një bast Idjot!

«Ç'fare dite!» doja të dilja jashte me Iridesen dhe vajzat, por jasht po bie shi. «Ç'a nervash!» shikoi shiun që bie dhe qesh me vete
«Po qëndrova këtu nuk zgjidh gjë.» ngrihem dhe vetë hap mësimet për të ber.
Mbas dy orësh që nuk dal nga dhoma, me vin një mesazh nga Iridesa.

“Hei Mike? Gjall je? Si thua dalim?” qesh kur lexoj mesazhin. Dhe më pas i përgjigjem. “Jo, nuk vi dot. Përderisa është yt vëlla aty nuk hedh këmbët të vi.”

«Kamila? Po të kërkon i dashuri?» ngre kokën nga mësimet e gëzuar. «Sa bukur!» dal nga dhoma me vrap dhe z'bres shkallët por ai që më del para... «Damon!?»
«Sa i bukur që është i dashuri yt zemër.» mamaja me shkel syrin. Damon nuk është i dashuri im!!! «Në fakte mamaja jote lska të drejtë!»
«Ti è di që nuk është e vërtetë.» i them me inat dhe ai qesh. «Ikim?»
«Nga?» «Po të pret Iridesa.» «Jo.. Nuk kam qejf të dal. Ciao.»
E mbyll derën dhe nuk e çaj shumë kokën. Ka per të ikur. Por sa kthehem, Damon është pas meje.
«Si, si, e bëre?! Ti ishe...» ai qesh dhe me vjen me afër, derisa më vendos me shpatulla pas murit.
«Dua të flasim.»
«Nuk kemi ç'të flasim.» ime më është në dhomën e saj dhe nuk kam qejf ta bezdis. «Damon ik! Nuk kemi se ç'farë të themi. Ajo që ndodhi, ishte një gabim.» hap derën për të larguar Damon por ai që shikoi kur e hap më lë pa fjalë.
«Robert!»