𝑰 𝒅𝒂𝒔𝒉𝒖𝒓𝒊 𝒊𝒎 𝒆̈𝒔𝒉𝒕𝒆̈ 𝑽𝒂𝒎𝒑𝒊𝒓𝒆̈!

Capitolo 5

Kamila's POV

Nga fundi orës vemi në palestër. Dhe të gjithë sytë ishin nga un. «Aman! Po këta nuk kanë tjetër për të parë me sy?» them e mërzitur. Damon vjen drejt meje. «Duke par që e ke gjoksin cik të madh, dihet që sytë do i ken nga t'i.» skuqem e gjitha
«Kaq i drejt je gjithmonë?!»
«Varet, por po. Të themi... Po.»
«Nëse është kështu, as që bëhet llaf të vrapoj!» ulem në stol dhe shikoj. «E ç'farë ke ndërmend të thuash?»
«Që kam “gjërat” è mia.»
«Nuk është ide e keqe.» me vjen trajneri afër si i mërzitur.

«Pse nuk po stërvitesh me skuadrën?» Ndonjëherë harroi.
Jam në skuadrën e volejbollit. Dhe jam... Kapitenja.
Por tani nuk kam shumë dëshirë.

«Kam një problem të vogël...»
«Nuk më intereson shumë. Ngrihu.»
«Kamila?» ngre koken dhe shikon Damon. «Mh?»
«Ik atje. Dhe nëse bëjnë ndonjë gjë, me ke mua.» me shkel syrin dhe me pas ngrihem.
«Në rregull.»

Në fakt stërvitja ecën mjaftë mirë. Se siç e kanë fikism çunat...
Po shikonin. Nga ora tre e mbazdites kur dal nga palestra... Në fakt,duhet të dilja në orën një si të gjithë.
Por duke parë që nuk bëra në fillim atë që deshi trajneri, me dënoi.
«Hei sheqerkë!» habitem kur shikoj tek porta e shkollës Damon,dhe në duar ka disa trëndafila.
«Po t'i?!» ai qesh. «Desha të të kërkoja falje. Nuk e kemi nisur me këmb të mbarë.
Dhe të kërkoj ndjesë!» duke buzëqeshur me jep trëndafilat në dor. Dhe sigurisht, nuk thash jo.
«Ikim?» me hap derën e makinës dhe futem në makinë. Ai ben xhiron dhe futet nga ana e timonit.
«Ku do të vesh?»
«Keq nuk do ishte te vija të haja ndonjë gjë.» qesh duke më par.
«Boll u talle.
Nje femër e humbet interesin nëse bën kështu.» tek semafori ndalon dhe me shikon. «Interes?» Dreqin!!
«Nëse një vajzë mund t'i pelqesh, dihet që nëse e tall ajo ndihet keq... Un jam e lidhur, nuk kma sy per dikë tjetër.» qesh è nervozuar.

«Një lidhje që  po mbahet në fije të perit dhe nga dita në ditë mund të këputet. Mos me keqkupto...
Por si po bën i dashuri yt, nuk e ka të gjatë kjo lidhje.
E di se pse ta them?»
«Përse?»
«Më ka ndodhur è njëjta gjë...
Brenda një jave pas tre vitesh lidhje... U prish e gjitha. - Nëse një djalë të do vërtet, as nuk të trajton në atë mënyrë.
Te tha qe do rrinte një jave apo jo?
Bukur, pse një muaj tani?» «Mos u verbo shumë, shikoe të mirën nga e keqja. Gënjeshtren nga e vërteta.» pa e kuptuar mbërrin në shtëpi.
«Një pushim do të bëj mirë.» pa thënë një fjalë. Dal nga makina. Me përshëndet me dor dhe ikën. Futem në shtëpi kur në tavolinë shikoj një tuf e madhe me trëndafila të bardh... «Por për ke janë?» vetë shikoj letrën në to dhe lexoj.

“Te kërkoj më fal! E kam tepruar me sjelljen time. Të dua zemër e vogël.
Se shpejti do jem aty. Me dashuri Robi.”

«E dija që Damon nuk është mirë nga koka. Roberti me do. Siç e dua un atë.» i marr trëndafilat dhe i çoj në një vazo me uji.
«Lule të këndshme. Kush i ka prur?» «Pse? Më falë, por ti a nuk ishte këtu?» «Kush e hapi derën?»