𝑰 𝒅𝒂𝒔𝒉𝒖𝒓𝒊 𝒊𝒎 𝒆̈𝒔𝒉𝒕𝒆̈ 𝑽𝒂𝒎𝒑𝒊𝒓𝒆̈!

Capitolo 12

Kamila's POV

«Atë natë prindërit tanë  dalin xhiro. Duke na lënë neve vetëm në shtëpi. Normale që nuk thash gjë. Asnjëri nuk do më besonte po t'i thosha se ç'farë ndodhi dhe ç' fare pash.» «Edhe?»
«Atë natë po rrija për qejfin tim. Në fakte motra e vogël ishte me vajzat në dhomë. Un po rrija vetëm. Në ato çaste zbriti Rain e veshur dhe e rregulluar. Kur e pyeta se nga do vinte? Përgjigjja e saj? “Do dal xhiro me shoqet. Nuk mund të rri këtu në dënim.”»
«E lem fare. Sado që u mundova ti thosha, “mos ik se do na bërtasin.” Asaj as që i interesonte. Rain del nga shtëpia dhe ikën për qejfin e saj. Dhe pas saj vetë dhe Sunny. Duke par  qe isha me i madh në atë shtëpi u ngrita dhe i ndoqa nga pas...»

«Po motra jote?»
«Po arri aty.
Kur vajta tek dhoma e motrës... E gjej në gjumë dhe iki pa merak. Fundja “do kthehem shpejt” thash i qetë. Por kur ndjek vajzat... Ç'fare me sheh syri nuk doja as ta pranoja.»
«Mos më mbaj mbi gjëmba!»
«Sunny ishte mbi trupin e tezës dhe ishte e gjitha e mbuluar me gjak dhe tezja pa ndjenja. Spostoj një çik  me shume syrin dhe vë re të njëjtën gjë, por këtë radh ishte Rain ajo që ishte è mbuluar me gjak, por mbi trupin e prindërve të mi!» Damon as që më sheh në sy kur flet.
«Sunny dhe Rain ishin vampire. Vampire njëmijë  vjeçare. Vetëm se koha e Rain kishte ndaluar  sapo mbushi tetëmbëdhjetë vjeçe. Me pas kishte kafshuar Sunny, edhe fundi fillimit.
Atë ditë, kur i dal para vajzave duke kërkuar shpjegim. - e pranoj që frika po më bllokonte. Por ama për të folur forcat edhe i kisha. Rain me thotë të vërtetën, që urren kur dikush i jep urdhra, nuk e duron dot. Kështu kur tezja è vuri në dënim, nuk i shkoi posht dhe ishte ajo që dënoi tezën, bashk me Sunny.» Sytë e Damon duken kaq të humbur.
Duket sikur nuk është këtu kur flet.

«Fjalët që Sunny me thotë me ngrin gjakun. “Pse na erdhe nga pas, kur mund të rrije me tët motër, të paktën ato pak momente?” në ato çaste nuk e kuptova ku donte të dilte. Por me pas po.
Motra ime nuk po flinte, por kishte vdekur. E kishin kafshuar të dyja dhe e kishin mbuluar sikur nuk kishte ndodhur asgjë. Kur doja të kthehesha tek ajo. Rain me del para dhe më bllokon rrugën. I shpërqendruar me atë,Sunny me kafshon dhe un bie përtokë. Para se të iknin. Rain me thotë vetëm dy fjalë. “Je me fat që nuk të ka kafshova un, se do kishe vdekur me dhimbje, por je me fat që të kafshoi Sunny.” prisja që të vdisja  por pasi humba ndjenjat u ngrita nga zëri i Markusit.»
«Si è vrave?»

«Sa pyetje që bën zemër. E thjesht. Me kishte telefonuar disa her dhe nuk isha përgjigjur. Me gjeti të shtrirë pa ndjenja. Era e tij, era e mishit dhe të gjakut të fresket. Kështu që, sa hapa sytë dhe mora pak veten, gjëja e parë që bëra ishte që u hodha në qafën e tij dhe e kafshova duke pirë gjakun e tij deri në pikën e fundit.
Vrava me duart e mia mikun tim!
Pas një jave, u ktheva tek Iridesa. Hipnotizova që të mendonte që jam un vëllai i saj. Ndërsa asaj i thash qe vëlla ta vranë dhe un nuk mund të bëja asgjë..
Kështu që po,edhe un jam vampire. Mos u shqetëso. Nuk të bëj asgjë.» lotët me dalin pa kontroll.
Nuk i komandoj dot. Damon më përqafon  fortë dhe qaj tek supi i tij.
«Ka më? Apo kaq ishte?» «Kaq.»... Damon me shoqëron në shtëpi.

«Irideses duhet ti thuash te vërtetën. Që nuk je vëllai i saj. Ajo mendon një iluzion.» kur mbërrim në shtëpi time, pasi zbres nga makina. Damon me del nga krahu tjetër. «Ti mos hap goj. Ose të fshi përsëri kujtesën!» Përsëri!? Kur ma ka fshirë mua?