Lanete Esir

Andrea'nın Şiiri

Odada saatlerce boş boş tavanı izledim. Yanımda ki ranzalar altlı üstlü demirden yapılmıştı. Kadınlara ait olduğu odanın pembe renginden belliydi. Kadınlara ait bir oda bulunmaktaydı. Hapsahanede genelde erkekler olurdu, bilinmez ama kadınların suçunu alan erkekler tanıdım. Bunun sebebini merak ediyorum, acaba zamanla keşfedecek miyim. Oturma odasında herkes otururdu. Bazen bir kahin , bazende bir polis veya bir güvenlik eşlik ederdi. Çocukların nadiren burda tutulduğu, üste düzeyde güvenlik alanıydı. Ayak sesleri duyunca kafamı çevirdim. Musan'ın sert bakışları altında korkmuştum. Aniden beni kendine çekmiş, sıkıca sarılmıştı. Bende abime ilkkez sarılıyordum. İçimde istemsiz bir huzur oluşmuştu. Kafasını çekip gözlerime acılı bakıyordu.

Musa
- Özür dilerim, ben çok sinirlendim. Ağzıma geleni söyledim ama seni bırakamam biliyorsun. Benim yüzümden başına kötü şeyler geldi. Tek hissettin ve Andrea ile yakınlaştın. Ben gitmeyeceğim, ayrıl Andrea'dan Alex.

Alex
- Hayır, ben şans vermek istedim.

Musa
- O şeytana şans mı veriyorsun?

Alex
- Evet. Bana saygı duymak zorundasın.

Merlin
- Alex anlamıyorsun, ömür boyu suçlanarak yaşanmaz. Hayatını neden çöpe atıyorsun?

Emma
- İyileri karşına alamazsın! Şimdiden adın Lanete Esir manşetiyle heryerdesin, bunu kanıtlayamazsın!

Adem
- Bak seni tanıyoruz, onlarla çok terssin şans vermene gerek yok. Sonuçlar hepimizin ellerinde ve sende duygusal boşlukta hata yaptın. Bize inan bak Lili çok tehlikeli biriydi. Andrea göz yumarak seni ciddiye almadığını gösterdi. Hayatın umrunda değil, gör artık.

Merlin
- Senin Hayatın onlar için, içi boş balon. Hep boş yere yükseldiğini düşündüler.

Alex
- Kader herkese kim olduğumu ispatladı. Musa bir şey öğrendim, lütfen onun hakkında konuşalım. Andrea ile arama girmeyip saygı duyun.

Musa
- Ben varken kimseye ihtiyacın yok! Ben seni bırakmayacağım, şimdiye kadar ben varım diye Mark'ın aşkını içine gömdün. Şimdi buna izin veremem. Yapmayacaksın senin yerine ben konuşacağım. Herkes haddini bilecek Alex!

Merlin
- Karşına şeytanları alacak kadar aptal olma, ben konuşurum. Sinirlerimi aldırdım biliyorsun.

Musa
- Tamam sen git konuş burdayım.

Alex
- Hayır ya sakın yapma Merlin! Bizim belkide Diana diye kızımız olabilir. Şey yani, ben bunu neyse dememem lazımdı.

Emma
- Ben hep o ismi katmak isterdim. Belkide benim kızımdır, kime benziyordu?

Alex
- Arthur'a benziyor.

Emma
- Anne ve babanın öldürdüğü ailenin, çocuğu mu?

Alex
- Evet.

Musa
- Diana nerdeydi? Burda birlikte miydiniz?

Merlin
- O Arthur'un kardeşiydi. Herkesten gizleniyor. Neden sana söylemedi?

Alex
- Kardeşi miydi? Bende onun kızı sandım. Hatta bizimkilerden birinin çocuğu olduğunu düşündüm.

Musa
- Ölüm fermanlarını imzalamak isterlerse olabilir.

Alex
- Aramızda kalır Merlin teşekkür ederim. Musa artık ikimiz hakkında çok önemli bir şey söylemem gerekiyor.

Musa
- Andrea'ya önce Merlin gitsin, sonra konuşuruz. Ben çok acıktım, akşam konuşmamız daha iyi olur.

Alex
- Hayır Musa yeter artık! Sinirlerime hakim olamayacağım, ailem bir şey demedi sana noluyor?

Musa
- Bende senin ailenim, birlikte büyüdük. Melisa'dan daha çok yakın olduk. Bana haksızlık yapamazsın!