KULÜPTEKİ AFET

BENİ Mİ ARIYORSUNUZ BEYLER?

Daha ne olduğuna anlam veremeden Berker uzaktan beni fark edip seslendi: 'Ooo dostum, gelmişsin okula. Dün geceden sonra gelmezsin sanıyordum.'. Daha cümlesi bitmeden çoktan gelmişlerdi yanıma, söylediklerine bir karşılık veremedim hâlâ Berker ve Rüya'yı yan yana görmemin şaşkınlığı vardı üzerimde.

Sessizliğimi bozarak siz yan yana, böyle bu şekilde, anlamadım birlikte mi geldiniz dedim gözlerimi Rüya'dan ayırmadan, onun gözleri ise benden başka her yerdeydi. Berker hemen lafa girerek 'Aaa siz tanışıyor musunuz?' dedi. İste o anda ilk kez gözlerimiz değdi birbirine. Rüya telaşlı, korkak bir ses tonuyla 'hayır hayır tanışmıyoruz. Ahh şimdi hatırladım seni, sen şu geçen okulun arka tarafındaki odada ders çalışan çocuksun değil mi?' dedi. Ne oluyor hiçbir şey anlamadım, Rüya dün biz senle kulüpte ama sen şimdi Berker'le ... diye aklımdan geçirdim.

Berker o sırada omzumdan dürttü beni 'Oğlum dilini mi yuttun konuşsana' dedi. O an sadece kızın sorusuna evet bendim o diyebildim. Berker devam etti sözüne 'Hani sana bahsetmiştim ya biriyle çarpıştım, anahtarlarını düşürmüştü diye işte o Yağmur ama siz zaten ufak da olsa tanışıyormuşsunuz. Yağmur bak bu da Doruk.' Yağmur mu diye mırıldandım. Rüya değil miydi? Neler dönüyor burada?

O sırada Yağmur söze atıldı: 'Memnun oldum ama benim acelem var Berker anahtarlığımı alabilir miyim artık?'. Yağmur'un bu sözleri üzerine Berker elimden arabasının anahtarını alarak arabasına yöneldi, bize ise beklememizi söyledi. O sırada geçen birkaç dakika asırlar gibi gelmişti. Kafamdaki soru işaretlerine cevap istiyordum. Kurnazca bir hamle yapıp tekrar çalışma odasına gelip gelmeyeceğini sordum. Tam o esnada Berker geldi ama benim almam gereken bir cevap vardı, Berker'i görmezden gelerek 'Eee geliyor musun?' dedim Yağmur'a. O ise hiç oralı olmadı, Berker'e dönerek anahtarlığım dedi. Berker anahtarlığı evde unutmuşum çıkışta istersen seni ben bırakayım hem anahtarlığını da vermiş olurum dedi. Oysaki anahtarlığı ben almıştım, neyin peşinde bu çocuk diye geçirdim içimden. Ya teklifi kabul ederse, bu düşüncelerden kendimi alıkoyamıyordum.

Düşünmeden "Yağmur az önce bana söz verdi, çıkışta birlikte ders çalışacağız benim köşemde." dedim. Neden dediğimi bilmiyordum ağzımdan çıkıverdi. O an Yağmur beni ele verecek diye ufak çaplı kalp krizi geçirdim ama Yağmur beni ele vermeyerek: 'Evet, biz çıkışta çalışacağız, yarın gelirken getirirsen sevinirim ama şu an gitmem gerekiyor.' dedi ve uzaklaştı bizden.

'Berker ne yapıyorsun sen? Kızı eve götürmek ne oğlum?' dedim öfkeli bir ses tonuyla. Bana öfkelendiğini bakışlarından anlayabiliyordum.' Asıl sen niye karışıyorsun oğlum, sen dememiş miydin bu okulda senin cazibene kapılmayan biri var diye, ben de sana bunun mümkün olmayacağını gösterecektim oğlum işte.' Söylediklerine bir cevabım yoktu, nasıl olsun ki? Ben o kızın yani o anahtarlığın sahibinin Rüya yani Yağmur olduğunu bilmiyordum. İstemsiz bir şekilde 'Bu kızın adının Yağmur olduğuna emin misin?' deyiverdim. Şaşkın bir ifadeyle 'Evet eminim, kendi dedi de niye soruyorsun oğlum?' Hiç öylesine dedim. Merak ettiklerimi soracakken yanımıza birkaç kız geldi. Onların gelmesiyle Berker de tamamen konudan koptu. Ben de merak ettiklerimi Rüya'ya sormaya karar verdim ve onların yanından uzaklaştım.

Sanırım tüm gün okulda Rüya'yı aradım ama kız sanki yer yarılmış da içine girmiş gibiydi, hiçbir yerde yoktu. Aramaktan vazgeçip son dersime girdim. Ders boyunca kafamın içinde yaşadıklarımız dönüp durdu, bir cevap istiyordum, neden bir cevap istediğimi bile bilmiyordum. Aslında duyacaklarımdan da korkuyordum ama daha fazla beklemek istemiyordum. Bu yüzden dersin ortasında sınıftan çıktım bir anda, asla benlik bir hareket değildi ama kafamın içini susturamıyordum. Dersten çıktıktan bir iki dakika sonra Berker'le karşılaştık.

'Dersinin bitmesine daha var, niye dışardasın?' dedi beni görür görmez. 'Canım istemedi' dedim. 'Sen ne yapıyorsun burada tek başına, kızların yok etrafında hayırdır? 'Diye devam ettim sözlerime. O ise bir kahkaha patlattı sözlerim daha devam ederken.' Kızlarım mı? Benim mi kızlarım? Yok be oğlum, neyse ben de senin ders çıkışına geliyordum, iyi oldu karşılaşmamız. Eee Yağmur nerede hani ders çalışacaktınız ya onun için geldim. Size katılırım diyordum sonra da benim mekâna geçerdik falan diye düşündüm.' O an ne diyeceğimi bilemedim, öylece susup kaldım, lafı çevirmeye çalıştım ama nafile. Rüya neredesin diye içimden geçirdiğim sırada arkamdan bir ses duydum: 'Beni mi arıyorsunuz beyler?'