HARD AND RUTHLESS

Chapter 22

PS: Magso-sorry na ako sa mga grammatical errors and the wrong usage of punctuation, Pips! Enjoy reading.

........

MAAGA akong pumunta sa opisina ni Fidel nang makatanggap ako ng email mula sa kanya. He was really ruthless. Wala siyang awa. Parang wala kaming pinagsamahan noon. Mas masahol pa siya sa aso.

Siya pa ang may ganang ganituhin kami, matapos ng ginawa niyang pang-gagago sa akin? How could him!

I don't know what happen, wala akong alam sa buong estorya. Alam ko namang kayang-kayang bawiin ni Craige ang lupa at bahay namin sa probinsya. May pera na naman kami pero ang pinagtataka ko ay bakit kailangan niya pa ang tulong ko? To beg for him?

"You're here." Preteng nakahilig sa shivel chair si Fidel habang nakatanaw sa akin. Halatang inaasahan niya ang pagdating ko dahil bago pa naman ako makatingin sa kanya ay malaki na ang ngisi sa labi niya, animoy nang-aasar.

"I want our property back, Fidel!" Hindi ko na napigilan ang pagtaas ng boses ko. Gusto ko siyang suntukin dahil sa matinding inis na nararamdaman. "Don't play with me... You're not funny!"

He chuckled and his brows arched, as if he heard the most weird words in his lifetime.

"I'm not trying to be funny here, Faye. And for your information, my property. Binili ko na 'yon kaya pag-aari ko na." He said playfully.

I gritted my teeth. Nangingilid ang luha ko dahil sa halo halong nararamdaman. Bakit ba nagkakaganito na siya ngayon? Bakit ang sama sama na niya? Is this really him that I failed to acknowledge before, maybe, kaya nga nagawa niya akong lokohin noon na kahit isang beses ay hindi ko inaakalang magagawa niya.

A single tears escape my eyes.

"You're so hard. You're so ruthless!" I tried hard to stop my voice from trembling. Hindi parin nagbabago ang emosyon sa mukha niya, walang makikitang bakas ng awa sa mga mata niya. "Why are you doing this to us? Ako ba ang dahilan kung bakit mo ito ginagawa sa amin, Fidel? You know how much it meant to my family... Mahal na mahal ni Mama at Papa ang bahay at lupa namin sa probinsya. Name your price, I'll pay you... Just... Just return it to us."

He is tilted his head and his emotion switched. Mas naging madilim ang mata niya habang nakatingin sa akin, parang anytime ay kayang kaya niya akong atakihin sa loob ng opisina niya ng walang kalaban-laban.

"I don't need your money, Faye." He cleared his throat. "All I need is you..." He thrilled off his words. Nanlaki ang mata ko dahil sa gulat at pagtataka. I don't know what he meant to say, siguro alam ko pero ayaw ko lang e proseso sa utak ko. "Work under me. If you really want to have it back, begged and do whatever I say."

I gulped. Hindi ko alam pero iba ang kutob ko sa mga sinasabi niya. Parang may mali, pero may magagawa ba ako? Kahit hindi sabihin nina Mama at Papa ay alam kong nalulungkot sila na hindi na maibabalik and lupa namin. We have so many memories there, do'n kami nabuo at doon din kami nagmulat.

"D-Don't do this to me, Fidel." Tuluyan nang nanginig ang boses ko.

"This is your last resort, Faye. Take it or leave it, the choice is yours." He stood up and walk towards me. Natood ako nang bigla niyang inilapit ang mukha niya sa akin. In unknown reason, I close my eyes and wait for his lips to meet mine. "You miss me, aren't you?" He chuckled and give me a peck on my cheeks and went off his office.

Nakaramdam ako ng matinding kahihiyan. Nainsulto ako dahil sa ginawa niya... As if I'm waiting for him to kiss me. Ang kapal ng mukha niya!

Mabilis ko siyang hinabol at hinila paharap sa akin. Tila na blangko ang aking utak at malakas ko siyang sinampal na nag-echo sa buong silid. Mabuti nalang at walang tao kondi mapapahiya talaga ako.