7.Bölüm

9.1K 262 107
                                    

Merhaba.

Satır aralarına bol bol yorum yapmayı unutmayalım.

Yeni kurgum Cehennem Mahzeni için yakın bir zamanda duyuru yapacağım.Haberdar olmak için profilimi takip edebilirsiniz.

Keyifli okumalar'♡

02.05.2009
Karahanlı'lar Sevgi Evi

Sevgisiz büyüyen küçük bir çocuktan güçlüsünü bulmak zordur.Sevgi kelimesine zıt olan kalbi yavaşlar,dinler ve istenmeyen gerçeklerin açığa çıkmasına neden olurdu.

Müebbet yemiş yalnızlık esas olan gerçeklikti.

Varken yokluğunu görmek, tanımı gibi.

"Şiştt küçük sıçan"

Kulaklarına ilişen ses ile irkildi küçük kız.

Başını ürkek ama dik bir şekilde kaldırarak sesin geldiği yöne çevirdi.Gözlerine kazınan yalnızlık ve korku eksik olmuyordu.

Elindeki boyama kalemini masaya yavaşca koyarak sandalyeden yan döndü.Ayakları sandalyeden sarkacak kadar küçük bir bedene sahipti kız çocuğu.

"Ne oldu"diyerek sordu titreyen sesiyle.

Karşısında pişkin bir gülüş ve acımasız gözlerle inceleyen kendisinden haylice büyük olan iki kız vardı.Yaşça bir büyüklük değildi bu, belki iki yaş vardı fakat boy bakımından büyüklerdi.

Ön de bulunan kız biraz daha yaklaşarak ürküttü Ahu'yu.

Bir elini kaldırıp avuç içini açtı.
Diğer eli ise belinde durmaktaydı.

"Ver şunları! Ver de bakalım
bu sefer kimi çizmiş küçük,korkak sıçan."

Küçücük avuçları hafif hafif terlemeye başlamıştı.Yabancı olmadığı kelimeler kulaklarını nüksediyor,eziyordu küçük kalbini.

Dudaklarını hafif büzüp,başını
iki yana sallayarak
genzinden gelen ses ile reddetti isteğini.

Korkuyordu fakat cesur olmak ruhuna ilmek ilmek işlensin istiyordu.

Aldığı cevaptan hoşlanmayan kız adımlarını hızla atarak sandalyede oturan küçük kızın kolunu tutup, kendisine doğru çekip sandalyeden inmesine neden oldu.

"Bak sen"alayla güldü.

"Sana ne deniyorsa yapacaksın,dayak mı yemek istiyorsun?"

Sesizlik hakim almıştı Ahu'yu.
Ne dese nafile ne yapsa sonuçsuz kalacaktı.Susma kararı alarak dinledi.

"Menekşe" ardında duran kızın sesi doldurdu odayı."Biraz hızlı ol,gelmek üzeredir."endişe dolu sesiyle.

Menekşe rahat bir tavırla başını omzunun üzerinde çevirip ardında korkunun yavaş yavaş hakim olduğu bedene baktı.

"Ammada korktun.Hem gelse ne olacak?"

"Geçen gece seni nasıl döv-"

"Üff Dila kes artık"konuşmasına izin vermeyerek.

Başını Ahu'ya çevirip iğrentiyle inceledi yüzünü.Kaşlarını alayla kaldırıp kolunu tutan elini serbest bırakıp saçlarını geriye savurdu.

FALEZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin