အပိုင်း(၃၆)

1.3K 70 7
                                    

နာရီမှ Vibrate မြည်တာမို့ ခွန်ပြည့်နိုးလာ၏။ရေတံခွန်သွားဖို့အရေးကို မနက်လေးနာရီလောက် Alarm ပေးထားပြီး မထသောလေပြေ့ကြောင့် သူကပင် လေပြေနိုးသွားမှစိုး၍ ပြန်ပိတ်ပေးလိုက်ရသည်။

ဒီအကြိမ်က ဒုတိယအကြိမ်မြောက်ဖြစ်သည်။ လေပြေများ နောက်တကြိမ်ထပ် Alarm ပေးထားတာလားလို့တွေးရင်း လေပြေမနိုးစေရန် အမြန်ထလိုက်ရသည်။ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေတာမို့ မနိုးစေချင်တော့။

ဖုန်းကိုကောက်ကိုင်လိုက်တော့ ပေါ်နေတဲ့နံပါတ်စိမ်းကြောင့် မှုန်ဝါးဝါး Screen ကိုအားစိုက်ကြည့်ရင်း အိပ်ရာမှထကာ၀ရန်တာဘက်ထွက်လိုက်ရင်း

"ဟယ်လို ခွန်ပြည့်ပါ"

"အဟမ်း အင်း ငါ ညီနဲ့ဖုန်းပြောလို့ရမလား"

ဟိုဘက်ကထွက်ပေါ်လာတဲ့အသံက ခပ်အေးအေးပေမယ့် ခွန်ပြည့်ရဲ့မျက်မှောင်တွေ ချက်ချင်းတွန့်ချိုးသွားရအောင်စွမ်းနိုင်သည်။

"လေပြေလျှမ်းခကို ဖုန်းလွှဲပေးလို့ရမလား"

"အဟက် လွယ်လှချည်လားကွ. မင်း မျက်နှာပြောင်တော်တော်တိုက်တာဘဲ။ ရည်းစားကြီးငုတ်တုတ်ရှိနေတာကို ကြာကူလီတယ်. ခုကျ ကာမပိုင်ယောင်္ကျားဆီကိုတောင်ဖုန်းဆက်ပြီး ဖုန်းပြောခွင့်တောင်းနေပါရောလား"

"သိပ်လဲမဏ္ဍန်တိုင်မတက်ပြမနေပါနဲ့ ခွန်ပြည့်. မင်းသူ့ကိုအကြာကြီးပိတ်လှောင်မထားနိုင်ပါဘူး"

"မင်း ဘာစကားပြောတာလဲ"

"ငါ နှစ်ခါမပြောဘူး ခွန်းပြည့်. လေပြေ့ကိုဖုန်းပေးပေးပါ. သူဖုန်းလဲထားခဲ့တယ်. ငါ သူ့နဲ့စကားပြောချင်တယ်"

"အဲ့တော့ ငါက ငါ့ချစ်သူကိုကြာကူလီဖူးတဲ့မင်းနဲ့ဖုန်းပြောဖို့ သူ့ကိုထပ်လွှဲပေးရမယ်ပေါ့. ဟား ဟား စောက်အဓိပ္ပယ်မဲ့လိုက်တာကွာ"

ဒေါသကြောင့် လှောင်ရယ်သံတွေကကျယ်လောင်နေခဲ့တာမို့ အိပ်ခန်းထဲမှ လေပြေလူးလွန့်လာ၏။ ခွန်ပြည့်မှန်တံခါးကိုဆွဲပိတ်ရင်း အံ့ကိုတင်းတင်းကြိတ်လိုက်ပြီး

"မင်းမှတ်ထား. လေပြေ့ကို ငါတရား၀င်လက်ထပ်ယူထားတာ. ငါပိုင်တာ။ ဒီတသက်ဖုန်းပြောခွင့်ရဖို့မပြောနဲ့ လေပြေ့အရိပ်တောင်မင်းမြင်ခွင့်မရစေရဘူး"

မောင့်လေပြေ (Completed)Where stories live. Discover now