အပိုင်း(၁၂)

1.3K 83 0
                                    

"ကာယချိန်.. ဒါပေမယ့် စာမေးပွဲနီးနေလို့ ငါ၀င်မှာ"

ခုံတန်းရှည်ပေါ် ဆရာမရဲ့ကြိမ်လုံးရိုက်ခတ်သံနှင့်အတူ သူတို့ရဲ့ငြီးငြူသံများကဆူညံသွား၏။ ကာယ၊ သက်မွေး၊ စာရိတ္တချိန်တွေတိုင်း ဆရာမတွေ၀င်လေ့ရှိပေမဲ့ နှစ်သာဆုံးတော့မယ်..သူတို့ကခုချိန်ထိ ကျင့်သားမရချင်စွာ ငြီးငြူနေကြတုန်း။

"ငါမှတ်မိတာမမှားဘူးဆို. ဆရာမကနှစ်စကတည်းက ကာယချိန်တိုင်းစာသင်နေတာဘဲ မဟုတ်ဘူးလား"

"အင်း"

"အဲ့တာဘာလို့ဆရာမကစာမေးပွဲနီးလို့လို့ အကြောင်းပြချက်ပေးနေတာလဲ.. ငါတို့ကိုကြောက်လို့လား"

"မိုးကြိုးအတောင့်လိုက်ပစ်ချခံနေရပါဦးမယ် ပညာရှိရယ်. ငါတို့ကစက်ကွင်းမလွတ်ဖြစ်နေရပါ့မယ်"

၀င်ငေါက်လိုက်တဲ့အောင်ကျော်ကိုကြည့်ရင်း ဘုန်းခန့်ကမချိုမချဉ်လုပ်နေပြန်သည်။ လေပြေကတော့ မရယ်မိအောင်မျက်နှာတည်တတ်နေခဲ့ပြီ။ အောင်ကျော့်ခေါင်းဟာ ဟိုတနေ့ကပင် ဆရာမရဲ့ကတ်ကြေးစာမိထား၍ ကတုံးဆံပင်ပေါက်ကေဖြစ်နေခဲ့တာမို့..

"ရယ်ဖို့မစဉ်းစားနဲ့ ကျော်လင်းသား.. ငါနားရင်းအုပ်လိုက်မယ်"

"မင်း ငါ့ကိုလုပ်ရက်လို့လား"

"ဒီ.. ခွေးသားလေးကတော့"

အောင်ကျော်က ဆဲရေးလိုက်ရင်း ဆရာမ ရှိရာသို့အကြည့်လွှဲသွား၏။ ဘုန်းခန့်က အောင်ကျော်ကို ထပ်စချင်နေသလိုရှိပေမယ့် သဘောကျစွာငေးနေပြန်လေသည်။ လေပြေက နှစ်ယောက်ကြားမှာထိုင်ရင်း ကြားထဲကနေရခက်နေမိသည်။

"ဆရာမ ဒီနေ့စာမေးမယ်ဆို"

"-ီး သတိပေးမှပေးပါ့မလားလို့စိတ်ပူနေတာ. မယ်မင်းကြီးမ ကျန်းမာပါစေကွာ"

"မကျက်လာပြန်ဘူးလား ဘုန်းခန့်"

"နောက်လဆိုရင်ဘဲ စာမေးပွဲဖြေရတော့မှာ မင်းကမလွန်လွန်းဘူးလား ဘုန်းခန့်"

"စာမေးပွဲအတွက်ကစာလုပ်ပါတယ်.. ဒီအပုဒ်ဘဲမကျက်ရသေးတာ"

အောင်ကျော်က ဘုန်းခန့်ကိုဂရုဏာဒေါသောလေးနဲ့ဆူပြန်ပါ၏။ လေပြေကတော့ ရောမဆူတော့ဘဲ ငြိမ်သက်နေလိုက်မိသည်။ သူတို့ရှေ့နှစ်တန်းကျော်ကကောင်မလေးက ရုတ်တရက်နောက်လှည့်လာ၏။

မောင့်လေပြေ (Completed)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz