Yüzündeki yara izinden dolayı herkes tarafından lanetli olarak anılan Presn Park Jimin...
Çocuğunu ve eşini kaybedip hayata olan tüm umutlarını yitiren Kral Jeon Jungkook...
"...yara izini kusursuz kılmış güzel çehren Portakal çiçeğim"
{Jikook}
{Mpr...
Hello. Söylemek isterim ki, fic sadece Jikook fici olmayacak. Diğer shipler ile ilgili çokça sahneler olacak.
Sınır: 100 yorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taehyung'un kokusunun anlamı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Portakal çiçeği- Jimin'in kokusu
Barış kokan topraklar. Cıvıl cıvıl bir tabiat; güneşin gülerek göz kırptığı açık mavi gökyüzü, yemyeşil çimenler, tam buradan bile sesi duyulan gür şelale, büyük zarafetle bahçe sarayını süsleyen çiçekler, ahenkle birbirine uyum sağlayan kelebekler, kuşlar, diğer hayvanlar.
Mutluluk için ne kadar da hoş sebepler. Sanki huzur burada. Kimse incinmiyor, herkes mutlu mesut hayat sürüyor. Ki, yıllardır tüm krallıklar Park krallığını böyle anardı.
İşin gerçeğinin böyle olmadığını biliyordu Jungkook. Eğer bir insan incinmiyorsa feryat edip yakınmazdı. Mutluluk olan yerde acının gözyaşları dökülmezdi. Huzur olan yerde kavga olmazdı.
Elini balkonda soğuk taş parçasına yaslayıp eşsiz doğayı izlerken düşünüyordu. Daha saraya adım attıkları gibi sırlara dolu bir oğlan, ardından öfkenin ateşiyle kavrulan bir kız belirmişti.
İki Omega. Ve her birinde acının, hüznün, öfkenin, nefretin, bıkmışlığın, isyanın, intikamın kokusu. Neredeydi o barış kokulu topraklar?
Bir kız kardeş feryat içinde ikizi için yakınırken bundan zevk duyan bir anne, her şeye göz yuman ama gözde bir baba, varlığı ile yokluğu bilinmeyen, sessiz, daha çok kendiyle çelişen, içindeki bıkmışlığı yüzünden okunan bir Alfa kız, hiçbir şeyden habersiz, neyin ve kimin doğru olup olmadığını bilmeyen bir küçük çocuk. Ha bir de sır gibi adı dolanan Edward.
Kafası karışıyordu. Bu sinirlerini bozuyordu. Ama sabırlı olması gerekiyordu. Tanrı ona yol gösterecekti. Hiçbir şey bilmiyordu. Bildiği tek şey o gizemli Prensti. Portakal çiçeğinin kokusu adeta burnunda yanıp tutuşurken onu görmek istiyordu. Onu tanımak, sarmalamak, narin, ince bedenini tüm kötülüklere karşı korumak istiyordu.
