Scar Jikook

XI🍊

Merhaba güzellerim. Nasılsınız?

Geç kaldığım için üzgünüm. Fakat duygusal bir boşluktayım hâlâ. Allah'ın izniyle iyi olacağım.

Sınır: 300 yorum
(2650+ kelimenin karşılığı için)

Bu arada içinizden geldiği için yorum yapın. Zorla yapmayın. Derslerinizi de aksatmayın.

Zaten ben biliyorum hikayemi pek sevmiyorsunuz. Ama olsun👉👈

Not*
Bu ficde Tanrı tabiri Allah tabiri ile aynı bir şey. Hikayede Allah'a karşı olan düşüncelerimi, sevgimi yansıtmaya çalışıyorum. 

Jimin aynada gördüğü yansımasına 15 dakikadan fazla süredir ki, gözünün kırpmadan bakıyordu. Elleri omuzlarına değen dalgalı turuncu saçları okşadı. Çok yumuşacıktı. Ve Alfa’sı bunu sürekli dile getirip onu utandırıyordu.

Bakışları bu kez çehresine inerken yüzünde hafif bir çiçek açtı. Düzenli kaşları, yeşil gözleri çok hoş gözüküyordu. Bunun yanı sıra minicik burnu yüzünü ne kadar da güzel gösteriyordu. Gül kırmızı dudakları öpülesiydi. Bembeyaz teni üzerinde yüzünü süsleyen çiller muazzam bir manzaraydı. Yara izi bile gizlememişti o güzel çehresini. Yara izini de güzelleştirmişti o eşsiz yüzü.

Omega sanki kendini ilk kez keşfediyordu. Senelerdir ona vurulan ‘lanetli, çirkin(!)’ damgası yüzünden kendini aynada hep nefret, acınası, çaresiz, çirkin gibi duygu isimleriyle seyretmişti.

Fakat Jungkook ile tanıştığından bu yana lanetli olarak anılan iz bile aklına gelmiyordu. Sürekli ona iltifatlar ederken samimiyetini açıkça belli ediyordu Alfa. Ve Omega bundan gram şüphe etmiyordu.

Düşünceleriyle yüzünde açan çiçek daha çok büyüdü. Ne kadar da güzel gülüyordu. Alfa geçen gün onu geziye çıkardığında söylediği gibi:

Minicik yüreğinin güzelliği ve saflığı o kadar çokmuş ki, kalbin taşıyamamış, yüzüne de yansıtmış...

Gerçekten bir cemali en güzel gösteren şey yüreğinin temizliği, saflığı değil mi? Güzel anılmak için illa küçük burun, renkli gözler, düzenli kaşlar, dolgun dudaklar, sarı saçlar, beyaz ten mi olmalı?

Evet... Eğer cahil bir dünyada yaşıyorsanız evet. Zaman, mekân fark etmez. İster 15.yüzyılda yaşayın, ister 21.yüzyılda. İster dünyanın kuzeyinde yaşayın ister güneyinde. İnsanoğlu neredeyse cahillik oradadır.

Cahil bir toplum yüzünden birçok insan aynaya bakmaz oldu. Gecenin eşsiz siyah saçlarına sahip olanlar sarıya boyattılar. Fazla kilosu-insanlara göre- olanlar günlerce aç bıraktı kendini. Toprağın güzelim kahve tonunu gözlerinde taşıyanlar bundan hoşnut olmadılar.

Ne kadar nankörce. Tanrı size görme şansı sunarken rengini mi sorguluyorsunuz? Peki ya mavi gökyüzünü, yemyeşil çimenleri görmeyen insanların yerinde olsanız ne olacaktı?

Siz siz olun aynada gördüğünüz bedene sevgiyle bakın. Şayet sizi Tanrı yarattı. Ne kadar da özeliz O’nun için. Bizim için 9 ayını sarf etmiş. O’nun yarattığı bedenimizden nefret etmek ne kadar da nankörce!

Varsın dalga geçsinler. Çok dalga geçtiler yemin ederim. Bir iç sesiniz olarak söylüyorum. Boyumla, burnumla, düzensiz kaşlarımla, esmer tenimle, sivilcelerimle, yürüyüş şeklimle bile dalga geçtiler. Nasıl mı susturdum onları?

Tanrı benim oluşumum için 9 ayını ayırmış. Sen kimsin de O’nun yarattığına şirk koşuyorsun!

Sustular. Utandılar. Boyunları büküldü. Sadece kekelemekle yetindiler.