İMKANSIZIM | gxg

5

beni sırtımdan tutup tekrar masasına otuturdu elimi ellerinin içine alıp konuşmaya başladı " evet elin çok kötü olmuş maalesef " elini elimin üzerinde gezdirirken eklemlerimi hafif sıkınca canım acımış ağzımdan istemsizce acıdığına dair bir inilti çıkmıştı kaşlarını çatarak konuşmaya devam etti " sen elini duvara falan mı vurdun senin gibi zeki bir kızdan böyle ergence bir davranış beklemezdim " umursamadan kafamı başka yöne çevirdim kafamı kendisine doğru çevirip tekrar sordu " elini duvara mı vurdun melisa" onun bu saçma tekrarlamalarını dinlemek istemediğim için cevap vermiştim
" evet "
" neden peki "
" sizin yüzünüzden "
" benim yüzümden mi ben ne yaptım ki "
"daha ne yapacaksınız "
" melisa haddini aşmadan düzgünce cevap ver karşında müdürün var "
" arkadaşlarım tarafından dışlandığımı bile bile gelip bir de beni onların içinde örnek gösterip benden daha çok soğumalarına sebep oldunuz siz gittikten sonra benimle dalga geçip durdular "
" kimler isim ver "
" ne önemi var o aptallar umrumda değil bu okul benim zekamı ve karakterimi asla hak etmiyor ilk işim bu okuldan defolup gitmek olacak " anladım der gibi kafasını sallamıştı üzüldü mü yoksa bana mı öyle geldi diye düşünmeden edemedim o ise sessizce eline kremi alıp yavaşça elimin üstüne kremi sürdü istemsizce gözümden yaş akıyordu çünkü elim dünden daha kötü olmuştu göz yaşlarımdan bir kaç tanesi müdür hanımın eline damlamıştı kafasını kaldırıp yüzüme baktı sonra üzgün bir şekilde tekrar işine odaklandı elimi sargıladıktan sonra ayağı kalktı ben ise sessizce ağlamaya devam ediyordum bu okula geldiğimden beri ağlak bir kız olup çıkmıştım resmen hemen eliyle göz yaşlarımı silip " ağlama bir kaç dk sonra krem etkisini gösterir sızısı geçer "dedi onun öyle söylemesi nedense beni biraz olsun rahatlatmıştı yerinden kalkıp karşısına geçtim saate baktığımda dersin bitmesine 20 dk vardı " melisa ders zili çalana kadar otur bi çay içip baştan tanışalım ne dersin "
" gerek yok müdüre hanım ben size daha fazla yük olma- " sözümü bitirmeden konuşmaya başlamıştı
" ısrar ediyorum lütfen " dedi ben de kafamla onaylayıp karşısındaki sandalyeye oturdum kantinciyi arayıp iki çay söyledi..
" evet anlat bakalım annen baban ne iş yapıyor "
" babam avukat annem yok "
" özür dilerim bilmiyordum "
gülümseyip " özür dilemeyi biliyormuşsunuz " ima ettiğim şey sinirlendirmiş olsa gerek kaşlarını çatmıştı ama umursamadan konuşmaya devam ettim "bilmiyordunuz o yüzden özür dilemenize gerek yok müdür hanım "
" anladım peki sen ne olmak istiyorsun "
" beyin cerrahı "
" iddialı "
" her zaman " diyip gülümsedim
" demek baban avukat neden her şeye bir cevabın olduğu anlaşıldı ufaklık " diyip güldü ben de ona gülümsedim sonra konuşmaya tekrar devam etti
" okuldan neden gitmek istiyorsun "
" müdür yardımcısının odasında söylediğim sebeplerden ötürü "
" arkadaş problemini çözdük sanırım sevmediğin insan da ben oluyorum benimle de bir sorunun kalmamıştır umarım" diyip gülümsedi ama mimiksiz bir şekilde söylediğine cevap vermedim aslında biraz olsun yumuşamıştım ama hâlâ ondan haz etmiyordum
"anlaşılan aramızdaki buzlar erimemiş.." dedi
" sadece bu sebeplerden dolayı değil çok fazla din dersi var benim temel derslerim çok yüksek lakin daha önce hiç din dersi görmediğim için bu durum beni düşürecek ben kuran okumayı bile bilmiyorum "
" öğrenirsin hem ne güzel daha önce öğrenmediğin şeyleri öğreneceksin "
" haklı olabilirsiniz ama bu okul beni bunaltıyor annem yok babam ile işlerinden dolayı çok az görüşüyoruz okul benim ikinci evim gibi ve ben bu okulda evimdeymiş gibi hissetmiyorum " söylediklerime üzülmüş olsa gerek yüzü düşmüştü bir şey demeden öylece sustu sanırım bana hak vermişti çayım bittikten sonra biraz daha oturdum ve zil çaldı " her şey için teşekkür ederim müdür hanım " dedim o da " önemli değil canım çıkarken kapıyı kapat lütfen " dedi ben de kafamı sallayıp odasından çıktım ardımdan da kapıyı kapattım neden bilmiyorum ama kendimi hafiflemiş gibi hissediyordum sınıfa geçip yerime oturdum sıra arkadaşım " iyi misin melisa " dedi
" iyiyim sağ ol " diyip önüme döndüm o ise biraz daha yaklaşıp
" onlar boş konuşuyorlar onları umursama seni kıskanıyorlar " dedi sessiz bir şekilde ben de onun tam aksine sesli bir şekilde " o gerizekalıları ne umursayacağım " diyip gülümseyip önüme döndüm o da gülümseyip önüne döndü ders başladı edebiyat öğretmenine izin kağıdını verdim beni yok yazmadı ders güzel ve eğlenceli  geçmişti edebiyat öğretmenini sevmiştim dersler gün içinde böyle akıp geçti ve sıra arkadaşımla ve sınıftan bir kızla biraz samimi olmuştum benden utandıkları için konuşmaya çekinmişler tenefüsleri onlarla beraber geçirdik tatlı kızlardı sevmiştim ve arkadaş edindiğim için mutluydum okul çıkışı servise binip evin yolunu tuttuk kulaklığımda çalan şarkı eşliğinde gün boyunca yaşadıklarımı düşündüm bugün kötü başlasa da güzel geçmişti belki de gitmek için aceleci davranmamam lazımdı evin önüne geldiğimizde servisçiye iyi günler dileyip eve girdim elimi yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim dışardan yiyecek bir şeyler söyleyip yedim babam mesaj atmıştı bugün eve gelemeyecekti maalesef bu durumlara alışıktım babamı hafta içerisinden toplasan 4/5 kere görebiliyordum onun olmadığı zamanlarda kendimi çok yalnız hissediyordum ama hemen kendimi bu üzgün moddan çıkartmak için ezgiyi aradım ezgi çocukluğumdan beri en yakın arkadaşım her zaman birlikte okumuştuk lakin ayrı liselere düşmüştük...
" alo güzelim nasılsın "
" melisa aşkım sesini duymak o kadar iyi geldi ki şuan ağlayacağım neden iki gündür aramıyorsun piç "
" sen arasaydın ya o zaman göt beni mi bekledin "
" yine haklısın aşkım "
"her zaman biliyorsun "
" melisa ben bugün bir bok yedim "
" yine ne yaptın amk "
" şimdi okulda bir kız vardı ve ben o kızı biraz yolmuş olabilir "
" neden amk noldu "
" laf atıp durdu bana sinirlendim ben de dövdüm "
" iyi yapmışsın aşkım "
" dimi ama "
" aynen canım zaten bize her laf atana kafa göz dalmalıyız en doğru olan şey bu tebrik ederim seni kankacım "
" yaa alay etmesene melisaaa "
söylediği şeye gülmüştüm
" babam başka okula naklimi aldıracak o yüzden çok üzgünüm ordaki arkadaşlarımın beni etkilediğini düşünüyor aslında biraz haklı ama  "
" ihsan amcacım öyle diyorsa %100 haklıdır "
" lan sus adamın gözüne nasıl girdiysen sürekli seni övüp duruyor zaten valla abim falan olsa seni çoktan istemeye falan gelmiştik " sesli bir şekilde gülmeye başlamıştım
" ezgi babanla konuşsana benim okuluma gel hem birlikte oluruz yabancılık çekmezsin "
" sen naklini başka okula aldırmayacak mısın knk "
"vazgeçtim "
" manyak mısın oğlum ne işin var orda git fene anadoluya falan imam hatip ne "
" ayh sanane ezgi geliyor musun gelmiyor musun sen onu de bana "
" babama imam hatipe gitmek istiyorum desem sevinçten ağlar amk " gülmüştüm haklıydı çünkü ihsan amca dindar bir adamdı imam hatibe gideceğimi öğrenince herkesten çok sevinmişti hatta keşke şu bizim eşek spası da seni biraz örnek alsa diye serzenişlerde bulunmuştu ezgiye ama bizimkinin umrunda bile değildi
"sen söyleyemeyeceksen ben söyleyeyim ezgi "
"yok yok ben diyim sevinsin gurur duysun benimle zaten senin orda okuduğunu bilse imam hatip olmasa bile hemen gönderir " sesli bir şekilde tekrar güldüm gerçekten ihsan amca kadar beni öven kimse yoktu " canım ihsan amcam yaa kıymetini bil adamın "
" tabi canım ok "
ezgiyle biraz daha konuştuk ben de okulda yaşadıklarımı anlattım artık ben istemesem bile ezgi zaten bir yolunu bulup okula gelmek için çabalayacaktı zaten sınavdan 323 almıştı rahat bir şekilde gelirdi
" neyse aysel teyzemle ihsan amcama selam söyle "
" tamam sen de fatih amcaya selam söyle "
" görürsem söylerim "
" yine mi gelmedi "
" toplantısı varmış "
" yaa söyleseydin ya amk gelir yanında kalırdım "
" sorun değil knk ilk defa mı yalnız kalıyorum sanki  "
" doğru da ne bileyim amk ya neyse artık "
" iyi geceler güzelim "
" sana da iyi geceler yavrum görüşürüz " diyip telefonu kapattık ezgiyle konuşmak bana çok iyi gelmişti biraz olsun moodum yükselmişti odama geçip yarının ders programını hazırladım ve yatağıma geçtim ışığı kapatıp gözlerimi yumduğumda gözlerimin önüne müdüre hanım geliyordu gerçekten yaşına göre çok güzel bir kadındı acaba kaç yaşındadır diye düşünürken uyuya yenik düşüp uyuya kalmıştım...