Kakalapag lang ng eroplano na sinakyan namin nila ni mom and dad. Last month, napagpasyahan namin na umuwi na ng pilipinas, na miss na rin namin pareho ang panahon dito. Masyadong malamig ngayon doon sa US. Palibhasa ay mag Christmas na.
Masayang masaya ang mga anak ko, habang pababa kami ng eroplano. Masasabi kong.
Im finally back!
Tumingin ako sa paligid, dahil sobrang na miss ko na ang pilipinas. Limang taon ko din nilisan ang bansang ito.
At may naririnig ako na awitin...na nagpapaiyak sa akin ngayon..
And the blood will dry Underneath my nails And the wind will rise up To fill my sails So you can doubt And you can hate But I know no matter what it takes
II'm coming home I'm coming home Tell the world I'm coming home Let the rain wash away all the pain of yesterday I know my kingdom awaits and they've forgiven my mistakes
I'm coming home, I'm coming home Tell the world that I'm coming
Still far away From where I belong But it's always darkest Before the dawn So you can doubt And you can hate But I know no matter what it takes
II'm coming home I'm coming home Tell the world I'm coming home Let the rain wash away all the pain of yesterday I know my kingdom awaits and they've forgiven my mistakes
I'm coming home, I'm coming home Tell the world that I'm coming
I'm coming home, I'm coming home Tell the world that I'm coming... home
Yes! Im baaaack! Woaaah!
Sumakay na kami ng sasakyan, sinundo na kami ng family driver namin.
But before ako nakasakay may nakita akong rebulto na naging dahilan ng pagtibok ng puso ko ng mabilis.
Dug.dug.dug.dug....
My gosh!
Ang mahal ko, kasama ang family niya, kaso nag agaw pansin sakin yung babae na kasama niya at yung bata na kasama nila.
Para akong nabagsakan ng isang planeta sa sakit. Grabe! Sana ba ay di na ako umuwi? Bakit ganun ang sakit parin. Umalis ako ng nasasaktan tas babalik ako ng nasasaktan tumulo ang luha ko.
Zennia anak lets goo. They're waiting for us. mom said
Before ako pumasok sinuot ko muna ang shades para di nila mahalata. Sana di nila makita yung nakikita ko.
Okay pa ako. Oo. Kaya ko to. Huhu sniff*
We're finally at home! Ito naglalaro muna kami sa labas ng bahay namin. Nanibago kasi sila sa panahon. Medyo mainit dito sa pilipinas compare sa amerika.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
