The Vampire Boss [COMPLETED]

Chapter Ten: Magandang Katangian

LEO POV

Nandito kami ngayon sa teritoryo ni Adam. Kasama ko ang ibang alagad ng kaharian at sila N.

'Leo, nararamdaman ko na kakaonti lang sila sa loob.' - N

'Ramdam ko.' - ako

'Eh bakit nandito pa tayo?'- hyuk

'Ang ewan mo talaga no? Alangan naman susugod agad tayo? Malay mo dumating pa yung iba, edi tayo ang na dedo?' - ken

'Dedo? Anonka ba naman kuya? Sang lupalip mo nanaman natutunan yan?'- hyuk

'Kay elaine. Yung isa sa mga naging babae ko. Wag mo na hanapin yun, bato na ngaun yun' - ken

'Kinagat mo?'- hyuk

'Hindi.. binuhusan ko talaga ng semento.'

'Kuya ken at hyuk. Pwede tumahimik muna kayo? Kuya leo. Hindi ko nararamdaman si adam sa loob.' - hongbin

Tumango ako, oo! Hindi ko sya nararamdaman. Nasan kaya sya? Imposibleng wala sya dito.

'Kuya, may nararamdaman ka bang kakaiba. Parang ngayon ko lang naramdaman yun eh. Hindi sya galing sa loob.' - hyuk

'Ewan ko, kanina ko parin nararamdaman yun.' - hongbin

'Mamaya na natin isipin yun, hongbin at hyuk pumasok na kayo mag sama kayo ng limang tauhan.' N

'Oo kuya'- hongbin

Naunang pumasok si hongbin, hyuk at ang iba pa. Naiwan kami dito sa labas. Mag mamasid kami sakaling may dumating.

Maya-maya lumabas sila kasama si ravi. Walang kagalos galos si ravi. Lumapit kami sakanila.

'O? Bakit paramg wala atang kaming narinig sa loob?'- ken

'Wala naman kahit sino ang nasa loob. Tanging si ravi lang.' - hongbin

'Naramdaman namin ang lakas nyo kaya lahat sila umalis. Si adam hindi ko din nakita. Pero napag usapan ng mga alagad nya na may plano daw sila.' - ravi

'Hindi kaya..'- N

'Abah abah.. dumating nga kayo.'

Napaharap kaming lahat sa nag salita. Nanggagaling ang boses na yun sa likod.

'Adam' - ako

'Leo, matagal tayong hindi nag kita.'

'May rason ba para magkita tayo?' - Leo

'Oo naman. Hindi mo pa pinapakilala sakin ang iniibig mong mortal.' - adam

'Hindi mo dapat sya makilala, at wala ka dapat malaman tungkol sakanya.'

'Ang damot mo naman kaibigan, masama bang makilala ko sya? Wag ka mag alala.. hindi ko naman sya sasaktan.'- adam

Susugod na sana ako ng bigla kami napatigil sa malakas na hangin. Hindi normal ng hangin na yun. Alam ko kung sino ang nakakagawa nun. Si Ina. May kapangyarihan si ina na kontrolin ang hangin. Isang ipo-ipo ang naumo sa gitna namin, onti-onti din itong nawala at sa gitna nun ay si Ina.

'Aba, pati ang mahal na reyna ay kasama din.'

'Leo.' - ina

'Ina? Anong ginagawa nyo dito? Si venus?'

Tumingin si ina sa likod ko, sinundan ko ang tingin nya. Nandun ang isang babae na napapalibutan ng tubig. Hindi ko alam na ang pagiging katulad namin ay mag dudulot ng isang pag babago.

Lumapit sya samin kasabay nun ng malakas na bagsak ng tubig na naka palibot sakanya. Hindi naman kami nabasa. Sila hyuk lang. Lalapit pa kasi. hinawakan nya ang kamay ko at binigyan ako ng ngiti.

'Venus'

'Leo'

'Sya ba ang mortal na sinasabi mo? Mukang nagawan ng paraan ng mahal na reyna ang lahat ah.' Adam

'Bakit ka nandito venus? Sabi ko mag intayin mo ko diba?'

'Naiinip ako. Gusto ko manuod, hindi mo naman ako papayagan pag nag paalam ako sayo.'

'Oh sya, aalis na ko. Tapos na gampanin ko dito. Ravi' - ina

'Opo mahal na reyna.' Ravi

Lumapit si ravi kay ina at hinawakan sya sa balikat. Agad silang nawala sa aming mga paningin.

'Venus pala ang pangalan nya.'- adam

'Ano naman sayo ang pangalan ko?'- venus

'Wala naman. Nakikita ko kasi sayo ang isang magandang katangian ng isang magaling na reyna'

'Reyna? Wag kang mangarap adam. Kahit kailan hindi ka makakahanap ng katulad ni ate venus.'- hyuk

'Wag kang pakeelemaro!'

'Nag sasabi lang ako ng totoo.'

'Tama na hyuk.' - ken

'Mukang ewan kasi. Pag hindi ako nakapag timpi dedo ka sakin.'

Lahat kami napatingin kay hyuk. Nang napansin nya na nasakanya ang lahat ng atensyon, tinaas nya ang dalawang kamay nya na parang susuko na.

'Oh ano tinitingin tingin nyo, ayan si kuya ken. Sakanya ko nakuha yun'

'Ano? Lalaban ba tayo o hindi? Naiinip na ko eh'- hongbin

'Oo nga! Inip na inip na ko'- N

Itinaas ni adam ang kanyang kanang kamay nya at isa isang nagsi alisan ang mga alagad nya.

'Sabihin na natin na hindi ito ang tamang panahon para dungisan natin amg ating mga kamay. Sa susunod na mag kita tayo leo. Sisiguraduhin ko ang babaeng minamahal mo ay mapapasakin.'

Pagkasabi nya nun ay agad din syang nawala na parang bula. Hindi ko alam kung ano motibo nya para pumunta dito.

Pinabalik ko na ng kaharian ang mga alagad na ipinadala ni ina para tumulong. Bumalik na din kami sa bahay kung san kami tumutuloy. Si ravi hindi pa nakakabalik. Baka pinaiwan sya ni ina dun.

Nandito ako ngayon sa kwarto namin ni venus. Nakahiga lang kami.

'Venus, hindi ka ba nag sisi sa pinili mong desisyon?'

'Hindi.'

'Buti naman.'

'Kasi alam ko naman na hindi mo ko hahayaang masakatan. Kahit pa ngayon na Kaya ko narin ang sarili ko.'

'Hindi ko hahayaan na gamitin mo ang kapangyarihan mo.'

Tumango lang sya. Hindi ko hahayaan na masaktan sya ni adam. Gagawin ko lahat para lang hindi sya magalaw.

'Leo.'

'Bakit?'

'Bakit inaantok ako? Tirik pa ang araw pero gusto ko na matulog.'

'Ganyan talaga pagka bampira ka. Mas mahaba ang tulog namin sa umaga kesa gabi.'

'Ah. Sige matutulog nalang muna ako.'

Umusog sya papalapit sakin at yumakap. Pinag mamasdan ko sya. Wala naman nagbago ng sobra sakanya. Tanging ang buhok ay ang balat lang nya ang nag bago.

Naalala ko yung sinabi ni adam kanina.

' Wala naman. Nakikita ko kasi sayo ang isang magandang katangian ng isang magaling na reyna'