//24. Bölüm //

263 15 112
                                    

Defne'nin Anlatımıyla

Her zamanki gibi geçen bir iş günümün sonunda yorgun bir şekilde ofisten çıkarken bir yanım ise birazdan ise onun yanında olacağımı bildiği heyecanlanıyor mutlu oluyorum.

Kendi odamdan çıkarken vakit kaybetmeden telefonumu alıp Ömer'i aradım hemen. Telefon uzun uzun çaldı ama açılmamıştı asla. Yüzündeki gülümseme düşmüş telefon kapanınca ona mesaj yazdım merakla.

Gönderilen Gülüşü Güzel Adam 🤍

Ömer müsait misin?

Asansörün durmasıyla oradan çıktım bir yandan telefonumla Ömer'in mesaja bakıp bakmadığını kontrol ederken bir yandan ise ofisten çıkmaya çalışılıyordum. Bakmadığını anlayınca telefonu çantama koydum sonunda kendimi dışarıya attığımda bakışlarım taksi aramak için etrafa kaydı tam karşımda yüzündeki gülümseme ile beni izleyen Ömer'i fark edince her şeyi unutup büyük ve hızlı adımlarla yanına gittim direkt ona sarıldım bana karşılık vermesiyle gülümsedim. Kokusunu içime çekip huzura kavuşmuştum yine onunla.

"Çok özledim seni Defne."

"Bende çok özledim." geri çekildim ellerini belimden ayıramazkken ona baktım.

"Ayrıca sen benim telefonumu neden açmadın. Merak ettim seni."

"Süpriz yapmak istedim, telefonu açsaydım sesimden anlardın muhtemelen. Onun için açamadım. Sen şimdi onu bunu boşver beğendin mi süprizimi?"

Sakallarını severken gülümseyerek konuşmaya başladım

"Bayıldım." yüzünde oluşan gülümseye hayranlıkla bakarken diyeceklerimin hepsi aklımdan uçup gitmişti. Gülüşünü izledim hayranlıkla

" Öyle mi?"

"Öyle tabi." gülümsedim alınlarımızı birleşti burumun ucu onun burnunun ucuna değmesi ile kıkırdadım başımı sağa sola salladım. Kısa süre içinde geri çekildim yüzümdeki gülümsemeyi bozmadan konuşmaya başladım.

"E gidelim artık burada durmayacağız herhalde tüm gece."

"Gidelim güzelim." eli belimi bulurken bende belimdeki elini tuttum yavaş adımlarla yürümeye başladık..

"E günün nasıl geçti?"

"Aynı rutin işler işte canım, geç kaldım yine günlük plan oluşturdum ona uygun çalıştım. Sıkıcı şeyler yani sen ne yaptın asıl?"

"Sen gittikten sonra Ege ile konuştum bakmam gereken maillere baktım ilgilenmen gereken işler vardı onu yaptım. Senden farkım yoktu yani güzelim."

"Otele gidecektin eşyalarını alacaktun aldın mı?"

"Ona vaktim olmadı birlikte gider alırız diye düşündüm ben çok yorgun değilsen tabi."

"Gideriz canım şimdi."

"Önce yapmamızı gereken başka b şey var sonra gideriz."

"Nereye gideceğiz?"

"Süpriz." Ona baktım merakla o merakıma yenik düşüp konuşmaya başladım.

"Ne sürprizi, ne yapacağız?"

"Gidince öğreneceksin Defne'm o zamana kadar sabret." yüzünde keyifli bir sırıtış varken bende gözlerimi devirdim.

"Merak etmiyorum zaten!"

"Belli hiç merak etmiyorsun kızıl." keyifli kahkahası kulağımda yankılandı.

"Komik olduğunu düşünmüyorum."

Kış Güneşi -2 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin