AZZE "BİR DELİNİN RÜYASİ" #ilmelistan

1. Kaybolmuş Hissler

Arkadaşlar umarım beğenirsiniz içimden geçtiği ve hissetiklerim yaşanmışlıklarla kurguyu bir araya getirip okudukçua ruhunuza işlenmiş bir öykü bir roman olsun istedim.
Keyifli okumalar... 🌹💀

*

BÖLÜM 1

Nedir benim gerçeğim ?

Düşünsene bir bomboş odada kapalı olduğunu sadece demirden bir yatak küçük bir tuvalet musluk ve ayna oraya kapatıldığını ?

🗝🥀

Gene pencereden dışarı izlediğim bir gün gecenin sessizliği sükuneti saat 00.42 yanlız başıma oturuyorum mutfakta kahvem ve sigaram ahh tabi birde müziğim.

Uyuyamıyorum ne kadar dirensemde aklım ve kalbim gecenin firar etiği saatlerde beynim benimle oynuyor.

Hiç uyanıken de rüya görüyormudur acaba insanlar ?

Neyse zorlasamda kendimi yatağa attım ve beynimdeki savaşla uyumaya çalıştım ruhumun bedenimin kopmaya sürüklercesine direndim...
Ruhum ne kadar yorulsada farkında olmadan gözlerim alemi devrana dalmış bile....

Koşuyordum sadece arkama bakmadan koşuyordum ve bir anda çok büyük karanlık suların içinde buldum kendimi boğuluyordum bağırıyordum ama kimse duymuyordu beni büyük dalgaların içinde boğulmaya başladım ruhum yanıyordu ateşler içinde ama yetmiyordu kızgın suların bedenimi söndürmeye. Neydi benim derdim ölmek isterken korkuyordum deli gibi bir anda burdan kurtulmak istiyordum.
Bir anda kendimi bir dağın zirvesinden aşağa düşmeye başladım sonsuz gibi bitmiyordu ve ben bağırmak istiyordum deli gibi bağıramıyordum bir anda karanlık bir ormanda buldum kendimi geceden bile karanlık sadece uğultular ve çığlıklar. Çok derinde çok derinlerde bir adam vardı korkuyordum ve koşmaya başladım ve bana karadan gözleriyle bakıyordu çok derinden çok keskin ben koşuyordum o bana bir şeyler söylüyordü ben koştukça yetişemiyordum sanki her adım bir geri bir anda kayboldu. Etrafımda deli gibi dönmeye başladım delice ve kimse yok tiz bir çınlama koptu kullağım delinircesine neler oluyordu. Bir anda kendimi kanlar içinde buldum vücudum sanki kan kırmızısı rengindeyi gözlerim kararmaya başladı...
İnliyordum vücudum sırılsıklam olmuştu acılar içindeyim ''şiii tamam sakin ol yanındayım kızım'' gözlerimi yavaşça araladım annem başımda telaşla belli etmesede bana bakıyordu.
Belli etmese de korkmuştu yüz ifadesinden belli ediyordu " iyimisin yavrum " dedi saçlarımı okşarken şefkatini esirgemiyordu. Iyiyim der gibi başımı salladım yukarı aşağı rahatlatmak için sarıldım anneme sıkıca sanki o an dinmişti ruhumdaki zelzele sıcak bir ana kucağında endişelenmemesi için " kötü bir kabustu annem korkma iyiyim " dedim ve geri çekildim şefkatli kucağında koparak yüzüne baktım sıcak bir tebessüm ettim oda anladım der gibi başıyla onayladı ve içini rahat ettikten sonra kalkıp gitti.

Kan ter içindeydim çok korkmuştum terlerim saçlarımı ıslatıp anlıma yapışan saçlar ve su içindeydi resmen kıyafetlerim. Hemen üstümdekilerden kurtulup banyoya girdim sıcak duşun altına attım kendimi biraz öyle durdum ve düşündüm o kara gözler çıkmıyordu aklımdan sanki beynim içinde canlanıp gözümün önüne geliyordu ben koştukça daha uzaklaşmam anlam veremiyordum. Dakikaların geçmesiyle kendimi bu düşüncelerden sıyırıp hemen yıkanıp çıktım banyodan bornozumu geçirdim üzerime aynadan şöyle bir yüzüme baktım sanki kendim benmiyim diye düşünmeye başladım acaba bir daha dünyaya gelsem ben ben olurmuydum acaba veya ben olsam kendimi bilirmiydim. Çılgınca şeyler geçiyordu aklımdan. Hemen banyodan çıkıp odama geçtim üzerime temiz pijamalarımı giyip tekrar yatağa girdim ama bu sefer uyumak uykuya dalmak daha zor oldu sürekli düşünüyorum gördüklerime anlam yükleme ye çalışıyordum ve sonra anlamsız buluyordum... Nasıl olduysa gözlerim kendiliğinden tekrar kapanmış uykunun derinliklerine dalmışım..