14. Gelmeyen Hayat

17 14 23
                                    

🥀

Onca acı geçen günün ve sevgiyle geçen bir gecenin ardından gelmeyen hayatı beklemesiydi benimki.
Nasıl derler bilmiyorum ama hayat böyleydi işte teke düz. Ya acı ya tatlı bazen ortaya karışık.
Pişmanlık duyarmıydım ileride bilmiyorum ama mutluluk duyduğum bir gece geride kalmıştı ve ben cenaze merasiminden farksız odama gelmiştim. Ne denir ne yapılır bilmiyordum ama sevilmeye hasret kaldığımı bir gece anladım. Benim bunca sene yaşananlar ve hissetiklerim hep sevgisizliktenmiş meğersem. Sevgimi aradığım yer doğrumu yanlışmı bilemediğim ama kalbime doğan kötü hisse aldırmadan aştığım bir dağdı. Sanırım aşık oluyordum hemde babamım söylediği gibi tanımadığım düşmanımız olan bir adama. Kim olduğunu bilmediğim hissetmediğim bir hayatımın içine dımdızlak giren ruhsuz kalpsiz bir adama. Baktığınızda kendimi kandırdığım sevgisine doyamadığım bir adama.

🥀

Annemle uzun uzun konuşmuştuk affetirmiştim kendimi üzdüğüm için ama yaralarımı gördüğünde bir kez daha üzdüğümü anladım. Hayatta en büyük acılardan biri nedir biliyormusunuz sıkıntınız ve derdinizi annenize anlatamamak çünkü bu derdinizden daha çok üzer sizi merhametli ve sevgi dolu bir anneye sahipseniz hayata başa ne gelirse gelsin onun size üzülmesi daha acıdır. Bunu görmek sizi kahreder. Ama annem herşeye rağmen beni sardı sarmaladı bazen kızdı acı sözler söyledi ama bana merhamet etti kucağını açtı anne sevgisi herşeye bedeldi.

Dizlerine yattım ağladım ağladım sevdi beni. Sonra yaralarımı sardı hüzünlenerek hiç unutamayacağını biliyordum. Öpmedi ama yaraların geçecek de demedi. Alışacaksın dedi, hatalarının bedeli dedi ve gözlerimin içine bakarak "Yalnız kalıyorsun Azze kendini yıpratığın gibi bizide yıpratıyorsun" dedi.
Onca şeyi atlatırken bu sözler beni devirmişti işte.
Babamın bana zulümleri, dayakları çok döverdi.
Bazen işkenceleri katlanılmazdı sadece 5 yaşındaydım.
Sadece 5.
Geri dönemedim geçmişe ama arsızca aradım geçmemişi.

🥀

1 Hafta Sonra
Bazen geçmişi kovalamaya ara vermek gerekirdi. Bu süre zarfında Ateşle hiç görüşmedik gerçi birbirimizde telefon numaramız bile yoktu.
Beni bulan evimi bulan adam numaramımı bulamayacaktı.
Benden kalbimi isteyen adam kalbimi kırmıştı hep düşüncelerimdeydi. Ateş yakışıklı bir adamdı, kim olduğunu bilmesemde hayatına bakıldığında maddi durumu çok iyi bir adamdı herşeye ve her kadına sahip olabilecek bir adamdı. Benden ne istiyor olabilrdi anlam veremiyordum. Saklanmış bir gerçek varsa elbet bir gün açığa çıkardı. Hiç bir sır asla sır kalmaz mutlaka yorulur ve ortaya çıkardı ben bu süreçte bekleyecektim hem de sabırla.
Ve ne yaşarsam ne yaparsam pişman olmıyacaktım. Keşkem elbette olacaktı ama asla pişman olmayacaktım.

Uzun zamandır okula gitmemiştim. Herşeyi geride bıraktım ve ayna karşısına geçip hazırlandım siyah kot ve siyah bir gömlek giydim saçlarıma hafif dalga verip birazda makyaj yaptım. Herşeyin hafifi ve doğalı güzeldi. Siyah çantamı hazırlayıp odadan çıktım uzun bir ayın sonunda okula gidecektim.
Annemle vedalaşıp erkenden evden çıktım. Bir taksiye binip okula gittim.
Okula girdiğimde sanki herkezin gözü bendeymiş gibi geliyordu etrafıöa baktığımda evet bendeydi.
Aldışır etmedim onlar fısır fısır konuşurken kantine doğru yürüdüm ve efsunu aradım.
Efsunu kantinde olduğunu söylerken tahmin ettiğim gibi yanıma gittim ve sıkıca sarıldım bana dargındı hala ama bu bir haftada almıştım gönlünü biraz bana değer veriyordu ve tek dostumdu.
"Nasılsın Efsun" dedim.
"İyiyim kaçak sen" dedi. Samimi bir şekilde.
"Olması gerektiği gibi bebeğim" dedim sırıtarak.
"Hadi hadi ordan ulaştımı sana seninki" dedi.
Evet ona herşeyi detaylıca anlatmıştım.
"Aramadı" dedim.
Sırıtarak "İçten içe merak ediyorsun dimi" dedi.
Aslında evet ve yalan söylemiycektim.
"Aslında evet sadece olanları önemsiycek bir insan değilim ama nedenini merak ediyorum Efsun" dedim.
İçten bir tebessümle elimi tuttu ve sıktı.
"Üzülme kuzum mutlaka geçerli bir sebebi vardır" dedi.
"Umarım efsun umarım" dedim. Sırtımı sandalyeye yasladığımda kahvemden bir yudum aldım ve bahçeyi seyretmeye koyuldum.
Gelenleri gördüğümde şoka uğradım.

Kapıdan içeriye bir taraftan Ateş ve bir taraftan Korayla Bella gördüğümde şoka girdim.

AZZE "BİR DELİNİN RÜYASİ"      #ilmelistanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin