RENK Serisi 3- Saflığın Rengi Beyaz

SRB-3

Çooook kısa oldu ama güzel oldu :) Bir de artık eskisi gibi bölüm ekleyemiyorum çünkü yıllık, mezuniyet işleri falan var. Anlayışla karşılayın :))) Multimedia: Mira'nın dansı. Parantez içinde belirttiğim kısımlar Kuzey'le yaptıkları.

''Mira sana bir haberim var.''

''Neymiş?'' dedim vitrinde ki beyaz elbiseye bakarken.

''Eve gitmemiz gerekiyor. Merve ablan benim için roportaj ayarlayacakmış, detaylarını konuşacağız.'' Gözlerimi devirdim.

Annem ben 10 yaşıma gelene kadar benimle ilgilenmiş, 10 yaşımdan sonra ise yoğunluğundan dolayı beni bakıcılara teslim etmişti. Çoğu zaman ise babamla bırakmıştı.

''Tamam anne, sorun değil. Bende şimdi Beste'lere gideceğim.''

''Tamam hayatım, geç kalma.'' 

''Tamam anne.'' dedim. Alışveriş merkezinin kapısının önüne kadar geldik. Ardından sarıldıktan sonra vedalaştık. Annemin gittiğinden emin olduktan sonra alışveriş merkezine geri dönüp kendime tayt ve yarım atlet aldım. Lavabo da üzerimi değiştirdikten sonra fermuarlı kapşonumu da üzerime geçirip  çıktım. Ardından  kulağıma kulaklığımı taktım. 

Moralim bozuk olduğunda, hava almak istediğimde, kafa dinlemek istediğimde hep gittiğim bir yer vardı. Burası bir garaj gibiydi. Bir binanın en üst katıydı. Manzarası İstanbul'un boğazıydı. Burayı Beste ve benden başka kimse bilmiyordu. Oraya götürdüğüm bir hoparlörüm bile vardı. 

Yine oraya gittikten sonra, telefonumu hoparlöre bağladım. Bir müddet müziği dinledikten sonra, kapşonumu çıkarıp dans etmeye başladım. Boruların arasından, dubaların üzerinden atladım. Güneş batmak üzereyken etrafa yaydığı ışık, yüzüme vururken durdum. Nefes nefese kalmıştım. Arkadan alkış sesi geldiğinde olduğum yerde zıpladım. 

''Sen-senin ne işin var burda?''

''Annen aradı. Beste'lere gideceğini söylemişsin. Beste de arayıp seni sorunca annen merak edip seni bulmamı istedi. Beste de bana buranın adresini verdi.'' Birkaç adım yaklaştı. 

''Bu dansla ilgilendiğini bilmiyordum.''

''Kimse bilmiyor.'' dedim. Ardından devam ettim. ''Beste dışında.''

''Ve benim dışımda.'' dedi. Güldü. Biraz daha yaklaştı.

''Yaklaşma Kuzey.'' dedim biraz sesimi yükselterek.

''Sorun ne?''

''Yok birşey. Terliyim.''

''Ah, Mira ciddi misin?'' Bir şey demeden kapşonumu almak üzere yanından geçtim. Geçerken kolumdan tuttu. 

''Hadi bana da öğret.''

''Ne?''

''Bana da birkaç şey öğret işte. Bu yaptığın şeyi beğendim.'' Kahkaha attım.

''Dalga geçiyor olmalısın.''

''Hayır Mira dalga geçmiyorum.'' Derin bir nefes verdim. Şu an hayal falan mı görüyordum?

''Pekala,'' dedim. ''Bu şekilde dengemi sağlaman gerekiyor.'' dedim. Ellerini alıp kolumun altına  yerleştirdim. Elleri belime kayarken nefesimi tuttuğumu hissettim. (00.59)

''Böyle mi?'' diye sordu.

''Evet.'' dedim. Tek ayağımın üzerinde yükseldikten sonra bir bacağımı beline doladım. Gözlerine bakmaya cesaret bile edemezken tek hareketiyle beni kucağına aldı. Bacaklarımı beline dolarken geriye doğru sarktım. (1.43) Beni döndürürken kendime söylediğim tek şey:

''Hayal görüyorsun Mira.'' oldu.

Kuzey beni yavaşça bırakırken hala içinde olduğum durumun rüya mı gerçek mi olduğunu düşünmeye çalışıyordum. 

Dengemi bulamayıp yere düştüğümde çığlık attım.  

''Mira bu kadar sakar olmak zorunda mısın?''

''Kuzey ya!'' 

''Tamam tamam,  neyin var?''

''Bileğimi burktum galiba.'' dedim. Gözlerini devirdi. Ben bileğimi tutup ovalamaya çalışırken birden ayaklarım yerden kesildi.

''A-ah! Noluyo? Kuzey?''

''Nasıl yürüyeceksin böyle şapşal, şu merdivenlerken indireyim en azından.'' dedi. Eğilip telefonumu ve çantamla hırkamı aldıktan sonra beni 6 kat aşağı indirdi.

''Yorulmadın mı?''

''Hayır kuş gibisin.'' dedi gülerek.

''Yalnız Mira, şu dansla ne kız düşürülür bee.'' dedi. Gözlerimi kocaman açarak ona baktım. 

''Ciddi değilim de.''

''Tabiki ciddi değilim.'' dedi ve kahkaha attı. 

''Bak Kuzey, bunu kimsenin bilmesini istemiyorum.'' dedim.

''Merak etme. Sadece senin ve benim aramda. Bizim aramızda. Tamam mı?''

''Biz.'' dedim fısıldayarak.

''Birşey mi dedin?''

''Yo, hayır. Demedim.'' Başıyla onayladı.

''Gel seni eve bırakayım.''