DİŞİ KURT

Bölüm 2

Babam tüm sinirini emeğimden çıkarıp sakin bir şekilde gelip salona oturdu abim beni güç bela kaldırıp merdivenlere yöneldi

Bir daha annene saygısızlık yap ta gör dedi babam

Onların yaptığı peki o ne olacak diyemedim babam kıymetlilerine laf söyletmez di

Sen Engin efendi bir daha şuna arka çıkarsan senin için de kötü olur

Abim beni odama getirdi başıma pansuman yaptı bende onu başına pansuman yaptım kaşı açılmıştı benim ise başımın sol tarafı şişmişti

Abim gidip buz getirdi sessizce döktüm yaşlarımı

Kardeşim başka bir yerin acıyor mu diye şefkatle sordu

Yok abim senin canın yandı mı

Seni koruyamadığım için evet

Çatı katına çıkalım mı abi

Babamlar daha uyumadı uyusunlar çıkarız

Önümüzdeki ay bir sergiye katılacaktım tablolarımı sergilesinler diye çok uğraştım ya hepsini kırdıysa babam

Özür dilerim abim hiç bir zaman cesur biri olamadığım için koca adam oldum ama daha babama karşı kardeşimi koruyamıyorum

Senin suçun yok ki abi ne yapabilirsin ki

Zoruma gidiyor Elif kendi hayatım hakkında söz sahibi değilim böyle yaşamaktan utanıyorum yaşıtlarımı görünce o kadar çok özeniyorum ki bilemez sin

Hayatımızı hep babam mı yönetecek abi dedim sen erkek olduğun halde korkuyorsun çekiniyor sun ben ne yapa bilirim görüyorsun tek bir tercihim bile hayatımı zehir etme hakkı verdi onlara bizim ailemiz niye diğer aileler gibi normal değil

Sıkma canını sen ben bir yolunu bulacağım babamın bu yaptığı çok fazla bu güne kadar kızdı bağırdı çağırdı hakaret etti ama sana vurması son noktaydı bu böyle devam edemez

Ne yapacak sın ki abi

Sen bunları düşünme ben halledeceğim sen bekle bakayım uyumuşlar mı

Abim kalkıp kapıyı açtı odanın dışına çıktı kısa süre sonra geri geldi kısık sesle uyumuşlar dedi şimdi yukarı çıkacağız ama ses çıkarma tamam mı

Kolum dan tutup yavaşça kaldırdı beni ayağa kalkmamla birlikte karnıma şiddetli bir ağrı girdi kısık sesle inledim

Abim telaşla kolumu bıraktı

Ne oldu canını mı yaktım koluna bir şey mi oldu

Abi sakin ol kaburgama ağrı girdi

Bakayım mı dedi  çok mu kötü

Yok abi geçti şimdi dediğimde rahat bir nefes aldı

Geçmemişti aksine çok kötüydü ama abim daha fazla telaş yapsın istemedim

Tamam şimdi yavaşça çıkalım dedi odanın kapısını açıp etrafı kontrol etti sonra bana işaret verdi birlikte çatıya çıktığımız da gördüğüm şey beklediğim den daha beter di

Tek bir tablom bile sağlam kalmamıştı emeklerim çöp olmuştu boyalarım yerlere saçılmış fırçalarım bile kırılmıştı daha yeni duran yaşlarım tekrar akmaya başladı

Abim bana sıkıca sarıldığında tüm vücuduma bir ağrı girmişti göğsümde dayanılmaz bir ağrı vardı

Yediğim dayakktanmıydı  bu ağrı yoksa mahfolan emeğim den miydi gözyaşlarım şiddetlenince abim beni sakinleştirmek için uzaklaştı benden o da ağlıyordu benim gibi