Will we meet again (The Lucy universe) (Dutch)

Deel 2

"Andrew! De trein gaat zo weg!" Riep Bryan naar boven waarna Andrew diep zuchtte en zijn half ingepakte tas aankeek.

Hij had verschrikkelijk geslapen en had er vrij weinig zin in, maar hij wilde weten wat er was gebeurd was in Alyssa's vakantie en waarom hij haar vergeten moest.

Hij liep de trap af en Hazel en Castor liepen met hem mee de keuken in terwijl hij zijn portie ontbijt pakte en richting de woonkamer liep waar zijn vaders op de bank zaten. Tyler zat tussen Bryans benen in met een tijdschrift voor zijn neus en Bryan had zijn ogen gesloten. "Goedemorgen." Zei Andrew zacht waarna Bryans ogen open schoten en hij kort glimlachte. "Ik was helemaal niet aan het slapen hoor." Mompelde hij waarna Tyler zacht "hmm" terugmompelde. Hij draaide om om Bryan een kus te geven waarna Andrew zacht glimlachte. 

Het waren momenten zoals deze dat hij zich realiseerde hoe erg hij Percy miste. Hij kon niet wachten tot hij Percy weer op de trein zag. Hij kon niet wachten tot ze weer met zijn tweeën in hun kamer waren en Andrew hem kon kussen en met hem kon knuffelen en zijn handen door Percy's haar kon halen.

~

Hij liep een half uur later het perron op met zijn hele familie. Hij gaf zijn vaders allebei een knuffel en verwarde Masons haar terwijl Mina hem aanviel met een knuffel.

"Ik kan echt niet wachten tot ik en Mason elf zijn!" Riep Mina enthousiast waarna Andrew zacht grinnikte. "Ik denk dat jullie ongetwijfeld veel plezier gaan hebben." Zei hij waarna hij glimlachte. "Evian, glimlach eens een keertje, jij mag binnenkort ook mee." Zei hij waarna Evian zijn neus optrok. "Ik vind het niet leuk dat jullie weer weg moeten." Zei hij waarna Castor zacht glimlachte. 

"Ik snap dat het kut voor jou is Evian, maar wij moeten echt gaan willen we dat de trein niet zonder ons weggaat." Zei hij waarna Evian een ontevreden gezicht trok en Hazel, Castor en Andrew op de trein stapten. Hazel zou dit jaar de tweede keer haar tweede jaar doen, puur en alleen zodat ze met Castor in de klas zou komen, ook al is Castor een Ravenclaw en Hazel een Hufflepuff.

Toen ze op de trein waren gestapt en de trein was bewogen liet Andrew Castor en Hazel achter om Avina, Percy en Alyssa te zoeken. 

Hij liep langs alle coupes, maar vond ze nergens en gaf na een half uur zoeken op. 

Onderweg kwam hij Austin tegen die hem een beetje verbaasd aanstaarde. "Hey, Austin wacht even." Zei Andrew terwijl hij achter Austin aanliep die ondertussen op een versneld tempo terugliep naar de Slytherin coupes. 

"Heb jij Percy ergens gezien?" Vroeg hij waarna Austin zacht zijn hoofd schudde en Andrew hem kort aankeek. Hij had rode ogen en zijn gezicht stond op een slechte poging tot verberging van verdriet. "Wat is er met Alyssa gebeurd?" Vroeg hij zacht terwijl Austin hem een geschrokken blik gaf en daarna snel fronste. "Wie is Alyssa?" Vroeg hij zacht terwijl Andrew humorloos grinnikte en hem in een lege coupe trok. 

"Zonder grapjes nu. Je broer wilde haar uit mijn brein wissen, wat is er gebeurd? Ik vertrouw je nu met het geheim dat ik het nog wel weet." Zei hij een beetje boos waarna Austin kort rondkeek. Hij trok een geïrriteerd gezicht en trok zijn neus op, iets wat Alyssa altijd deed als ze geïrriteerd was en haar tweelingbroer blijkbaar ook.

"Ze is dood. Een uitrekenfoutje van mijn pa, en iedereen zou haar vergeten moeten zijn. Nathaniel zou haar vrienden doen. Ik zal je advies geven." Hij haalde gefrustreerd zijn hand door zijn haar, maar gaf halverwege op om door de klitten heen te komen. "Vergeet Alyssa. Doe het zelf, of mijn vader komt er wel achter en hij zorgt ervoor dat je op de niet aardige manier je mond over haar houdt." Zei hij waarna Andrew hem boos aankeek, zijn mond geopend maar geen geluid eruitkomend.

"W-wat?" Vroeg hij zacht waarna Austin zacht zuchtte. "Sorry dat je haar nog herinnert." Mompelde hij zacht waarna hij zijn hoofd kort naar de vloer richtte. "Niemand weet nog wie ze is, en daarmee bedoel ik niemand. Dus waag het om over haar te praten." Zei hij waarna hij de coupe uitliep. 

"Wacht! Waarom weet jij het dan nog wel? Dan weten Alex en Nathaniel het ook nog zeker? En Narcissa?" Vroeg hij waarna Austin hem alert aankeek. "Hoe kom je er in hemelsnaam bij dat Narcissa haar zou herinneren? Ze waren niet eens vrienden!" Zei hij terwijl Andrew hem geïrriteerd aankeek. "Zie ik er stom uit? Natuurlijk herinnert zij het wel! Zij is de reden dat Alyssa dood is." Zei hij waarna Austin zijn mond opende, maar Andrew was hem voor.

Hij wist al een tijdje dat Alyssa en Narcissa samen waren geweest, maar hij wilde Alyssa niet pushen om hem het te vertellen. Hij wachtte tot ze het hem zou vertellen als ze klaar ervoor was en nu was ze weg voordat die kans zich had geopenbaard. 

"Echo's van haar stem in de hallen, door de ijsprinses gevallen. De ijsprinses is Narcissa. Ik was er ook bij toen Parker dat vertelde." Zei hij waarna Austin gefrustreerd fronste. "Parker? Pierce? Wat de fuck heeft hij ermee te maken?" Mompelde hij waarna Andrew een klein oh gezicht trok.

"Jij wist niets over de voorspelling..." Mompelde hij waarna Austin opkeek. "Voorspelling?" Vroeg hij waarna Andrew kort knipperde.

Hij kon Austin over de voorspelling vertellen, maar dan riskeerde hij de kans dat Austin ging huilen. En eigenlijk vond hij het wel eerlijk dat hij over de voorspelling zou zwijgen, want Austin vertelde hem ook niet de gehele waarheid. Dit was zijn ding, wat Austin nooit weten zou mits hij Andrew de rest vertelde. 

"Nou, dan is dat mijn geheim waar jij nooit iets over zal weten." Zei hij verbitterd waarna hij wegliep en Austin achterliet alleen. 

Andrew wist niet wat hij wilde denken, op het moment het liefste niets. Hij wilde Austin niet geloven, hij wilde dat het een stomme grap was en dat Alyssa gewoon op de trein zat, maar iets in zijn brein vertelde hem dat Austin geen grapje maakte en dat dat de reden is dat iedereen ontbrak. 

Avina was haar vergeten, Percy was haar vergeten, Andrew zou haar eigenlijk moeten vergeten.

Maar als ze alleen hun waren vergeten, waarom waren ze dan niet op school?

~~~

A/N: Arme Andrew is alleen over :(

Maar hallo :)

Twee dagen niet geschreven, oeps.

Maargoed, dit was het weer, misschien post ik vanavon nog, misschien niet! 

Vaarwel mensen die mijn boek lezen! 

1090 woorden.