Will we meet again (The Lucy universe) (Dutch)

Deel 15

24 december 1976

"Hazel! Kan je de deur opendoen alsjeblieft?" Vroeg Tyler terwijl Castor richting de deur rende, gevolgd door Hazel. "Ga maar Hazel, ik doe wel open!" Riep hij terwijl Hazel hem halverwege de keuken inhaalde en richting de hal rende.

Maar toen de twee de hal binnenkwamen, stond Andrew al bij de deur, een frons op zijn gezicht. "Hazel?" Vroeg hij kort waarna Hazel opkeek en knikte. "Wat is er?" Vroeg ze terwijl hij haar een brief aangaf.

Ze opende hem en keek kort naar de man in het zwarte pak die voor de deur stond, een serieuze uitdrukking op zijn gezicht. Hij had grijs haar en een kleine snor die hem een uitzonderlijk uiterlijk gaf.

"HAZEL!!" Schreeuwde Castor die over haar schouder de brief meelas. Andrew fronste en pakte de brief aan waarna Hazel "nee!" riep, en teruggreep naar de brief zonder veel succes. Andrew had de brief twee keer gelezen toen Hazel hem terugpakte en hij staarde haar met open mond aan terwijl ze met vuurrode wangen naar de man bij de deur keek.

"Hoe lang heb ik voordat we moeten gaan?" Vroeg ze waarna de man op zijn horloge keek en een poging deed tot een glimlach. "U heeft nog vier uur voordat de heer Rosier je persoonlijk op komt halen, mocht u zijn aanbod accepteren." Zei hij waarna Hazel kort knikte en Castor haar minachtend aankeek.

"Vertel hem maar dat ik zijn aanbod graag accepteer." Zei ze waarna Castor haar met open mond aankeek. "Oneerlijk! Nu moeten wij allemaal naar oma en ga jij lekker met je vriendje naar een chique gala!" Riep hij boos waarna Andrews wangen roze werden van schaamte en hij kort naar de man keek.

"Sorry voor Castor. Hij kan weleens.. extreem zijn." Zei hij waarna de man zacht grinnikte. "Ik begrijp het maar al te goed. Meneer Braxton kan er zelf ook heel wat van." Zei hij waarna Castor hem verontwaardigd aankeek, mond open. "Niet mij vergelijken met Braxton!" Riep hij boos waarna Andrew zacht glimlachte, beschaamt.

"Castor ga alsjeblieft even naar binnen. Nu." Zei hij waarna Castor ontevreden wegliep, de keukendeur hard dichtslaand. "Wilt u iets te drinken? Eten?" Vroeg hij terwijl de man zijn hoofd schudde. "Nee hoor, dank u wel. Wel heb ik een cadeau voor mevrouw Hazel, van meneer Evan zelf." Zei hij terwijl hij een grote doos tevoorschijn toverde met drie kleinere doosjes erop.

"Hij heeft een aanvraag gedaan of u deze outfit aan zou willen trekken naar het kerstgala, mocht u zijn uitnodiging accepteren." Zei hij waarna Hazel ongelovig naar de dozen keek en knipperde alsof ze in een droom leek te leven. "Eh, natuurlijk. Graag zelfs, ik heb zelf amper nette jurken. Laat staan gala kleding." Zei ze waarna ze zacht moest lachen en Andrew de dozen aanpakte van de man.

"U zult de heer Rosier om stipt half acht hier kunnen verwachten. Na het kerstgala is er een aparte kamer in huize Rosier klaargemaakt voor u bezoek, zodat u niet meer laat naar huis hoeft te reizen." Zei hij waarna Hazel kort knikte, nog steeds in shock. "Dank u wel." Zei ze waarna de man knikte, omdraaide en verdwijnselde.

Andrew draaide om naar Hazel, een brede grijns op zijn gezicht waardoor Hazels blos op haar wangen nog roder werd.

"Gewoon vrienden huh?" Vroeg hij waarna Hazel diep zuchtte en de keuken inliep, Andrew volgend met de dozen. "Ik weet ook niet waarom hij me heeft uitgenodigd. Dat ik een crush op hem heb betekent niet dat we samen zijn Andrew." Zei ze waarna Andrew zacht zuchtte en glimlachte. "Nou ja, je hebt maar een paar uur om er presenteerbaar uit te zien, dus ik zou maar opschieten." Zei hij waarna Hazel knikte en naar boven rende.