Will we meet again (The Lucy universe) (Dutch)

Deel 21

"Jezus Christus kan het geluid nog harder staan?" Klaagde Hazel terwijl Andrew grinnikte.

"Hazel het is een bar. Natuurlijk is het geluid hard." Zei hij terwijl Hazel zuchtte en een pruillipje trok.

Ze keek rond in de bar en zwaaide naar Bryan en Tyler die richting de twee liepen.

Ze glimlachten allebei breed en Andrew grinnikte zacht terwijl Tyler hem een knuffel gaf. "Hoe gaat het Andie?" Vroeg hij terwijl Andrew glimlachte. "Nou weet je, best goed eigenlijk." Zei hij terwijl hij werd onderbroken door een microfoon die gestemd leek te worden met een harde piep.

"Hallo, sorry sorry. Ja ik weet het, zwaar irritant dat geluid. Maar ik kan er ook niets aan veranderen. Nou goed, laat je horen voor de band van vandaag, the C.R.O.W.s!" Riep hij door de microfoon terwijl de drie bandleden op het podium liepen.

Andrew fronste kort en keek naar Hazel die zuchtte. "Waar is Cas?" Mompelde hij terwijl Hazel naar de bar wees. "Dramatisch zijn is verplicht voor hem Andrew. Wat had je verwacht." Zei ze terwijl Castor met zijn elektrische gitaar op zijn rug tevoorschijn kwam en op de bar liep.

De drummer begon te spelen en Castor greep zijn gitaar terwijl hij op het podium sprong en begroet met een groot applaus begon te spelen.

Het verbaasde Andrew nog steeds dat Castor dit deed ik de avonden dat hij weg was van huis.

Het was best grappig eigenlijk, hoe ze erachter waren gekomen dat Castor in een band zat. Want Castor was de laatste weken nadat hij uit school was, bijna iedere avond weg tot laat in de nacht, en na een paar weken was Hazel zijn mysterieuze nachten beu.

Ze was zo zeker om hem met een geheime partner te vinden dat ze met open mond had gestaard naar Castor die met zijn donkerrode, elektrische gitaar op het podium stond, liedjes te spelen voor een kroeg die vol stond met mensen.

Toen ze rond twee uur in de nacht hadden besloten de bar dicht te gooien, stelde Castor de andere bandleden voor en leerde Andrew het verhaal over hoe Castor in een band was beland.

Robin, een zeventienjarig meisje was degene die bass speelde. Ze had krullend, kort haar wat bruin was met donkergroene punten. Haar ogen waren een mix van bruin en groen en ze vertelde uitgebreid hoe ze uit drie verschillende toverscholen was gegoooid. Ze was geboren in Amerika, maar was naar Japan verhuist en later naar Frankrijk. Nu leefde ze ver weg van haar ouders ergens in Londen.

Oaklynn/Oak was een zestienjarig genderfluid persoon die samen met Castor meestal zong. Oaks haar is lichtbruin en hij heeft grijze ogen die een groene tint hadden soms. Haar haar was ongeveer schouderlengte en ze droeg bijna altijd een stiekeme grijns die perfect op zijn gezicht paste. Ze was geen tovenaar, maar kwam uit een muggleborn familie.

Wyatt had zwart haar dat in sommige lichten donker blauw geverfd leek te zijn en lichtgroene ogen. Hij was de drummer van de band en een halfbloed tovenaar. Hij was voor zover Andrew wist de oudste van de band, negentien jaar, en hij was degene die de legale dingen daarom vaak regelde.

Na een tijdje buiten de bar te hebben gestaan, besloten ze om de bandleden te vragen om te blijven slapen bij hun en ze hadden allemaal enthousiast geaccepteerd. Eenmaal bij hun thuis, vertelden de drie bandleden stuk voor stuk de avonturen die ze beleefden in verschillende plaatsen en Castor vluchtte naar buiten om zijn rust te pakken.

Hij liep de tuin uit en richting de verlaten weg, waar hij goed rondkeek of niemand in de buurt was. Toen het zeker was stak hij een sigaret op en ging hij zitten op de vloer. Hij staarde naar het nummer dat een meisje hem had gegeven vanavond, en verbrandde het met de sigaret waarna hij bekeek hoe het as de lucht in vloog.