Will we meet again (The Lucy universe) (Dutch)

Deel 1

Andrew was al ruim een week thuis na de vakantie.

Hij had Percy al een paar brieven geschreven en Avina had al een uitgebreid onderzoek over muggles naar hem gestuurd. Ze was op vakantie in Japan en vond alles wat ze zag belangrijk genoeg om Andrew te vertellen. Andrew was van plan om ergens in de zomer bij Alyssa langs te gaan, omdat hij wist dat ze liever niets las als iets, maar voor welke reden wist hij niet precies.

Het maakte hem weinig uit, want hij vond het leuk om al haar verhalen te horen. Hij ging weer door met zijn brief van Avina lezen en kreeg een glimlach op zijn gezicht bij Avina's verhalen.

Ik kan sommige mensen echt niet geloven! Dit stukje komt van maandag trouwens, oh nee, dinsdag. Voor jou donderdag? Ik heb geen idee tijd is een verwarrend begrip.

Maar goed daar hebben we het niet over. Dus waar ik het over had, ik was dus gewoon rustig zo'n muggle ding aan het eten uit Japan, mochi ofzo, en er liep dus gewoon een man vol tegen me aan waardoor mijn mochi op de smerige grond viel! En hij zei geeneens sorry!!

Toen moest ik dus weer helemaal nieuwe gaan kopen en ik moest hem dus zelf betalen van mijn ouders omdat ze zeiden dat het mijn schuld was! Kan je dat geloven?

Oh jeetje zeg ik ben verliefd. Dit stukje komt van vrijdag (volgens mij).

Ik zag dus vandaag zo'n knappe jongen! Hij sprak dus Engels en heeft mijn nummer gevraagd, maar ik wist niet wat hij bedoelde dus ik heb gewoon een random getallen patroon op een blaadje gezet! Straks belt hij ineens een random oma ofzo!

Maar, toen ik dus gister (woensdag) terugging naar de yoghurt winkel was hij er niet meer. Ik hoop echt dat hij ooit nog terugkomen zal in mijn kleine, kleine leventje.

Dit stukje is van zaterdag.

"Andrew! Er is iemand voor je aan de deur!"

Andrew keek op van Avina's brief en fronste kort terwijl hij zijn deur opende en Castor "Percy?" hoorde vragen. Kleine bemoeial. Hij hoorde een onbekende stem "nee, niet Percy" zeggen en zijn hoofd probeerde vast te stellen waar hij de stem van kende.

Andrew liep van de trap af en keek verbaasd naar Nathaniel waarna hij hem een vragende blik stuurde en Nathaniel zacht glimlachte. "Hallo Andrew." Andrew gaf hem een verbaasde blik en keek hem sceptisch aan. "Nathaniel. Wat doe je hier als ik vragen mag?" Vroeg hij terwijl hij kort naar zijn vader keek.

"Ik regel het wel hoor, ga maar door met jullie spelletje." Zei hij waarna zijn vader zacht glimlachte en knikte. Hij liep weg en nam Hazel en Castor tegen hun zin in mee. Castor keek hem vragend aan en trok zijn neus op waarna hij 'lelijk, Percy is beter' mompelde zonder woorden. Andrew grinnikte zacht en draaide richting Nathaniel,

"Wat is er?" Vroeg Andrew terwijl hij naar buiten stapte en de deur achter zichzelf dichttrok. Toen Nathaniel geen antwoord gaf keek hij kort naar het raam waar Hazel stond te kijken. Ze werd teruggetrokken door papa Bryan waarna Andrew zijn ogen rolde en zuchtte. "Niet eens beleefd hallo zeggen." Mompelde Nathaniel waarna Andrew hem aankeek. Andrew gaf hem een neerkijkende blik en trok zijn glimlach strak. "Ik zeg geen hallo tegen mensen zoals jij." Zei hij waarna Nathaniel humorloos lachte.

"Mensen zoals mij. Vertel me, wie zijn nog meer mensen zoals mij?" Vroeg hij waarna Andrew zijn hoofd omhoog hield. Hij was klaar om Nathaniel te slaan, maar hij wilde niet dat het zover zou komen. Hij wist dat Hazel en Castor waarschijnlijk onderdoor de deur zouden kijken als ze dan iets mee zouden krijgen van zijn gesprekken.

"Je vader, Bellatrix Black, Lucius Malfoy, moet ik doorgaan?" Vroeg hij waarna Nathaniel zijn schouders ophaalde. "Als je wilt." Zei hij terwijl Andrew diep zuchtte. "Wat doe je hier?" Vroeg hij, zijn geduld oprakend.

"Ik kom een spreuk uitproberen op je waarvan ik zeker weet dat hij werkt." Zei hij met een kleine grijns terwijl hij zijn toverstok greep. Binnen twee seconden wist Andrew dat er iets mis was en greep hij zijn toverstok. Hij sprak een bescherm spreuk over zichzelf uit waarvan hij zeker wist dat hij alles tegen zou houden. De spreuk moest alleen wel inwerken en hij moest tijd rekken.

"Waarom kom je hem dan uitproberen?" Vroeg hij terwijl Nathaniel zijn wenkbrauw optrok. "Is dat van belang?" Vroeg hij waarna Andrew knikte. "Ik wil het graag weten ja. Werkt de spreuk niet als je me verteld waar je hem nodig voor hebt?" Vroeg hij terwijl Nathaniel diep zuchtte. "Hij werkt prima, of je het nou weet of niet."  Zei hij terwijl hij zijn toverstok hief en Andrew een stap achteruit zette. Zijn ogen werden kort groot en hij bedacht kort hoe het zou zijn als Nathaniel hem hier gewoon vermoordde met de dood spreuk.

Hij wist niet hoe lang de spreuk inwerken moest.

Toen Nathaniel de spreuk uitsprak werd Andrew geraakt, maar het leek alsof er niets gebeurd was. Hij keek een beetje verbaasd naar Nathaniel die dat als een goed antwoord leek te bevatten. "Wie is Alyssa?" Vroeg hij waarna Andrew fronste. "Wie?" Vroeg hij waarna Nathaniel zwak glimlachte.

"Wie zijn je beste vrienden?" Vroeg hij terwijl Andrew even deed alsof hij moest denken. De spreuk was ongetwijfeld een vergetelspreuk, maar was Alyssa vergeten het enige wat hij wilde horen? "Percy Pierce en Avina Fawley." Antwoordde hij een beetje verbaasd waarna Nathaniel hem een schouderklopje gaf.

"Ik heb nog een klein cadeautje voor jou en je familie. Ik vond het zo stom om zonder iets te komen, dus heb een taart gemaakt voor je." Zei hij waarna Andrew zacht glimlachte en de taart aannam.

"Dankjewel Nathaniel. We zullen ervan genieten."

"Dat hoop ik zeker."

Nathaniel verdwijnselde en Andrew beet een kleine glimlach terug terwijl hij de taart in vlammen op liet gaan voordat hij terug naar binnen liep.

Hij was Nathaniel te slim afgeweest, maar waarom zou hij Alyssa moeten vergeten?

~~~
A/N: Nou nou mensen.

Nieuw boek!

Ik denk wel dat ik een tijdje ga wachten met andere boeken schrijven, want ik ga geen zeven boeken tegelijk kraken denk ik.

Dat snappen jullie toch wel?

Nou goed, voor nu was dit het weer, tot morgen of vanavond!

Oh btw, ik denk wel dat de Lucy series het laatste van allemaal klaar zal zijn, want daar komt waarschijnlijk nog een boek van na dit boek :)

Dit was het echt, ik zweer het!

1090 woorden