Save (MINE SERIES #1) Slow Update

CHAPTER 7

NAKAUPO ngayon si Azrael sa counter ng kusina habang nakatingin sa likod ni Azariah na nagluluto ngayon ng chicken soup para sa hangover nila.

Nasa dinning table naman ang mga kaibigan niyang nakadukmo dahil sa  sakit ng ulo sa dami ba naman ng ininom na alak kagabi.

Pagkatapos kasi ng usapan nila sa telepono kanina ay agad itong bumaba para buksan ang pinto ng bahay niya, nakalimutan pa nga niyang maghilamos dahil sa sobrang pagmamadahil.

Naabutan din niya ang mga kaibigan niya ng kaniya-kaniya ang pwesto sa pagkakahiga. Si Arlo na nakahiga sa couch tapos si Leo na nakaupo sa single sofa habang natutulog at si Axel na nakahiga sa sahig tapos ang kambal na magkayakap at si Damian na ginawang unan ang tyan ni Axel.

Nang tinanong niya kanina si Azariah kung bakit ito nandito ay sinabi netong ilang beses daw siyang tumawag sakaniya ng ganong oras.

Sa sobrang kalasingan niya ay hindi niya matandaan ang ginawa at pinagsasabi niya kagabi. Sana ay wala itong ginawang kalokohan.

“Oh tapos na.” Sabi naman ni Azariah na ang tinutukoy ay ang nilulutong chicken soup.

Humarap ito sakaniya kaya naman nakita niya itong nakatitig lang sa ginagawa niya.

Kaya naman lumapit ito sakaniya at pinitik ang noo nito. Kaya naman nabalik siya sa katinuan niya.

“Masakit...” Napababa ang tingin niya at hinawakan niya ang noo niya at sinamaan ng tingin ang kaharap, na tinawanan lang ng kaharap.

“Bakit kasi tulala ka lang dyan...” Sabi niya saka nilagay sa malaking mangkok ang chicken soup. “Tara na, doon tayo sa mga kaibigan mo..” Dagdag pa neto saka nilagay sa tray ang soup.

“Ako na magdadala dyan, mainit..” Ani ko.

“Okay, una ka na, kukuha lang ako ng mga utensils na gagamitin niyo.” Aniya.

Kaya naman pumunta na ko sa dinning table. Naabutan ko doon ang mga kaibigan ko na nagkukwentuhan.

“Bakit kasi di ka pa magmove on.” Sabi ni Aries.

“Oo nga, wala ka naman yatang pag-asa doon.” dugtong naman ni Ariel.

“Tigilan niya nga ang pinsan niyo, baka magbigti nalang bigla yan.” pagsasaway naman ni Arlo na tinawanan lang ng Kambal.

“Oh! Nandito na pala ang waiter natin.” pangaasar naman ni Damian.

“Gago,” Ani ko saka nilagay sa table ang chicken soup. “Ayan na, kain na,”

“Gago pano kami kakain kung wala namang mangkok!” reklamo naman ni Arlo.

“Ang daming reklamo, ilagay mo nalang sa kamay mo.” nakasimangot na sabi ko na tinawanan naman ng iba.

“Too much noise.”

“Aba! Nandyan ka pa pala Leo!” biro sakaniya ni Damian.

“Tsk.”

“Wow, hindi naman halatang tahimik itong kaibigan niyo no!” biro pa niya.

Nangmakita kong lumabas ng kusina si Azariah ay nilapitan ko ito at kinuha ang dala-dalang mga utensils, ng makita niya akong lumapit sa kaniya ay ngumiti naman siya saka kami sabay na lumapit sa mga kaibigan ko.

“Masakit ulo niyo?” Azariah ask, then sit beside me.

“Oo.”

“Yup.”

“Yes.”

“Of course.”

“Obviously.”

Sabay-sabay na sagot nila kaya naman natawa nalang si Azariah.

“Inom pa.” pang-aasar niya. ”Bakit hindi umiimik yon?” tanong niya.

“Wag mo ng pansinin yan.” I said.

“Broken hearted yan.” Sabi ni Arlo.

“Oh, kanino?” she ask.

“Sino nga kasi yon, pre?” tanong ni Arlo.

“Basta... May ano eh... Ano...” nagtatakang hula naman ni Ariel habang nagkakamot pa sa kilay.

“Ah! Tama Lola!” biglang sabi naman ni Damian.

“Athena Lola, tanga.” Sabi naman ni Axel. “Ginawa mo pang matanda.” Dagdag pa neto.

“Oh? Really?” namamanghang sabi ni Azariah. “She's my friend.”

“Really?” nagtatakang tanong ni Axel.

“Yes, actually I have her number.” Sabi niya saka tumayo para siguro kuhanin yung phone niya ng makabalik siya ay dala-dala na niya yung maliit na bag niya. Kung bag ba talaga ang tawag doon. Umupo ulit siya sa tabi ko at nilabas ang phone niya. “Do you want her number?” she ask, while grinning.

“Do you really have her number?” nagdududang tanong pa niya.

“Of course, if you want, you can see it yourself.” she said and open her phone and unlock it then she give it to Axel.

Nakasimangot lang akong nakatingin kay Azariah habang tinitignan ni Axel ang phone, nakangisi lang ito habang nakatingin kay Axel na para bang nag-eenjoy, kaya naman mas lalo akong napasimangot.

“Wag mo nga siyang titigan.” I said then I put my right hand in her eyes.

“Sira, hindi ko naman siya tinitignan.” natatawang sabi niya habang inaalis ang kamay ko sa mata niya, kaya naman inalis ko na ang kamay ko na nakatakip sa mata niya.

Nang matapos si Axel ay agad din naman niya ibinigay ang phone kay Azariah.
“Thanks.” Axel said.

“Kung gusto mo, pwede kitang iset ng date sakaniya.” opinyon niya.

“Tayo nalang ang magdate.” bulong ko sa kaniya.

“Okaya naman ay punta tayong Palawan para walang takas.” natatawang opinyon niya pa.

Nakikinig lang si Axel sa mga opinyon ni Azariah pero kita naman sa mata niya ang excitement at gusto niya rin mangyari yon.

Ang tagal na rin niya kasing pormahan si Athena pero hindi naman niya nagagawa dahil torpe siya. Maganda naman si Athena dahil pinakita ni Azariah yung litrato ni Athena.

They talk about the date but they ended up taking they're friends, like hindi na date ang mangyayari dahil sasama kami at ang mga kaibigan niya. Mauuna nga lang sila dahil may aasikasuhin pa ang ibang kaibigan ko.

We talked about the place where to go and when to leave.

Hindi na rin kami nakapag-usap ni Azariah pagkatapos non dahil late na daw siya sa trabaho niya. Umuwi na rin naman ang iba kaya dumeretso na ko sa kwarto para matulog ulit. May pupuntahan pa kasi ako mamaya, kaya kailangan ko ng lakas. Hindi ko rin naman maalala ang nangyari kagabi dahil sa sobrang kalasingan, hindi ko rin naman natanong si Azariah bago siya umalis at hindi rin naman niya sinabi kung bakit niya nalaman ang address ko at bakit siya pumunta sa bahay ko.

Pero bago ako tuluyang makatulog ay nagring ang phone ko kaya naman kinuha ko yon sa side table ng kama saka sinagot.

“Hi babe. Did you miss your wife...”