48

441 18 0
                                    

Ann's POV

"Mommyyy!!!!!"

"Ang loud naman ng baby ko. Bakit po? You missed Mommy?" I asked my 5 years old daughter.

I named her Trinity Jayce Monteverde. Hindi ko ginamit ang last name ni Tim kasi hindi ko naman alam if naaalala na ba nya ako o kung matatanggap ba nya anak namin.

I also told them na wag na akong bigyan ng balita about Tim since the day I left. It's been 5 years since I left him.

Kamusta na kaya sya?

Naaalala na ba nya ako?

Did he look for me?

Did he asked for me?

Is he married?

Does he have a girlfriend already?

Ako parin kaya?

Natawa ako ng mapait sa sariling iniisip. What do you expect, Ann? You left him, tingin mo magtitiis yun na single? Syempre him. Wag ka na umasa, ok na may anak ka sa kanya, focus on your daughter nalang.

"Yes, Mommy, I always miss you, because you're always at work." She said and pout.

"Asus, ang baby ko naman. Sorry, you know why Mommy is working, right?"

"Yes, so I can have everything I want"

"Very good" sabi ko at ngumiti sa kanya.

Trinity looks exactly like Timothy. Hindi mo maipagkakaila na mag-ama sila, napalihian ko ata si Tim kasi lagi kong tinitignan picture nya nhng nagbubuntis ako kay Trinity.

"Mommy, Tito Eric and Tita Ali brought me to the mall yesterday and we saw your face everywhere, in the billboards and even in the mall. You're so pretty, I'm so proud of Mommy" sabi nya at pumalakpak pa, kaya napangiti ako.

Naalala ko yung sinabi nya nung huling gabi naming magkasama.

Is he clapping his hands right now while being proud of me?

Sinisigaw na ba nya na sya ang inspirasyon ko?

Ang tanong, naalala pa ba nyang sinabi na yun?

"Really? My baby is so proud of Mommy?"

"Yes, Mommy"

"Then give mommy a kiss and a hug because is so tired" sabi ko. She showered me with kisses on my face and hugged me.

Parang si Tim talaga, buong mukha ang ikikiss.

It's been 5 years, but, my feelings for him never change. Sya parin talaga eh, hindi ko kayang magjowa ng iba kung hindi sya.

Aaminin ko until now, umiiyak parin ako kapag namimiss ko sya, kaya mas pinipili kong i-busy yung sarili ko para walang time na mamimiss ko sya. Pagod na ko umiyak, kung pupwede lang ayoko ng umiyak pa, dahil hindi ko sure if ako parin ba ang hanap nya o may iba na sya.

I am now a model and a singer, I have 3 albums already na laging sold out international, and I already have lots of concerts, dito sa new york and even around the globe, except Philippines, kasi hindi pa ako handa sa mga possibilities.

"That's so sarap naman" sabi ko at niyakap din ang anak ko.

Tumutulong din naman ako kay Kuya sa business namin kapag free ako.

My manager, driver, and my PA are all Filipino, nirequest ko talaga na Filipino ang kunin nila kasi dun ako comfortable.

"You're home. May konting problema" sabi ni Kuya.

"What? Baby, you play with yaya muna" sabi ko at sumunod naman agad sya.

"We need to go back to the Philippines"

"What? Why? May problem sa office?"

"Sis, from the start you know we will need to go back again, kasi andun ang main branch. We can't leave you and Trinity here alone." Sabi ni Kuya.

Before our parents died, ibinilin nila kami kay Kuya at Ate Ali. Hindi nilankami pwedeng iwanan, that is Mommy and Daddy's last order sa kanila.

"Pano si Trinity?"

"We will try our best na ilayo sya sa kanya if you don't want them to meet. Pero ito lang sasabihin ko sayo, walang sikretong hindi nabubunyag" sabi nya.

"When?"

"Timorrow is our flight, nailigpit narin namin yung gamit ni Trinity. So, just pack your things. Nakausap narin ni Ali yung management mo. May branch sa Manilabyung agency and you will have same staffs, manager, PA, and driver, isasama natin sila" sabi ni Kuya. "I know you're not yet ready, but, we need to. I'm sorry"

"It's fine. Alam ko rin naman na darating yung araw na to" sabi ko. "Baby, can you help Mommy pack my things?"

"Yes, Mommy!" Sabi nya at nagtatakbo papunta sakin.

Kung sa pagiging sweet sa akin, nagmana sya kay Tim, pero sa kaingayan at kadaldalan, kuhang kuha nya sakin yun.

Habang nagliligpit kami ng gamit ko nagring yung phone ko, actually hindi kami kundi ako lang, kasi pinabuksan nya yung TV at ayun nanunuod na imbis na tinutulungan ako.

"Yes, Dia?"

(Since we will go back na sa Philippines, nakausap na kami ng agency. Iniisip kong ilagay na sa list ng tour mo ang Philippines, would that be fine?)

"Wag na muna, ok lang sakjn yung mga fan meet sa Philippines, sa next tour mo nalang ilagay ang Philippines"

(Sure ka?)

"Yes. Thanks, Dia" sabi ko at binaba na nya yung tawag.

Pinagpatuloy ko yung pagliligpit ng gamit, hanggang sa pumasok dito sa closet ko si Trinity.

"Yes, baby?"

"Mommy, don't get mad"

"Why would Mommy get mad?"

"Tito Eric said we will go back home. Are we gonna go back to Daddy? Is he still mad at us?"

Sabi ko kasi sa kanya galit ang Daddy nya sakin kaya naghiwalay muna kami and isinama ko sya.

I am giving her everything pero alam ko there's always a part of her na longing for her daddy.

I need to lie para hindi sya ganun masaktan.

Sorry anak, hindi alam ni Mommy if tanggap ba tayo ni Daddy, hindi rin po alam ni Mommy is naaalala na ba sya ni Daddy mo.

"Ahm, we will stay in Lolo and Lala's house muna. Ahm, Mommy will talk with Daddy muna before we go back to him, is that ok?"

"Yes, Mommy. Sorry, I just miss Daddy" sabi nya.

Ako rin anak, ako rin, sobrang miss na miss na ang Daddy mo.

Matatanggap ko ang galit mo kung hindi man tayo magiging isang pamilya. I'm so sorry anak.

My Gangster BoyfriendWhere stories live. Discover now