Kendi çocukluğunun eksikliğini kapatmak için, mesleğini bu yönde seçen bir kadın; Afra Deniz Güneri.
Ailesini gururlandıran, mesleğine aşık bir adam; Özgür Işık.
İkisinin de sıradan hayatı, birbirlerini tanıyana kadardı.
Eksiklerini bir yapboz par...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♫sonra sen belirdin yanımda, tuttun beni elimden.
⁂
Korku duygusuyla baş etmenin en kolay yolu, bunu dışarıya hissettirmemekti bana göre. Korkuyorsam bunu kendi kendime yaşamalıydım. Dışardan fark edilirse, korku katlanarak büyürdü.
"Bırak o anahtarı," dedi adam duygusuzca. "Onunla beni öldüremezsin."
"Uzaklaş."
Sesim, oldukça net ve gür çıkıyordu. Elimde basit bir anahtar vardı, ona doğru uzatmıştım. Bana yaklaşırsa, canını yakacak kadar işe yarardı.
"Sadece konuşmaya geldim. Amacım zarar vermek değil."
Alayla sırıtıp bir adım geriledi. Her hareketinde anahtarımı daha da sıkı tutuyordum.
"Cenk, fotoğrafı sana vermiş. Birine gösterdin mi?"
Adamın söyledikleri umrumda bile değildi. Cebimdeki telefona gitti elim. Gözleri elimi bulduğunda öfkeyle bana bir adım atmıştı ki, dirseğimi göğsüne bastırarak gerilemesine neden oldum. Acı içinde inleyip öne doğru eğildi.
"Ne yapıyorsun sen!"
"Yaklaşma demiştim." diye yanıtladım sakince. Tahminimce otuz beş, kırk yaşlarındaydı. Sakalları hafiften beyazlamıştı. Uzun boylu olduğundan, kilosunu gizleyebiliyordu.
"O fotoğraf tamamen tesadüf." diyerek doğruldu. Bir elini göğsüne koyup yavaşça ovdu. "Ben kimseyi takip etmiyordum. Şimdi o fotoğrafı bana ver."
"Yok bende fotoğraf falan."
"Öyle mi? Oğlum, fotoğrafı sana verdiğini söylüyor halbuki."
"Oğlun mu?"
Sırtım, apartmanın kapısıyla bir olurken adam öfkeyle solumaya devam ediyordu. Şaşırdığım için yaslanmıştım ancak bu adam, ondan kaçmak istediğimi düşündüğü için rahatlamış gibiydi. Duruşumu hızlıca dikleştirdim.
"Oğlum," dedi sakince. "Sana o fotoğrafı yanlışlıkla vermiş."
"Yanlışlıkla ya da değil, ne fark eder? Bir askerin annesini gizli gizli takip etmek mantıklı mı? Askeri geçtim, sen kimsin de kadını takip ediyorsun!"
"Sesini alçalt."
Öfkesiyle eş değer, büyük bir adım attı bana doğru. Dirseğimi sıkıca kavradığında yapmak istediği şeyi çok iyi anlamıştım. Kendi yüzünü, yüzüme yakın tuttu. Düşündüğü saçmalığa göre bu hareketiyle endişelenecek, onun eline koz verecektim.
