Sabah çalan telefonum ile gözlerimi açmıştım. Bu gün cumartesiydi ve Jungkook ders çalışmak için bize gelecekti .
Hâlâ yanımda çalan telefonla yataktan kalktım. Arayan Taehyung'du. Sabah beni uyandırması mi istedimistim ama o bunu biraz erkenden yapmıştı. Telefonu sonunda açıp Taehyung'a uyandığımı söyledim.
Uyanmayı sevmiyordum , sonsuza kadar uyumak istiyordum. Bu saçma düşünceleri bırakıp odamı toplamaya başladım. Jungkook'un geldiğinde benim saçma döküntüleri mi görmesi hiç hoş olmazdı.
* Geçen birkaç saatin ardından kapının çalmasıyla hızlıca kapıya koştum. Kapıyı açtığımda bütün neşemle gülümseyerek "Günaydın Jungkook." Demiştim o da bana aynı sevimlilikle karşılık vermişti. Ardından benim odama geçip başına başına oturmuştuk.
Jungkook odamı incelemişti, geçen sefer bakmaya pek zamanı olmamıştı sanırım.
Daha sonra asıl gelme sebebi olan dersler için kitaplara bakamaya başladık. Her şeyi bana sakince ve iyice anlatıyordu. Normalde der dinlemek sıkıcı gelirdi fakat iş Jungkook'la olduğunda hoşuma gitmişti. Sanırım Jungkook ile vakit geçirmeyi seviyordum. Zaman çok çabuk geçiyordu.
Biraz daha bu şekilde çalışarak zamanımızı geçirmiştik. Saat çoktan üç olmuştur. Kafamı sandalyeden geriye atarak oflamaya başladım. Başta her şey güzel olsa da saatlerdir çalışmak bana iyi gelmemişti. Jungkook bu hâlime gülmüştü.
"Tamam , biraz ara vermeye ne dersin ? " Işte beklediğim teklif buydu, hoşuma gitmişti. " Harika olur derim."
Jungkook bir an da ciddileşip bana doğru çevirdi bedenini. " Jimin aslında seninle önemli bir şey konuşmam gerekiyor. " Bu dediği beni heycanladırmıştı. Ne diyeceğini gerçekten çok merak etmiştim şimdiden. Başımı onaylar bir şekilde salladım. "Ama bunun için uygun zamanda değiliz. Merak etme bu sefer seni belirsizliğin içine sokmayacağım. Yarın akşam sana atacağım adreste benimle buluşur musun? "
"Tamam ama ip ucu veremez misin?" Bu şekilde meraktan olebilirdim. Düşünür gibi yaptı biraz .
" Senden bir şey yapmanı isteyeceğim. Eğer istediğim cevabı alabilirsem bundan önceki merak ettiğin her şeyi sana açıklayacağım."
"Her şeyi mi ?"
"Her şeyi... Hatta bütün sırasıyla bütün çıplak gerçekleri."
Çıplak gercekler mi ? Çıplak gercekler neydi ki? Onun istediği cevap neydi bilmiyorum ama umarım o cevabı verebilirdim. Eğer istediği cevabı verirsem bana merak ettiğim her şeyi açıklayacağını söylemişti. Bunu tabii ki istiyordum. Her gün bilinmezlikleri çözmeye çalışmak yorucuydu. Bir sonuca ulaşamamak ise daha çok sinir bozucu oluyordu.
Ve işte zamanı yavaş yavaş geliyordu. Her şeyin başlamasına az kalmıştı. Peki her şey burda kalsaydı daha mı iyi olurdu ? Biz böyle kalsaydık sevgilim daha mı güzel olurduk? Bunun hakkında ne kadar düşünmeliyim bilemiyorum ama gene de bana mükemmel bir yaşam verdiğin için teşekkür ederim. Her şey için üzgün olduğu mu lütfen unutma olur mu ?
🌑
Öncelikle hatalarım ve yazım yanlışlarım varsa şimdiden kusura bakmayın.
Okuduğunuz için teşekkür ederim 🌼✨
Bu fıcı devam ettirmeye çalışırken aklıma yeni bir fic yazma fikri geldi ama emin değilim. Kendi kurgum değil, bir kitaptan uyarlama ama tıpatıp aynısı olmayacak şekilde. Türü gizem diye geçiyor sanırım. Shipleri de yoonmin ve taekook yapabilirim ama çok fazla aşk / sevgi içeren sahneler bulundurmuyor. Hâlâ emin değilim belki yaparım.
Ve bu arada ' çıplak gerçekler' fikrini "bizimle başladı bizimle bitti " kitabindan aldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
