Sol et Luna | Jikook

16 | reditus

🌑GERI DÖNÜŞ 🌑

Günler geçmişti ama Jimin hâlâ aynı gündeydi. Kendine vakit tanıyor ve kabullenmeye çalışıyordu her şeyi.

Aslında başarmış sayılırdı ilk öğrendiği güne göre daha normalleşmişti her şey.

***

Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerini açtı Jimin, okula gitmek için hazırlanması gerekiyordu. Tembel bir şekilde kalktı yataktan. Önce kıyafetlerini giydi, saçlarını şekillendirdi. Güzel bir kahvaltıya oturdu. Annesi onun için bir şeyler hazırlamıştı.

Evdeki bütün işleri bittikten sonra okula yürümeye başladı bu gün Taehyung yoktu bu gün Jungkook yoktu. Bugün sadece Jimin ve düşünceleri vardı.

Geçtiği bütün yolları dikkatlice inceledi. Gördüğü bütün insanlara baktı. Ve sonunda okuldaydı. Bu gün çokta kötü hissetmiyordu. Rahatca girdi sınıfına. Jungkook sıralarında sevgilisini bekliyordu.

Kocaman açtığı kollarıyla sarıldı Jimin' e sıkıca. Sonra saçına minik bir öpücük kondurdu.

"Nasılsın bugün?"

"Iyiyim, her şeyin daha düzgün olduğunu hissediyorum." Dedi gülümseyerek sarışın olan.

"Güzel sevindim. Bu gün önemli bir şey konuşmamız gerekiyor tekrardan."

"Tamam. Konuşalım."

Ders ziliyle konuşmalar bölünmüştü.

***

4 çocuğun günü çok sakin ve normal geçmişti. Bu iki kelime onlara biraz uzak kalıyordu. Birlikte kantinde takılmış, okulda biraz dolaşmış, vakit öldürmüşlerdi.

Okul çıkışı geldiğinde ise Jungkook'un dediği gibi konuşma zamanı gelmişti.

Bu konuşma iyi mi hissettirecekti? Yoksa herkesi daha mı kötüye sürükleyeckti bilinmez.

Hepsi gittikleri kafede birer sandalyeye oturdular. Ortamda garip dugular uçuşuyordu. Her zamanki gibi Jungkook atladı konuşmaya. Bu konuşmalari en iyi yapan oydu.

" Uzatmak istemiyorum Jimin. Bizim gitmemiz gerekiyor biz buraya ait değiliz biliyorsun." Tek nefeste söylenen şeyler Jimin I şaşırtmıştı. Bir gün burnun söyleneceğini herkes biliyordu ama cidden o gün bu gün müydü?

"Evet, biliyorum. Ama ne zaman nasıl yapacağız ben düşünemiyorum."

" Ne kadar erken olursa o kadar iyi. Bir an önce yapalım şunu." Derin bir nefes alıp devam etti. " Jin ve ben yeni bir geçit yaratacağız ya da bulacağız ve buradan kurtulacağız. Biliyorsun bizim gitmemiz kimse için sorun teşkil etmeyecek. Endişelenmeye de gerek yok."

Jungkook'un sözlerini herkes iyice anlamıştı. Sonunda vakit gelmişti bu iş bitecekti. Kendi evrenlerine gidip eskisi gibi olacaklardı.

Eskisi gibi. Bu iyiye işaret miydi peki ?

O gün verilen kararlar doğru muydu bilemem. Muhtemelen gene olsa gene kabul ederdim. Bu oyundaki lanet bendim. Gittiğimiz bir yerin önemi yoktu ben nereye gidersem oradaydı zaten.

***

"Kahve mi sıcak çikolata mı ?" Jimin' in sorusuyla kafasını telefonundan kaldırdı Taehyung. Birlikte mutfakta oturuyorlardı, Jimin içecek bir şeyler hazırlamak istemişti.

"Sıcak çikolataya hayır demem biliyorsun. " Dedi Taehyung heyecanla. Eskisi gibi olmak için uğraşıyorlardı. Jimin ve Taehyung un en yakın oldukları zamanlar. Aralarına kimsenin girmediği zamanlar. Jimin Taehyung u anlamaya çalışıyordu sonuçta arkadaşı birini sevmişti ve bu onun için çok zordu. Bunu düşünebiliyordu. Taehyung ise Jimin in eskisi gibi hissetmediğini düşünerek kendine eziyet edip sürekli suçlamalarda bulunuyordu. Kendine kızıyor fakat hiçbir şey yapamıyordu.

Jimin in her şeyi öğrenmesi  aralarını açsada onlar birbirlerinin her şeyleriydi. Jimin bir anda dönüp sıkıca sarıldı Taehyung a . " Seni seviyorum, bunu untma olur mu ? Lütfen eskisi gibi olalım bu durum beni çok yoruyor." Ikisininde istediği ama dile getiremediği şeyi sonunda Jimin söylemişti. Taehyung hemen ağlamıştı tabii ki buna kötü bir cevap vermesi imkansızdı. " Ah, gerçekten sen söylemezsen ben söyleyecektim fakat çekiniyorum. Lütfen Jimin." Iyice sarıldılar birbirlerine ama suyun çok fazla kaynaması ile Jimin sarılmayı hızlıca bitirdi. 

Birkaç saatte eskisi gibi olmuşlardı işte. Onlar birbirlerinden ayrılamazlardı.

"BULDUK!" 

Gelen sesle ikiside kapıya doğru baktılar. Sesin sahibi Junkook'tu.

"Nasıl gideceğimizi bulduk. Artık eve gidebiliriz."

Artık her şey eskisi gibi olacaktı.

***

Finale son 5 bölüm...